Σχόλια για το τέταρτο πολύ καλό επεισόδιο της δέκατης μίνι σεζόν των «X-Files». Ακολουθούν spoiler.

Περίεργη η δέκατη μίνι σεζόν των «X-Files». Δεν ήμαστε σίγουροι για το αν την περιμέναμε και είμαστε ακόμη πιο μπερδεμένοι μετά τα τρία πρώτα επεισόδια. Τα δύο πρώτα ήταν παντελώς ανούσια, ήρθε όμως το εξαιρετικό τρίτο, το οποίο ήδη θεωρείται από αρκετούς ως ένα από τα καλύτερα της σειράς και περίπλεξε περισσότερο την κατάσταση. Αυτό που μπορούμε να πούμε αυτή τη στιγμή είναι πως αν και θα μπορούσαμε να ζήσουμε δίχως αυτή την επιστροφή, είμαστε χαρούμενοι που υπάρχει. Αφού το ξεκαθαρίσαμε αυτό, ας έρθουμε στο τέταρτο επεισόδιο της σειράς με τίτλο «Home Again» (οι συσχετισμοί με το αριστουργηματικό «Home» της τέταρτης σεζόν μένουν εκεί) για να δούμε πόσο κόκκινο χτύπησε αυτή την εβδομάδα ο δείκτης νοσταλγίας.

Μέχρι στιγμής η σεζόν ήταν ξεκάθαρα στημένη πάνω στον Μόλντερ και την κρίση που περνάει, με αποκορύφωμα το πρόσφατο επεισόδιο που ήταν αποκλειστικά δικό του. Ήρθε λοιπόν η στιγμή για να δούμε και ένα επεισόδιο που δίνει έμφαση στην Σκάλι. Πρόκειται για την πιο σωστή χρήση νοσταλγίας που έχουμε δει ως τώρα σε αυτή τη σεζόν, με την έκφραση «back in the day is now» να μην προκαλεί γέλια αλλά μάλλον ενθουσιασμό. Το επεισόδιο χωρίζεται σε δύο ιστορίες, οι οποίες όσο πολύ διαφέρουν στην αρχή, στο τέλος βρίσκουν συνδετικό κρίκο σε ένα αλληγορικό επίπεδο.

Στο μεταφυσικό κομμάτι, ο Μόλντερ και η Σκάλι εξερευνούν τη βίαια δολοφονία ενός υπάλληλου της πολεοδομίας που τα σχέδιά του πήγαιναν κόντρα σε αυτά των άπορων και αστέγων της περιοχής. Αποδεικνύεται πως δολοφόνος είναι κάποιος που δεν είναι ακριβώς άνθρωπος και έχει το προσωνύμιο Band-Aid Nose Man, αλλά την ίδια ώρα η Σκάλι περνά άσχημες ώρες, καθώς η μητέρα της εισάγεται εσπευσμένα στο νοσοκομείο μετά από καρδιακή προσβολή και οι προβλέψεις για την υγεία της δεν είναι ιδιαίτερα ευοίωνες.

Η εναρκτήρια σκηνή του επεισοδίου είναι καταπληκτική και δημιουργεί την απαραίτητη ατμόσφαιρα για να δεις τη συνέχεια με κλειστά τα φώτα και να έχεις μετά εφιάλτες όπως παλιά. Και η σκηνή της δολοφονίας με τη μουσική υπόκρουση του «Downtown» της Πετούλα Κλαρκ; Φανταστική και δημιουργεί άμεση σύνδεση με το επεισόδιο «Home» της τέταρτης σεζόν. Παρόλα αυτά, το ζουμί εδώ βρίσκεται στο στόρι της Σκάλι στο νοσοκομείο. Η μητέρα της γνωρίζει πως της απομένουν λίγες ώρες ζωής και η επιθυμία της είναι να μιλήσει με τον αποξενωμένο μικρότερο γιο της, Τσάρλι, κάτι που τελικά συμβαίνει λίγο πριν ξεψυχήσει, όταν και οι τελευταίες της κουβέντες θα αφορούν τον γιο της Σκάλι και του Μόλντερ.

Είναι σαφές ότι συνδετικός κρίκος της σεζόν είναι έως τώρα το παιδί των Μόλντερ και Σκάλι που δόθηκε για υιοθεσία. Θα εκπλαγούμε πολύ αν δεν εμφανιστεί στο φινάλε, αφού η σειρά το πάει προς τα εκεί. Ως στρώσιμο του στόρι πάντως, μέχρι στιγμής λειτουργεί μια χαρά και στα δύο τελευταία επεισόδια η σύνδεση του παρελθόντος με το παρόν γίνεται με έναν τρόπο που δεν προσβάλλει τους παλιούς οπαδούς της σειράς.

Η υπόθεση της εβδομάδας έχει αληθινό ενδιαφέρον και είναι αρκετά old-school, ενώ τα μηνύματά της σχετικά με την περιφρόνηση του περιβάλλοντος και τις παράπλευρες απώλειες της οικονομικής κρίσης που περνούν στα ψιλά καθώς η Αμερική συνέρχεται από αυτή, στέκονται πολύ καλά στο σήμερα. Κάθε φόνος του τρομακτικού Band-Aid Nose Man σκορπίζει ανατριχίλες και η παρουσία του Τιμ Άρμστρονγκ, frontman του punk rock συγκροτήματος Rancid (των οποίων δηλώνει οπαδός ο δημιουργός του επεισοδίου, Γκλεν Μόργκαν) στο ρόλο του δημιουργού του είναι καθόλα εύστοχη και ταιριαστή. Το κεντρικό μήνυμα ότι μια ιδέα μπορεί να είναι επικίνδυνη εν τη γενέσει της και ότι η οργή είναι ένα καταφύγιο που μπορεί να δημιουργήσει τέρατα υπηρετείται άψογα από τη διήγηση και έρχεται και σε ένα δεύτερο επίπεδο δένει τέλεια με τη λύτρωση που αναζητά η Σκάλι μετά την απώλεια της μητέρας της. Η υπερβολική πίστη σε μια σκέψη ή μια ιδέα μπορεί να οδηγήσει σε άσχημα αποτελέσματα, αλλά την ίδια στιγμή κρατά ζωντανά μέσα μας και γύρω μας άτομα που δεν είναι πλέον κοντά μας.

Η καχυποψία και ο αρνητισμός ήταν μια δικαιολογημένη στάση αντιμετώπισης για τα νέα «X-Files» μετά την προβολή των δύο πρώτων επεισοδίων. Έλειπε η φρεσκάδα και ένας σκοπός και συνεπώς τίποτα δε μας αφορούσε. Με τα δύο επόμενα επεισόδια όμως αυτό έχει αλλάξει. Αυτή τη στιγμή όντως ενδιαφερόμαστε να κάτσουμε κάθε Τρίτη να δούμε το νέο επεισόδιο και κάτι μας λέει πως όταν έρθει το φινάλε σε δύο εβδομάδες θα μας λείψει αυτή η απρόσμενη φάση. Βέβαια, το ενδιαφέρον μας για τη σειρά δεν πρόκειται να εξασθενήσει ποτέ, όπως δεν έφυγε ποτέ όλα αυτά τα χρόνια, οπότε κατά κάποιον τρόπο θα βρίσκεται πάντα εκεί. Σωστά;

Γιάννης Μόσχος

[email protected]