Τρία χρόνια πριν, ακόμα και οι εναπομείναντες αντιρρησίες στην nerd κουλτούρα έριξαν τα τελευταία προπύργιά τους όταν και κυκλοφόρησε το οργασμικό πρώτο μέρος των Avengers.

Αυτό που αρκετοί στο παρελθόν κρατούσαν ως υγρό όνειρο καθώς ούτε τα μέσα για να πραγματοποιηθεί υπήρχαν, ούτε όμως και ήταν πολλοί οι δηλωμένοι οπαδοί της κουλτούρας των κόμικς, πλέον καταλήγει να είναι μια από τις πιο μοσχοπουλημένες κινηματογραφικές δημιουργίες, και μάλιστα άρτια πραγματοποιημένη, με χιούμορ, δράση και αδρεναλίνη στα ταιριαστά ύψη.

2015: το σύμπαν της Marvel έχει επεκτείνει τα πλοκάμια του σε τέτοιο βαθμό στη βιομηχανία της οπτικής διασκέδασης που το πρόγραμμα των κινηματογραφικών κυκλοφοριών της είναι ένα από τα πιο πληθωρικά και πολυαναμενόμενα. Καιρός ήταν να κυκλοφορήσει το δεύτερο μέρος της ταινίας που δημιούργησε μια και καλή την αλυσιδωτή αντίδραση που αναμενόταν. Άξιζε, όμως, τον κόπο η αναμονή; Φυσικά και ναι, γιατί μια καλοδοκιμασμένη συνταγή να εκπνεύσει τόσο γρήγορα; Το καστ το γνωστό, το background γνώριμο και οι σκηνές που συναπαρτίζουν το ψηφιδωτό εφηβίζουσας μα όχι αποκλειστικά στοχευμένης στο εν λόγω κοινό (όπως και οι πόρτες που ανοίγουν για τις υπόλοιπες δημιουργίες όσον αφορά στην πλοκή), άπειρες. Η «τρελοπαρέα» ξανασυγκεντρώνεται, οι μεταξύ τους διαδράσεις γνώριμες, τα ίδια χαρακτηριστικά τους παρόντα και ο σχεδιασμός αρτιότατος.

Αν λείπει κάτι από το συγκεκριμένο δημιούργημα, αυτό είναι το στοιχείο της έκπληξης που υπήρχε στο πρώτο μέρος. Αλλά και αυτό δεν έχει μείνει κενό, καθώς έχει αντικατασταθεί από την προσμονή μιας εξίσου ποιοτικής προσπάθειας, όσο και του προγόνου της. Σίγουρα, ένα σημαντικό μειονέκτημα της ταινίας είναι η τάση της προς την υπερβολή όταν χρειάζεται να υπάρξει μια κορύφωση. Αλλά ας είμαστε, αν μη τι άλλο και ειλικρινείς: αν και σοβαρή ως προς αυτό που θέλει να πετύχει (και αυτός είναι ο κύριος λόγος που το πετυχαίνει) δεν είναι καθόλου σοβαροφανής. Καταλαβαίνει πλήρως τον χαβαλεδιάρικο χαρακτήρα της και τον αναπτύσσει με τέτοιο τρόπο ώστε τίποτα να μην καταλήγει δυσκίνητο ή να φαίνεται σπαστικά υπερκινητικό, στο βαθμό του βαρετού.

Επιτελεί το στόχο της, ψυχαγωγεί και συντηρεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τόσο μια βιομηχανία που έχει μεγαλεπήβολα, μελλοντικά σχέδια, όσο και τους οπαδούς που απαιτούν να περνάνε καλά χωρίς να νιώθουν βρώμικοι. Και αν αυτή η αλληλόδραση παραγωγών-καταναλωτών επιτυγχάνεται έστω από μια ταινία, τότε όλα βαίνουν καλώς.

Θα έλεγα πως πρόκειται περί του blockbuster της χρονιάς, αλλά είμαι από τους ρομαντικούς που περιμένουν να το πουν για το Star Wars. Μέχρι τότε, όμως, η θέση της παραμένει καπαρωμένη για αρκετό καιρό.

Δείτε το τρέιλερ, όπως κυκλοφόρησε στο youtube.

Σκηνοθεσία: Joss Whedon. Πρωταγωνιστούν: Aaron Taylor-Johnson, Robert DowneyJr., Scarlett Johansson. Στους κινηματογράφους από τη Feelgood Entertainmentt.

Φοίβος Κρομμύδας