Σχόλια για το έβδομο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν του True Detective.

Είναι δύσκολο να κρύψουμε τον ενθουσιασμό μας για την κατεύθυνση που έχει πάρει η δεύτερη σεζόν του True Detective. Φτάσαμε ένα βήμα πριν το τέλος και όλα έχουν μπει στη θέση τους. Μια ιστορία που ξεκίνησε από τη διαφθορά καταλήγει σε αυτή και κανείς δεν μπορεί να δραπετεύσει από την κόλαση του Βίντσι. Το έβδομο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν ήταν εξαιρετικό και συνολικά το καλύτερο έως τώρα, οπότε κάνουμε ένα διάλειμμα από τις διακοπές μας για να σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας. Ακολουθούν SPOILER.

Το κλείσιμο της προηγούμενης εβδομάδας ήταν τέτοιο που υποσχόταν μια πολύ δυναμική συνέχεια, την οποία και είχαμε. Οι Βελκόρο, Μπεζερίδες και Γούντραφ ολοκλήρωσαν την αποστολή τους στη βίλα των οργίων και τώρα προσπαθούν να συνέλθουν και να βάλουν σε μια σειρά τα στοιχεία που συνέλεξαν. Και όταν λέμε στοιχεία, εννοούμε τα μυστικά έγγραφα με τις υπογραφές επιφανών ανδρών της περιοχής και την Βέρα, κοπέλα του Λέντο Αμαρίγια η οποία γνωρίζει πράγματα και μπορεί να οδηγήσει στη λύση της υπόθεσης. Καθώς όμως η μαύρη καρδιά της σεζόν ανήκει στο νουάρ, όσο πιο κοντά φτάνουν προς τη διαλεύκανση, τόσο συνειδητοποιούν ότι έχουν να κάνουν με δυνάμεις που τους ξεπερνούν και πρέπει να τα βάλουν με ένα ανέγγιχτο διεφθαρμένο κατεστημένο δεκαετιών αν θέλουν να επιβιώσουν.

Αυτό που αποκαλύπτεται είναι πως η κλοπή των διαμαντιών στις ταραχές του 1992 πραγματοποιήθηκε από μια ομάδα αστυνομικών, τα μέλη της οποίας βρίσκονται πλέον σε ηγετικές θέσεις και έχουν αποκτήσει τις κατάλληλες διασυνδέσεις ώστε να συγκαλύψουν τα ίχνη τους. Έτσι, λοιπόν, η Μπεζερίδες βρίσκεται καταζητούμενη για το θάνατο του φρουρού στην έπαυλη, ο Βελκόρο βρίσκει δολοφονημένη την επιθεωρητή Ντέηβις και ο θάνατός της χρεώνεται σε αυτόν και ο Γούντραφ εκβιάζεται με φωτογραφίες από το καυτό βράδυ που πέρασε με τον φίλο του από το στρατό. Και μέσα σε όλα αυτά, ο Ρώσος Όσιπ Αγκρανόφ έχει στρώσει τη δουλειά ώστε να αναλάβει όλες τις επιχειρήσεις του Σέμιον, χωρίς ο ίδιος να το γνωρίζει. Κανείς δεν μπορεί να εμπιστεύεται κανέναν και οι τέσσερις πρωταγωνιστές βρίσκονται μόνοι τους εναντίον όλων.

Σε αυτό το επεισόδιο η σεξουαλική ένταση που υπήρχε ανάμεσα στον Βελκόρο και την Μπεζερίδες εκτονώνεται, συνέβησαν όμως τόσα πολλά που αυτή η εξέλιξη μοιάζει ασήμαντη στην οικονομία της σειράς. Η Μπεζερίδες ήρθε αντιμέτωπη με την κακοποίηση που υπέστη όταν ήταν παιδί, η οποία επανήλθε στο φως στο προηγούμενο επεισόδιο. Αυτή τη στιγμή βλέπει στον Βελκόρο το μόνο της στήριγμα στην άνιση μάχη που την περιμένει και την έχει εξουθενώσει ήδη ψυχικά, ενώ από την άλλη ο Βελκόρο, όσο σκληρός και να δείχνει, είναι φανερό ότι έχει λυγίσει από τα γεγονότα. Είναι λογικό επομένως αυτοί οι δύο να καταλήξουν μαζί, την ίδια στιγμή που τόσα άλλα συμβαίνουν γύρω τους.

