Το φθινόπωρο έκανε επιτέλους την εμφάνισή του και οι πέντε ταινίες που κυκλοφορούν αυτή την εβδομάδα αποτελούν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για επιστροφή στις σκοτεινές αίθουσες.

Ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα είναι αυτή η κινηματογραφική εβδομάδα, αφού στις αίθουσες έρχεται η μεγάλη παιδική (και όχι μόνο) μόδα των Minions, αλλά και μια ταινία που αναμένεται να παίξει με αξιώσεις στα Όσκαρ, το «Sicario» του Ντένις Βιλνέβ.

«Minions»

Τα Minions έχουν κερδίσει την αγάπη όχι μόνο των παιδιών, αλλά κι όλων των ενηλίκων, πράγμα που επιβεβαιώνει η μονοπωλιακή, σχεδόν, παρουσία τους μέσα από απολαυστικά videos κι αστείες ατάκες στα social media, αλλά κι οι παγκόσμιες εισπράξεις των δύο προηγούμενων ταινιών, όπου πρωταγωνίστησαν στο πλευρό του Γκρου («Εγώ, ο απαισιότατος»). Τα κίτρινα, αυτά, πλασματάκια, πλέον, αυτονομούνται, και δικαίως, αποκτούν μια ολότελα δική τους ταινία όπου, ό,τι πιο εξωφρενικό υπάρχει, θα τους συμβεί. Ας απολαύσουμε, λοιπόν, την ξεκαρδιστική διαδρομή των σκανταλιάρικων, μικροσκοπικών ζιζανίων από την εποχή της δημιουργίας της Γης προς τη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του '60 σε αναζήτηση νέου, δόλιου αφεντικού, μετά από, μεταξύ άλλων, τον Ναπολέοντα, το Δράκουλα, έναν Αιγύπτιο Φαραώ και τον φονικό δεινόσαυρο T-Rex. Ένα μοναδικό ταξίδι στην Ιστορία, με τα Minions να υπηρετούν διάσημους «κακούς», κάνοντας κλασικά, αλλεπάλληλες γκάφες, ώσπου θα βρουν το μάστορά τους στο πρόσωπο της σατανικής Σκάρλετ. Όλα αυτά, βέβαια, μέχρι να βρεθεί ο Γκρου στο δρόμο τους.

Στο Μεξικό, σικάριο σημαίνει εκτελεστής. Η πράκτορας του FBI Κέιτ Μέισερ, αφού κατάφερε να καταξιωθεί σε ένα ανδροκρατούμενο χώρο, αναλαμβάνει μια αποστολή υψίστης σημασίας. Στρατολογημένη από το μυστηριώδη Ματ Γκρέιβερ, εντάσσεται σε μια ομάδα κατά του κλιμακούμενου πολέμου των καρτέλ ναρκωτικών. Με αρχηγό τον αινιγματικό Αλεχάντρο, η ομάδα βρίσκεται στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικό με αποστολή να συλληφθεί ο πιο διαβόητος αρχηγός καρτέλ.

Η ακανόνιστη γραμμή μεταξύ ΗΠΑ και Μεξικό είναι βουτηγμένη στα ναρκωτικά, τη βία, την παράνομη μετανάστευση, τη διαφθορά και το απέραντο σκοτάδι. Το Σικάριο ακολουθεί το ταξίδι μιας ομάδας που κάνει στην άκρη τους κανόνες για να έρθει σε επαφή με αυτούς που δεν τους ακολούθησαν ποτέ. Πρόκειται για τη νέα ταινία του Ντένις Βιλνέβ («Μέσα από τις φλόγες», «Prisoners», «Ο άνθρωπος αντίγραφο») με ένα δυνατό καστ από τους Έμιλι Μπλαντ, Μπενίσιο Ντελ Τόρο, Τζον Μπερντάλ και Τζος Μπρόλιν.

