Ο φετινός Χρυσός Φοίνικας των Καννών δικαιώνει τις προσδοκίες και είναι η πιο επίκαιρη ταινία που μπορείτε να πετύχετε αυτό το διάστημα.

Παρά τις δάφνες του Χρυσού Φοίνικα, περιμέναμε με επιφυλακτικότητα το «Dheepan». Ο Ζακ Οντιάρ έχει καταθέσει τα διαπιστευτήριά του (ο «Προφήτης» απέσπασε υποψηφιότητα ξενόγλωσσου Όσκαρ), αλλά οι κριτικές από τις Κάννες διίσταντο και υπήρχαν ενστάσεις, ενώ δεν μπορούμε να πούμε ότι ενθουσιαστήκαμε ακριβώς με το «Σώμα με Σώμα».

Η ιστορία εδώ είναι χαρακτηριστική για φιλμ του Οντιάρ. Ο Sivadhasan είναι ένας πολεμιστής των «τίγρεων του Ταμίλ» στον εμφύλιο πόλεμο της Σρι Λάνκα και όταν βρίσκεται στη πλευρά των ηττημένων αποφασίζει να μεταναστεύσει στη Γαλλία για μια νέα αρχή. Για να αποκτήσει ωστόσο πολιτικό άσυλο παίρνει το διαβατήριο ενός νεκρού με το όνομα Ντιπάν και επιβιβάζεται μαζί με μια νεαρή γυναίκα και ένα 9χρονο κορίτσι, παριστάνοντας την οικογένεια. Το σχέδιο πετυχαίνει και όλα βαίνουν καλώς στη νέα τους γειτονιά στο νοτιανατολικό Παρίσι, όταν η βία ξεσπά και στο νέο τους σπίτι και αναγκάζει τον Ντιπάν να αξιοποιήσει όσα έμαθε στον πόλεμο.

Η αίσθηση που σου δημιουργεί το «Dheepan» καθώς το παρακολουθείς είναι ότι και ο ίδιος ο Οντιάρ ανακάλυπτε τις δυνατότητες της ταινίας καθώς τη γύριζε. Θαρρείς πως ο,τιδήποτε μπορεί να συμβεί και κάτι που ξεκινά ως ένα ιδιαίτερο οικογενειακό δράμα εξελίσσεται σε κάτι πολύ πιο βίαιο και σκοτεινό, με τις αναφορές στην κουλτούρα των Ταμίλ και τον πολιτισμό της Σρι Λάνκα να παρουσιάζονται ανέπαφες. Ανέκαθεν το σινεμά του Οντιάρ ήταν ένα σταυροδρόμι πολιτισμών, αυτή είναι πάντως η πιο ξεχωριστή ταινία του όσον αφορά το φοκλόρ κομμάτι της. Σε αυτό συμβάλλουν και οι δύο πρωταγωνιστές της ταινίας, οι οποίοι με περίσσεια φυσικότητα προτάσσουν ωμό ρεαλισμό.

Το τελευταίο δεκάλεπτο της ταινίας ήταν η πιο αμφιλεγόμενη στιγμή της για τους κριτικούς στις Κάννες και όσο και αν καταλαβαίνουμε τις αντίθετες απόψεις, εμείς λατρέψαμε το αγωνιώδες παιχνίδι με την κάμερα που κάνει ο Οντιάρ. Εστιάζει αποκλειστικά στον πρωταγωνιστή του παρά το χαμό που γίνεται γύρω και η ένταση αγγίζει επίπεδα καταιγιστικής περιπέτειας, αλλά με φεστιβαλική σκοπιά.

Χωρίς να έχουμε δει ακόμη όλες τις ταινίες που διαγωνίστηκαν στο φετινό φεστιβάλ των Καννών, το «Dheepan» βρίσκεται μέσα στις δύο κορυφές του Οντιάρ (μαζί με το «The Beat That My Heart Skipped») και δίκαια απέσπασε το βραβείο. Δύσκολα θα βρείτε πιο επίκαιρη ταινία για όσα διαδραματίζονται αυτό τον καιρό στην Ευρώπη και αν συνυπολογίσετε ότι είναι και πολύ καλή, τότε το «Dheepan» καθίσταται το κινηματογραφικό «must» της εβδομάδας.

Η ταινία «Dheepan: Ο άνθρωπος χωρίς πατρίδα» κυκλοφορεί στις αίθουσες από τις Seven/Spentzos.

Γιάννης Μόσχος

[email protected]