Αναλύουμε το τρίτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν του True Detective.

Κάθε εβδομάδα που περνάει, η δεύτερη σεζόν του True Detective συζητείται όλο και περισσότερο. Και είναι λογικό. Μπαίνουμε όλο και πιο βαθιά μέσα στο μυστήριο και αρχίζουμε να ενδιαφερόμαστε για τους χαρακτήρες. Το τρίτο επεισόδιο ήταν το πιο «στρωτό» ως τώρα βάζοντας την ιστορία σε μια σειρά, ας δούμε λοιπόν τι παρακολουθήσαμε. Ακολουθούν SPOILER.

Το τέλος του προηγούμενου επεισοδίου μας άφησε με το στόμα ανοιχτό, αφού βρήκε το δολοφόνο με τη μάσκα κορακιού να πυροβολεί τον Ρέι Βελκόρο, σε σημείο να μη μας αφήνει ελπίδες για την τύχη του. Και η αλήθεια είναι πως ολόκληρο το επεισόδιο ήταν μια αναγγελία αυτής τη στιγμής, συνεπώς είχαμε προετοιμαστεί να αποχαιρετίσουμε τον Κόλιν Φάρελ από τη σειρά. Κι όμως! Επιβεβαιώνεται το ρητό ότι αν κάποιος πεθάνει σε τηλεοπτική σειρά και δεν τον δεις στο νεκροτομείο (και ίσως ούτε και τότε), δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για το θάνατό του. Η καραμπίνα που χτύπησε τον Βελκόρο χρησιμοποιούσε άσφαιρα και έτσι τη γλίτωσε με κάποια σπασμένα πλευρά.

Βέβαια, μέχρι αυτή την αποκάλυψη η σειρά θέλησε να παίξει λίγο ακόμη μαζί μας. Η έναρξη του επεισοδίου είχε ευθείς αναφορές στο σινεμά του Ντέιβιντ Λιντς, στον οποίο πλέον αποτίνει φόρο τιμής η ίδια η ύπαρξη αυτής της σεζόν. Ο Βελκόρο βρίσκεται στο γνωστό μπαρ της πόλης Βίντσι ενώ στη σκηνή βρίσκεται ένας θιασώτης του Έλβις ερμηνεύοντας τραγούδια του. Απέναντι από τον Βελκόρο βρίσκεται ένας άνδρας που στην πορεία μαθαίνουμε πως είναι ο πατέρας του. Και μετά από μια φιλοσοφική συζήτηση για τη ζωή και το θάνατο, ο Βελκόρο κοιτάζει το στέρνο του και παρατηρεί μια μεγάλη πληγή. Και εκεί που ήμαστε σίγουροι ότι αυτό ήταν το τελευταίο αντίο στο χαρακτήρα του, τον βλέπουμε να ξυπνάει στον τόπο του εγκλήματος και να ξαναπιάνει την υπόθεση πιο σοβαρά και από άλλη οπτική γωνία. Πρόκειται για μια παραισθησιογόνα σκηνή που αποδεικνύει πως η σεζόν ξέρει πώς να παραδίδει εξαιρετικές εναρκτήριες σεκάνς που επεκτείνουν την ασφυκτική ατμόσφαιρα των τίτλων αρχής και μέσα στο επεισόδιο.

Ο Τζάστιν Λιν μετά από δύο επεισόδια αφήνει τη σκηνοθεσία στον Δανό Γιάνους Μετζ Πέντερσεν, ο οποίος και μένει περισσότερο στην ουσία παρά στο να εντυπωσιάσει με εναέρια πλάνα της δυστοπικής πλευράς του Λος Άντζελες. Αυτή τη φορά το επεισόδιο είναι σφιχτό και έχει συνοχή, βρίσκοντας μια ισορροπία ανάμεσα στους χαρακτήρες που πλέον αρχίζουν και αποκρυσταλλώνουν τις διαφορές τους. Ο καθένας από αυτούς έχει να αντιμετωπίσει τους προσωπικούς του δαίμονες και έχει να ακολουθήσει μια ξεχωριστή διαδρομή.

Αν χαρακτηρίζει κάτι το επεισόδιο, είναι ο γεμάτος αδιέξοδα λαβύρινθος στον οποίο έχει εξελιχθεί η έρευνα για τη δολοφονία του Κάσπερ. Οι τρεις ντετέκτιβ περνούν από την έπαυλη του δημάρχου του Βίντσι στα μεθεόρτια ενός οργιαστικού πάρτι, στα γυρίσματα μιας ταινίας στο Χόλιγουντ και σε ένα κακόφημο κλαμπ στο οποίο συχνάζουν όλοι οι γκάνγκστερ και μικροεγκληματίες της περιοχής. Κάποιο στοιχείο τους αποκαλύπτεται σε αυτά τα μέρη, όχι ωστόσο επαρκές και διατηρούνται έτσι στο σκοτάδι. Βρίσκονται μονίμως ένα βήμα πίσω και δεν καταλαβαίνουν ακόμη πώς παίζεται το παιχνίδι.

Το μυστήριο θα γίνει ακόμη πιο πολύπλοκο όταν στο τέλος όλης αυτής της διαδικασίας ο Βελκόρο και η Αντιγόνη πραγματοποιούν μια ανάκριση ρουτίνας για να δουν το αυτοκίνητό τους να τυλίγεται στις φλόγες από έναν μασκοφόρο άνδρα. Τον ακολουθούν μέσα από έναν καταυλισμό αστέγων και φτάνουν κοντά, αλλά στο τέλος καταφέρνει να τους ξεφύγει. Η σκηνή της καταδίωξης είναι αγωνιώδης και πανέμορφα γυρισμένη, συνεχίζοντας τις αναφορές της σεζόν στον Μάικλ Μαν. Και δε θα μπορούσαμε να μη στηρίξουμε κάτι τέτοιο.