Ας έρθουμε όμως σε όσα μας άφησαν εμβρόντητους στο επεισόδιο, ξεκινώντας από το στόρι του Σέμιον. Είναι δεδομένο ότι τα χρόνια της αφθονίας του έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί, σίγουρα όμως δε θα περίμενε ποτέ η πτώση του να συμβεί τόσο άμεσα και απότομα. Οι Ρώσοι κινήθηκαν έξυπνα πίσω από την πλάτη του και μάλιστα με τη συνδρομή του πρωτοπαλίκαρού του, Μπλέηκ. Και μπορεί να βρίσκεται στη γωνία, ο Βελκόρο ωστόσο τον ενημερώνει έγκαιρα για την κατάσταση και έτσι έχει ως πλεονέκτημα το στοιχείο του αιφνιδιασμού. Και καθώς είναι πολύ υπερήφανος και ξεροκέφαλος για να υποχωρήσει, η εκδίκηση είναι το μοναδικό μονοπάτι που του μένει να ακολουθήσει. Καλεί έτσι στο γραφείο του τον Μπλέηκ, όπου μετά από μια έντονη διαδικασία ανάκρισης τον σκοτώνει και στη συνέχεια, αφού μιλήσει με τον Όσιπ και δεχτεί μπροστά του τη νέα τάξη πραγμάτων, θα μαζέψει ό,τι λεφτά υπήρχαν κρυμμένα στο καζίνο και θα του βάλει φωτιά. Οι Ρώσοι δε θα κάτσουν με σταυρωμένα χέρια και αυτές οι κινήσεις του Σέμιον σημαίνουν πόλεμο, ήταν όμως μια διασκεδαστική εξέλιξη και ο Βινς Βον την πούλησε εξαίσια. Αυτή τη στιγμή είναι τόσο καλός που σχεδόν δυσκολευόμαστε να τον θυμηθούμε στο κωμικό παρελθόν του.

Το γεγονός του επεισοδίου δεν ήταν πάντως τίποτε από αυτά. Αναφερθήκαμε ήδη στην υπόθεση εκβιασμού του Γούντραφ. Όπως συνέβη από την αρχή της σεζόν, επέλεξε ένα μοναχικό δρόμο που τον έφερε σε αδιέξοδο. Αυτή η διαδρομή κατέληξε λοιπόν σε έναν υπόνομο μαζί με τον αστυνόμο Χόλογουεϊ (επιβλητικός ο Αφέμο Ομιλάμι)και την προσωπική του φρουρά. Πριν από όλη αυτή τη διαδικασία ο Γούντραφ πήρε τηλέφωνο τον Βελκόρο να τον ενημερώσει πως ετοιμάζεται να εμπλακεί σε μια επικίνδυνη κατάσταση και κάπου εκεί καταλάβαμε ότι το πιθανότερο είναι να μη βγει ζωντανός, όπερ και εγένετο. Ο Πολ Γούντραφ έπεσε ηρωικά, αρνούμενος να προδώσει τους συντρόφους του με αντάλλαγμα τη σωτηρία του. Και θα επιζούσε αν δεν εμφανιζόταν ο υπαστυνόμος Μπέρις για να τον καθαρίσει πισώπλατα. Μετά από μια εντυπωσιακή σκηνή με πιστολίδι στο σκοτάδι κατάφερε να εξολοθρεύσει ολόκληρη τη φρουρά του Χόλογουεϊ, αλλά εν τέλει τα έβαλε με δυνάμεις που υπερβαίνουν τον ίδιο και δεν μπορούσαν να τον αφήσουν να φύγει ζωντανός.

Ο Γούντραφ ήταν ο πιο προβληματικός χαρακτήρας της σειράς και η ερμηνεία του Τέιλορ Κιτς είναι αμφιλεγόμενη. Σε σημεία ήταν εμφανές ότι η σειρά δεν ήξερε τι να κάνει μαζί του, στο τέλος πάντως βρήκε λόγο ύπαρξης και ο θάνατός του ανοίγει το δρόμο για το φινάλε.

Όπως και στην πρώτη σεζόν, έτσι και τώρα ο Νικ Πιτσολάτο διηγείται μια αυτοτελή ιστορία με αρχή, μέση και τέλος και δεν μπορείς να την κρίνεις αν δεν τη δεις ολόκληρη. Το γεγονός ότι η δεύτερη σεζόν απέκτησε ενδιαφέρον τώρα δεν οφείλεται σε κάποιο ξαφνικό reboot, αλλά είναι μεθοδική δουλειά που λειτουργεί βραδυφλεγώς και κρίνεται έτσι. Το όγδοο και τελευταίο επεισόδιο θα διαρκέσει 90 λεπτά και τώρα που η σεζόν έχει βρει τα πατήματά της δεν αναμένεται να πατήσει φρένο ούτε δευτερόλεπτο. Όσοι μείνουν στην Αθήνα την εβδομάδα του Δεκαπενταύγουστου έχουν κάτι καλό να περιμένουν.

Γιάννης Μόσχος
[email protected]