Μεσουράνησε στα 80s, όπου συνήθως έμπλεκε σε περιπέτειες και πολύ συχνά στο πλευρό του Μάικλ Ντάγκλας. Σήμερα, η Καθλίν Τέρνερ αν και δεν είναι τόσο δραστήρια όσο στο παρελθόν, μας θυμίζει συνεχώς την παρουσία της μέσα από τα περάσματά της από διάφορες επιτυχημένες τηλεοπτικές σειρές.

Η «Πέγκυ Σου» του ’80 με τα ξανθά μαλλιά και τα κοκαλάκια, γεννήθηκε στις 19 Ιουνίου του 1954 στο Σπρίνγκφιλντ του Μιζούρι, έχοντας σήμερα ήδη σβήσει τα 57 κεράκια στη γενέθλια τούρτα της. Ο πατέρας της υπήρξε διπλωμάτης και η ίδια μεγάλωσε στον Καναδά, τη Βενεζουέλα, την Αγγλία, αλλά και στην Κούβα όταν ανέλαβε ο Φιντέλ Κάστρο την ηγεσία, με τους γονείς της και τα τρία αδέλφια της.

Στα σχολικά της κι όλας χρόνια έδειξε το ενδιαφέρον της για το δρόμο της ηθοποιίας, ο πατέρας της, όμως, δεν την ενθάρρυνε και μάλιστα στις σχολικές παραστάσεις που πρωταγωνιστούσε, ο ίδιος αντί να την παρακολουθήσει, περίμενε στο αυτοκίνητο. Η μικρή Καθλίν τέλειωσε το σχολείο το 1972 στο Λονδίνο και την ίδια χρονιά έχασε και τον πατέρα της. Επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες με την οικογένειά της και ξεκίνησε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο του Μιζούρι. Συνέχισε στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ, απ’ όπου πήρε και το πτυχίο της, ενώ πίσω στο Λονδίνο είχε παρακολουθήσει μαθήματα στο Central School of Speech and Drama.

Στα τέλη του ’70, η Τέρνερ συμμετείχε σε διάφορες παραστάσεις με σκηνοθέτη τον Στηβ Γίγκερ, ενώ το τηλεοπτικό της ντεμπούτο ήρθε το 1978 με την τηλεοπτική σειρά «The doctors». Στα 80s μπαίνει με το δεξί, όταν το 1981 ενσαρκώνει την αδίστακτη Μάτι Γουόκερ στην πρώτη της κινηματογραφική ταινία «Έξαψη», μαζί με τον Ουίλιαμ Χαρτ. Ο ρόλος της και η ερμηνεία της την φέρνουν υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα και βραβείο BAFTA, ενώ την επόμενη χρονιά βρίσκεται στο πλευρό του Στηβ Μάρτιν στην κομεντί «The man with two brains». Η «Έξαψη» σημειώνει επιτυχία και κερδίζει καλές κριτικές, ενώ η καριέρα της Τέρνερ παίρνει μεγάλη ώθηση.

Οι περιπέτειές της με τον Μάικλ Ντάγκλας και τον Ντάνι Ντε Βίτο

Το τρίο Μάικλ Ντάγκλας-Καθλίν Τέρνερ-Ντάνι Ντε Βίτο κάνει θραύση μέσα στη δεκαετία του ’80, προσφέροντας στο κοινό γέλιο και δράση σε γενναιόδωρες δόσεις. Η αρχή γίνεται το 1984 με το «Κυνηγώντας το πράσινο διαμάντι», όπου η Τέρνερ υποδύεται τη συγγραφέα Τζόαν Γουάιλντερ, η οποία μπλέκει σε περιπέτειες με τον τυχοδιώκτη Μάικλ Ντάγκλας, στην προσπάθεια να σώσει την αδερφή της από απαγωγείς. Ο Ντε Βίτο βρίσκεται στο ρόλο του «κακού» και η ταινία σημειώνει απροσδόκητη επιτυχία, μια από τις μεγαλύτερες της χρονιάς, με την Τέρνερ να κερδίζει Χρυσή Σφαίρα και βραβείο της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου του Λος Άντζελες.

Η επιτυχία αυτή ανοίγει το δρόμο για το σίκουελ «Το διαμάντι του Νείλου» το 1985, με το ίδιο τρίο σε... ανκόρ και με την προσθήκη του δικού μας Σπύρου Φωκά στο ρόλο του «κακού» Ομάρ. Παρ’ όλο που η ταινία σημειώνει σχεδόν την ίδια εμπορική επιτυχία με την αρχική, οι κριτικές δεν είναι και τόσο ευνοϊκές, κάτι που σφραγίζει το τέλος αυτής της περιπέτειας.

