Η νέα ταινία της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη θέτει στο μικροσκόπιο την ανδρική υστερία και μετά την επιτυχία στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έρχεται και στις αθηναϊκές αίθουσες.

Με το «Attenberg» η Αθηνά Ραχήλ Τσαγγάρη έδωσε τη γυναικεία οπτική του «Greek Weird Wave», αναδεικνύοντας παράλληλα το άστρο της Αριάν Λαμπέντ. Έπειτα ήρθε το κρυπτικό μικρού μήκους «The Capsule», στο οποίο η σκηνοθέτις προέταξε για μια ακόμη φορά το θηλυκό στοιχείο προτάσσοντας μια ομορφιά πέρα από αυτό τον κόσμο. Το νέο κύμα του ελληνικού σινεμά απέκτησε ωστόσο παγκόσμιες διαστάσεις και όλοι οι δημιουργοί του ανταποκρίνονται ένας-ένας στα νέα δεδομένα που έθεσαν οι ίδιοι. Το μεγάλο βήμα της Τσαγγάρη έρχεται με το «Chevalier», μια ταινία με έντονη γυναικεία ματιά αλλά χωρίς να υπάρχει ούτε μια γυναίκα σε όλη την ταινία.

Στο «Chevalier» παρακολουθούμε τη χειμερινή εξόρμηση για ψάρεμα μιας παρέας ανδρών. Η εκδρομή πραγματοποιείται μέσα σε ένα γιοτ και όταν μια μηχανική βλάβη τους εγκλωβίσει κάπου στον Σαρωνικό, θα παίξουν ένα παιχνίδι ονόματι Chevalier με σκοπό να αναδειχθεί ο καλύτερος. Κανείς δε θα κατέβει από το σκάφος αν δεν τελειώσει το παιχνίδι, το οποίο ξεπερνά τα όρια και ο ανταγωνισμός αποκτά κοινωνικές διαστάσεις.

Ιδιοκτήτης του σκάφους είναι ένας μεγαλογιατρός (Γιώργος Κέντρος), ο μεγαλύτερος σε ηλικία της παρέας που έχει το σεβασμό όλων των υπολοίπων. Δίπλα του βρίσκεται ο Χρήστος (Σάκης Ρουβάς), συνάδελφός του στο νοσοκομείο, γύρω στα 40, τελειομανής και εντυπωσιακής εμφάνισης, κάτι που αυξάνει τον ανταγωνισμό στους υπόλοιπους ώστε να τον νικήσουν. Ο πενηντάρης Ζοζέφ (Βαγγέλης Μουρίκης) είναι μεσίτης και για χρόνια φίλος του Γιατρού. Εκνευρίζεται εύκολα και αποδεικνύεται συμπλεγματικός. Ο Γιώργος (Πάνος Κορώνης) είναι γύρω στα 45, συνάδελφος του Ζοζέφ και αρκετά μονοδιάστατος. Έχει δύο παιδιά και είναι αυτό που φανταζόμαστε ως τον μέσο άνδρα της ηλικίας του. Ο Γιάννης (Γιώργος Πυρπασόπουλος) είναι ασφαλιστής και σύζυγος της κόρης του Γιατρού. Οι δύο τους ποτέ δε συμπάθησαν ο ένας τον άλλο και δεν πρόκειται να το κάνουν σε αυτή την περιπέτεια. Ο τελευταίος της παρέας είναι ο Δημήτρης (Μάκης Παπαδημητρίου), γύρω στα 35, μικρός αδερφός του Γιάννη και ο μικρότερος της παρέας. Είναι και ο πιο αφελής απ’ όλους, απόλυτα εξαρτημένος από τη μητέρα του και το μεγάλο του αδερφό. Προσθέστε και τρεις άνδρες του υπηρετικού προσωπικού και έχετε έτοιμη τη μικρογραφία μιας δυναμικής ανδρικής κοινότητας.