Ο Τόμας και οι τολμηροί σύντροφοί του έχουν βγει πια από τον εφιαλτικό Λαβύρινθο αλλά βρίσκονται αντιμέτωποι με την μεγαλύτερή τους πρόκληση μέχρι τώρα: την μυστηριώδη και παντοδύναμη οργάνωση γνωστή ως Τμήμα Παγκόσμιας Καταστροφής (WCKD). Όσο φιλόξενοι και περιποιητικοί κι αν είναι οι άνδρες που τους περισυνέλεξαν μετά την απόδρασή τους, ο Τόμας δεν μπορεί να αφήσει στην άκρη τις αμφιβολίες του σχετικά με τα αληθινά τους κίνητρα. Σιγά-σιγά εκείνος και οι φίλοι του συνειδητοποιούν ότι ο έξω κόσμος κρέμεται από μια κλωστή και ότι μια μοίρα χειρότερη από τον θάνατο περιμένει όλους όσοι μείνουν πίσω στην απέραντη ερημωμένη περιοχή της Πύρινη Γης. Ενώνοντας τις δυνάμεις τους με αντιστασιακούς πολεμιστές, τα μέλη της ομάδας τα βάζουν με τις κατά πολύ ανώτερες δυνάμεις του WCKD και αποκαλύπτουν τα σοκαριστικά της σχέδια. Σε έναν κόσμο όπου τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται, οι πρωταγωνιστές θα προσπαθήσουν να κάνουν μια καινούρια αρχή, χωρίς όμως να υποπτεύονται ότι μερικές φορές η αλήθεια είναι πιο σκληρή από το ψέμα.

Οι «Πύρινες δοκιμασίες» είναι το δεύτερο κεφάλαιο της μπεστ σέλερ σειράς βιβλίων «Maze Runner» του Τζέιμς Ντάσνερ. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο Γουές Μπολ και στο καστ συναντάμε τους Νάταλι Εμάνιουελ, Κάθριν Μακναμάρα, Ντίλαν Ο' Μπράιεν, Τόμας Μπρόντι - Σάνγκστερ, Άινταν Γκίλεν, Κάγια Σκοντελάριο, Τζιανκάρλο Εσπόζιτο, Κι Χονγκ Λι, Πατρίτσια Κλάρκσον και Λίλι Τέιλορ.

Σε σενάριο και σκηνοθεσία του βραβευμένου με Όσκαρ Τζον Ρίντλεϊ, έρχεται μια βιογραφία για το θρύλο της μουσικής Τζίμι Χέντριξ, με πρωταγωνιστή τον μουσικό André 3000 των OutKast. Καλύπτοντας μια χρονιά της ζωής του, μεταξύ του 1966-67, όπου ο Τζίμι Χέντριξ ξεκινά ως ένας άγνωστος κιθαρίστας από τη Νέα Υόρκη και φτάνει να ορίζει τη μουσική σκηνή του Λονδίνου, ένα κοντινό πορτρέτο ενός ευαίσθητου νέου μουσικού στο μεταίχμιο της μεταμόρφωσης του σε ένα μουσικό θρύλο.

«Η θέση» (1961)

Μια ταινία του νεορεαλιστικού ρεύματος που σατιρίζει με οξυδέρκεια αλλά και λεπτή ευαισθησία το “οικονομικό θαύμα” της Ιταλίας που ακολούθησε τη μεταπολεμική ανάκαμψη. Ο Ερμάνο Ολμι σκιαγραφεί με διεισδυτική ματιά και οικονομία μέσων τις συνθήκες ζωής και τα φαινόμενα του «εκμοντερνισμού», επικεντρώνοντας την προσοχή του στο γραφειοκρατικό σύμπαν των μεγάλων απρόσωπων εταιριών. Ο Ολμι βλέπει τον κόσμο με τους άλλους, όχι έξω από αυτούς, όπως λέει ο ίδιος. Αυτό το συντροφικό και απλό βλέμμα, αναδεικνύει την αντίφαση ανάμεσα στη φλογερή αν και συνεσταλμένη ανησυχία του νεαρού ήρωα και τη νεκρική συμβατικότητα του εργασιακού του περιβάλλοντος. Η ταινία αποτυπώνει τον ηρωισμό του κάθε ανθρώπου που πρέπει να διασχίσει μια γκρίζα εργασιακή καθημερινότητα χωρίς να γίνει κι ο ίδιος γκρίζος.