Το 1989 αφήνουν και οι τρεις τους τις... ζούγκλες και επανασυνδέονται στο καστ της μαύρης κωμωδίας «Ο πόλεμος τον Ρόουζ», όπου η Τέρνερ και ο Ντάγκλας υποδύονται το παντρεμένο ζευγάρι που όμως ό ένας θέλει να καταστρέψει τον άλλον και ο Ντε Βίτο βρίσκεται σε ρόλο αφηγητή και δικηγόρου διαζυγίων. Η ταινία βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Γουόρεν Άντλερ και σκηνοθετήθηκε από τον ίδιο τον Ντε Βίτο. Σημείωσε μεγάλη επιτυχία και η Τέρνερ βρέθηκε για άλλη μια φορά υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα.

Η επιτυχημένη πορεία της καριέρας της το ‘80

Τη δεκαετία αυτή η Καθλίν Τέρνερ σημείωνε μεγάλη επιτυχία και είχε κερδίσει αρκετή αυτοπεποίθηση, δηλώνοντας μάλιστα προκλητικά ότι ένιωθε τόσο καλά με τον εαυτό της, ώστε αν έμπαινε σε κάποιο πάρτι και δεν την κοιτούσε κάποιος, τότε μάλλον θα ήταν γκέι.

Το 1984 τη βρίσκουμε με τον Άντονι Πέρκινς στο θρίλερ «Crimes of Passion», ενώ την ίδια χρονιά παντρεύεται τον Τζέι Βάις με τον οποίο κάνουν μια κόρη. Ο γάμος τους θα κρατήσει αρκετά χρόνια για να λήξει το 2007.

Το 1985 πρωταγωνιστεί μαζί με τον Τζακ Νίκολσον στο βραβευμένο με Όσκαρ «Prizzi’s Honor» του Τζον Χιούστον και κερδίζει και πάλι Χρυσή Σφαίρα, ενώ το 1986 γυρίζει πίσω το χρόνο στη δεκαετία του ’60 με το «Η Πέγκυ Σου παντρεύτηκε» του Φράνσις Φορντ Κόπολα. Στην ταινία η Τέρνερ κάνει ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο και τα σχολικά της χρόνια, όπου συναντά τον Νίκολας Κέιτζ. Στο καστ της ταινίας βρίσκεται και ο άγνωστος ακόμα Τζιμ Κάρεϊ, ενώ έναν μικρό ρόλο έχει και η Σοφία Κόπολα, ως μικρή αδερφή της Τέρνερ. Η «Πέγκυ Σου» αποτέλεσε εμπορική επιτυχία και μάλιστα ήταν η επόμενη του Κόπολα, μετά το «Αποκάλυψη τώρα». Στην ίδια την Τέρνερ, έφερε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ α’ γυναικείου ρόλου.

Δύο χρόνια αργότερα βρίσκεται στο ίδιο καστ με τον Γκάμπριελ Μπερν και τον... Στινγκ στο θρίλερ μυστηρίου «Giulia e Giulia» και το 1988 «δανείζει» τη φωνή της στην Τζέσικα Ράμπιτ της βραβευμένης με 3 Όσκαρ ταινίας όπου συνυπάρχουν άνθρωποι και κινούμενα σχέδια, «Ποιος παγίδευσε τον Ρότζερ Ράμπιτ». Την ίδια χρονιά, βρίσκεται σε άλλη μια βραβευμένη με Όσκαρ β’ γυναικείου ρόλου ταινία, μαζί με τον Ουίλιαμ Χαρτ και την Τζίνα Ντέιβις, στο «Αταίριαστοι εραστές». Το Όσκαρ κέρδισε η Τζίνα Ντέιβις.

Η ασθένειά της και η κάτω βόλτα

Παρ’ όλο που τη δεκαετία του ’80 η Τέρνερ συμπεριλαμβανόταν στη λίστα ηθοποιών «Α’ κατηγορίας», τα πράγματα άλλαξαν μέσα στη δεκαετία του ’90, όταν η ρευματοειδής αρθρίτιδα από την οποία έπασχε, την ανάγκασε να περιορίσει κατά πολύ τις δραστηριότητές της. Η διάγνωση ήρθε το 1992 και η αμερικανίδα ηθοποιός υπέφερε από αβάσταχτους πόνους, ενώ είχε μεγάλη δυσκολία κινήσεων. Με το πέρασμα του χρόνου, τα φάρμακα αλλοίωσαν την εξωτερική της εμφάνιση, ενώ η ίδια κατανάλωνε ποσότητες αλκοόλ για να αντέξει τους πόνους. Αναπόφευκτα, η καριέρα της πήρε την κατιούσα και όπως η ίδια δήλωσε, οι ρόλοι που της προσέφεραν ήταν ρόλοι μαμάς ή γιαγιάς.