Ας πιάσουμε όμως τους χαρακτήρες έναν προς ένα. Κεντρικό πρόσωπο της σεζόν είναι αυτή τη στιγμή ο Φρανκ Σέμιον. Όλα περιστρέφονται γύρω από αυτόν και μετά τη δολοφονία του Κάσπερ βλέπει την αυτοκρατορία του να δέχεται την αμφισβήτηση. Αυτή η εξέλιξη επηρεάζει και τον ίδιο προσωπικά, ο οποίος αντιμετωπίζει στυτική δυσλειτουργία (ο δεύτερος που το παθαίνει μετά τον Πολ Γούντραφ). Είναι σαφές ότι ανησυχεί έντονα και το άγχος του θα αυξηθεί κατακόρυφα μετά από τη δολοφονία ενός ακόμη συνεργάτη του. Δεν έχει τον έλεγχο της κατάστασης και αυτό τον ενοχλεί περισσότερο. Και για αυτό τον καθιστά επικίνδυνο. Όταν δε, δέχεται την αμφισβήτηση κατά πρόσωπο, ξεσπά. Ξυλοκοπά αγρίως τον γκάνγκστερ που τον αμφισβητεί και στη συνέχεια του βγάζει τα χρυσά δόντια με τανάλια. Είναι η πρώτη φορά που βλέπουμε τον Σέμιον σε δράση και αν είχαμε μερικούς ενδοιασμούς, τώρα καταλαβαίνουμε πώς έφτασε ως εδώ. Το σίγουρο είναι πως όσο ο Βινς Βον μπαίνει όλο και περισσότερο στο ρόλο, τόσο γίνεται φανερό ότι μιλάμε για την ήρεμη δύναμη της σεζόν. Είναι πραγματικά τρομακτικός στη σκηνή της μονομαχίας και την ίδια στιγμή καταφέρνει να διατηρήσει ένα επίπεδο συμπάθειας προς το χαρακτήρα του.

Ο Βελκόρο συνεχίζει να συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τους τρεις ντετέκτιβ και είμαστε ικανοποιημένοι που η σειρά μας εξαπάτησε και τον άφησε να ζήσει. Η υπόθεση της κηδεμονίας του γιου του επανέρχεται, με την πρώην σύζυγό του να δοκιμάζει να τον δωροδοκήσει ώστε να αποσυρθεί από τη διεκδίκηση. Το βασικό ερώτημα για τον αυτοκαταστροφικό Βελκόρο αυτή τη στιγμή είναι αν όντως θέλει να συνεχίσει να ζει και δεν έχει καθόλου ξεκάθαρη απάντηση. Ο Κόλιν Φάρελ πάντως νιώθει και αυτός όλο και πιο άνετα στο ρόλο βγάζοντας καινούρια πράγματα.

Το σημαντικότερο πρόβλημα της σεζόν μέχρι στιγμής είναι ότι δεν έχει καταφέρει να χτίσει χημεία ανάμεσα στους χαρακτήρες. Δεν υπάρχει η σχέση Μακόναχι-Χάρελσον και οι τέσσερις πρωταγωνιστές έχουν περιχαρακωμένα όρια στα οποία και δεν επιτρέπουν πρόσβαση. Αυτή την εβδομάδα είδαμε μια προσπάθεια να γίνει το ταίριασμα του Βελκόρο με την Αντιγόνη. Στην Αντιγόνη ζητήθηκε να κάνει τα γλυκά μάτια στον Βελκόρο ώστε να μάθει πόσο διεφθαρμένος είναι και κάτι μας λέει ότι αυτοί οι δύο έχουν μέλλον.

Ο προβληματικός κρίκος στην αλυσίδα είναι ο Πολ Γούντραφ. Σε αυτό το επεισόδιο μαθαίνουμε για το ομοφυλοφιλικό παρελθόν του στο Ιράκ, το οποίο και θέλει να διατηρήσει κρυφό πάση θυσία. Εκτός από το να δίνει στον Τέιλορ Κιτς την ευκαιρία να ανταλλάσσει πάρα πολύ σοβαρά και μυστήρια βλέμματα με τον κόσμο, δεν έχει κάτι άλλο να κάνει αυτή τη στιγμή. Τουλάχιστον συναντά τον Σέμιον, οπότε ελπίζουμε να μπει σύντομα στο κόλπο γιατί μπορεί να αποτελέσει κλειδί για τη συνέχεια της σεζόν.

Αυτή τη στιγμή το μυστήριο έχει αποκτήσει σχεδόν μεταφυσική γοητεία, όπως είχε συμβεί αντίστοιχα και στην πρώτη σεζόν. Έχουμε να κάνουμε με ένα δολοφόνο άγνωστο και με πολλές ιδιαιτερότητες και αυτή η αόρατη απειλή φέρνει στην επιφάνεια όλες τις φοβίες των πρωταγωνιστών. Και όλο αυτό με μια αίσθηση ότι παρακολουθείς κάποιο όνειρο (δηλαδή εφιάλτη) του Ντέιβιντ Λιντς. Όχι για όλους, αλλά το κοινό που πρέπει να ενδιαφερθεί βρίσκεται ήδη εδώ.

Γιάννης Μόσχος
[email protected]