Το προσφυγικό, ένα θέμα που έχει γίνει τόσο επιτακτικό ώστε να είναι αδύνατο να το αποφύγεις, κυριάρχησε και στην Μπερλινάλε.

Το προσφυγικό είναι ένα θέμα που έχει γίνει τόσο επιτακτικό ώστε να είναι αδύνατο να το αποφύγεις. Αφορά όλους μας και είναι ένα ζήτημα στο οποίοι η δυτική κοινωνία καλείται να δώσει μια ουσιαστική λύση, αποφεύγοντας τα ημίμετρα και τις υπεκφυγές.

Το σινεμά ανταποκρίνεται στις ανάγκες της κοινωνίας σαν ένας καθρέφτης, συνεπώς δεν προξενεί καμία ιδιαίτερη αίσθηση ότι η Χρυσή Άρκτος Καλύτερης Ταινίας του 66ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου πήγε στο ιταλικό ντοκιμαντέρ «Fuocoammare» (που σημαίνει Φωτιά στην Θάλασσα).

Το φιλμ του Τζιανφράνκο Ρόσι καταγράφει τη σύγχρονη οδύσσεια των μεταναστών που προσπαθούν να φτάσουν στη Λαμπεντούζα, με τα παγωμένα νερά της Μεσογείου να είναι εχθρός τους σε αυτό το εξοντωτικό ταξίδι. Ο Ρόσι παρακολουθεί την καθημερινότητα των κατοίκων του νησιού και ακόμη και αν η δουλειά του αναμένεται να ξεχαστεί στη λήθη σε μερικά χρόνια, είναι απόλυτα κατανοητό γιατί απέσπασε τώρα αυτό το βραβείο.

Η Αργυρή Άρκτος πήγε στην Μία Χάνσεν-Λόβε και το «L’avenir», με πρωταγωνίστρια την Ιζαμπέλ Ιπέρ, το οποίο έκανε την πρόεδρο της επιτροπής,Μέριλ Στριπ να δακρύσει. Το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής απονεμήθηκε στον Ντάνι Τάνοβιτς για την εξίσου έντονα πολιτική ταινία «Θάνατος στο Σαράγεβο».