Μέσα στη δύσκολη αυτή δεκαετία και παρά το πρόβλημα υγείας, οι ταινίες της είναι αρκετές, αλλά όχι και τόσο επιτυχημένες. Το 1993 συμπρωταγωνιστεί με τον Τόμι Λι Τζόουνς στην low-budget ταινία «House of Cards» και λίγο αργότερα με τον Ντένις Κουέιντ στην κομεντί «Undercover blues».

Το 1994, με την κομεντί «Serial Mom» του Τζον Γουότερς, σημείωσε μια σχετική επιτυχία και συνεχίζει με διάφορες κινηματογραφικές ταινίες που δεν σημειώνουν επιτυχία, αλλά και με συμμετοχές σε διάφορες τηλεοπτικές σειρές.

Λίγο πριν φύγει η δεκαετία, το 1999, σκηνοθετείται από την Σοφία Κόπολα στο «Αυτόχειρες παρθένοι», παίζοντας την συντηρητική μητέρα τεσσάρων κοριτσιών. Στο καστ βρίσκεται μαζί με τον Τζος Χάρτνετ, την Κίρστεν Ντανστ και τον Τζέιμς Γουντς, ενώ η ταινία γενικότερα λαμβάνει καλές κριτικές.

Η ασθένειά της, η οποία εξελισσόταν άσχημα για 8 χρόνια, την περίοδο αυτή φάνηκε να σταθεροποιείται και η Καθλίν Τέρνερ συνεχίζει να δουλεύει κι εμφανίζεται κυρίως σε τηλεοπτικές σειρές και μάλιστα επιτυχημένες, όπως στα «Φιλαράκια» ως... μπαμπάς του Τσάντλερ Μπινγκ, το «Nip/Tuck» και το «Californication».

Περνάει και από τον κινηματογράφο, με διάφορες δουλειές, όπως το «Beautiful» και το «Prince of Central Park» το 2000, ενώ το 2008 συνεργάζεται με τον σκηνοθέτη Ντέιβιντ Φράνκελ στο «Μάρλεϊ, ένας μεγάλος μπελάς», όπου πρωταγωνιστεί η Τζένιφερ Άνιστον και ο Όουεν Γουίλσον. Τελευταία της ταινία είναι το «The perfect family», όπου τη βρίσκουμε στο πλευρό του Ρίτσαρντ Τσάμπερλεϊν.

Η διάσημη ηθοποιός, χάρισε επίσης τη φωνή της σε πολλές ταινίες animation, όπως το «Monster house» και σε ό,τι είχε να κάνει με την Τζέσικα Ράμπι μετά την κυκλοφορία της ταινίας το ’88, σε διαφημιστικά κ.ο.κ., ενώ πέρασε και από θεατρικές παραστάσεις όπως τον «Πρωτάρη» το 2000, όπου όταν ανακοινώθηκε το 2000, ότι η Τέρνερ θα εμφανιζόταν γυμνή στη σκηνή, έσπασαν τα ταμεία. Για τον ρόλο της ως Μάρθα στο «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ» κέρδισε υποψηφιότητα για Τόνι, ενώ μέχρι πρόσφατα βρισκόταν στο Μπρόντγουεϊ και την παράσταση «High» του Μάθιου Λομπάρντο.

Ενδεικτική φιλμογραφία: «Body heat» (1981), «The man with two brains» (1983), «Romancing the stone» (1984), «A breed apart» (1984), «Crimes of passion» (1984), «Prizzi’s honor» (1985), «The jewel of the Nile» (1985), «Peggy Sue got married» (1986), «Giulia e Giulia» (1987), «Switching channels» (1988), «The accidental tourist» (1988), «The war of the roses» (1989), «V.I. Warshawski» (1991), «Naked in New York» (1993), «House of cards» (1993), «Undercover blues» (1993), «Serial Mom» (1994), «Moonlight and Valentino» (1995), «A simple wish» (1997), «The real blonde» (1997), «Baby geniuses» (1999), «The virgin suicides» (1999), «Beautiful» (2000), «Prince of Central Park» (2000), «Marley&me» (2008), «The perfect family» (2011).