Είναι εμφανές από πολύ νωρίς ότι η Τσαγγάρη με αυτή την ταινία θέλει να θίξει το θέμα του ανδρικού ανταγωνισμού και της υστερίας που προκύπτει στη διαδικασία να είναι κάποιος ο καλύτερος. Αυτό γίνεται μέσα από τις μεθόδους μιας εμπορικής κωμωδίας που θα μπορούσε κάλλιστα να γυριστεί στο Χόλιγουντ. Όλα αυτά όμως σε ένα πρώτο επίπεδο, γιατί το «Chevalier» αντιμετωπίζει την ανδρική φύση όπως φαίνεται από το γυναικείο μάτι, με τη λογική του εξωτερικού παρατηρητή. Και ακόμη κι αν αναλύσουμε διεξοδικά και λεπτομερώς τις σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ των πρωταγωνιστών, θα ανακαλύψουμε πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία που διαπερνούν τον οποιοδήποτε ανδρικό ανταγωνισμό και φτάνουν μέχρι την τάξη. Οι έξι πρωταγωνιστές του έργου έχουν λύσει όλα τα βιοποριστικά τους ζητήματα προ πολλού οπότε ό,τι προκύπτει πάνω στο γιοτ είναι ένα τεράστιο «first world problem», ενώ οι υπηρέτες μπαίνουν στο ίδιο τριπάκι με τους εξουσιαστές αδυνατώντας να ορθώσουν μια διαφορετική φωνή.

Και αν θέλουμε να το πάμε ένα βήμα πιο πέρα, δεν είναι τυχαίο ότι δεν αποκαλύπτεται το όνομα του Γιατρού. Όπως στον «Κυνόδοντα» και στο μεγαλύτερο μέρος του «Greek Weird Wave», εκπροσωπεί μια απρόσωπη εξουσία που εκπέμπει φόβο και όσο κι αν όλοι δεν τη βλέπουν με καλό μάτι, υπακούουν σε αυτή και αναζητούν την εύνοιά της. Και το πόσο βαρετοί και συνηθισμένοι είναι οι υπόλοιποι παρά το ότι πιστεύουν φαίνεται από τα ονόματά τους. Γιάννης, Γιώργος, Χρήστος και Γιώργος και για την ειρωνεία του πράγματος υπάρχει και ένας Ζοζέφ.

Αν έχουμε κάποιο παράπονο από το «Chevalier», αυτό είναι ότι γίνεται πολύ πιο επεξηγηματικό απ’ ό,τι χρειάζεται και αναλύει το κόνσεπτ του σε βαθμό να πραγματοποιεί κύκλους γύρω από τον εαυτό του. Ακόμη κι έτσι όμως, είναι ένα στέρεο βήμα για την Τσαγγάρη και το πιο προσιτό της για το ευρύ κοινό. Το σενάριο του Ευθύμυ Φιλίππου περιέχει στιγμές εξωφρενικού μαύρου χιούμορ που θα σε κάνουν να γελάσεις δυνατά, με τους Βαγγέλη Μουρίκη και Μάκη Παπαδημητρίου να είναι αυτοί που ταιριάζουν ερμηνεύουν καλύτερα το πλαίσιο με αποτέλεσμα να έχουν τις κορυφαίες στιγμές της ταινίας.Ο Σάκης Ρουβάς αρκεί που βρίσκεται εκεί ως παρουσία και είναι πολύ καλός σε αυτό που του έχει ανατεθεί να κάνει, ειδικά όταν ο χαρακτήρας του έρχεται στο προσκήνιο προς το τέλος.

Παρόλα αυτά, το «Chevalier» είναι ακριβώς ό,τι χρειαζόταν το ελληνικό σινεμά μετά τον «Αστακό» του Γιώργου Λάνθιμου για να δείξει ότι έχει προχωρήσει παρακάτω και απευθύνεται σε περισσότερο κόσμο, αλλά δεν έχει ξεπουληθεί και διατηρεί ακέραιο το στίγμα του.

Η ταινία «Chevalier» κυκλοφορεί στις αίθουσες από την Feelgood Entertainment.

Γιάννης Μόσχος

[email protected]