Η καριέρα του στον κινηματογράφο μετράει 20 χρόνια και ο ίδιος έχει περάσει από πληθώρα ρόλων. Φέτος τον θαυμάσαμε πλάι στον Τζορτζ Κλούνεϊ και τον Ράιαν Γκόσλινγκ στο «Αι ειδοί του Μαρτίου», ενώ αυτή την περίοδο το «Moneyball» που πρωταγωνιστεί, «σπάει» τα ταμεία. Ο λόγος για τον ταλαντούχο κύριο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν.

Ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν γεννήθηκε στις 23 Ιουλίου 1967 στη Νέα Υόρκη από τη Μέριλιν Ο’ Κόνορ, δικηγόρο και ακτιβίστρια υπεράσπισης πολιτικών δικαιωμάτων και τον Γκόρντον Χόφμαν, στέλεχος μεγάλης εταιρίας εκτυπωτών. Έχει δύο αδελφές και έναν αδελφό (ο οποίος, μάλιστα, σήμερα είναι σεναριογράφος και σκηνοθέτης), ενώ οι ρίζες του είναι γερμανικές και ιρλανδικές.

Στα 9 του έζησε το χωρισμό των γονιών του, ενώ η αγάπη του για το θέατρο έγινε αντιληπτή νωρίς από τους δικούς του, αφού λάμβανε συνεχώς μέρος σε σχολικά θεατρικά. Το 1984 πήγε σε καλοκαιρινό σχολείο με σκοπό να διδαχτεί την υποκριτική τέχνη, ενώ όταν αποφοίτησε από το λύκειο, ακολούθησε άλλο ένα παρόμοιο καλοκαιρινό πρόγραμμα. Έπειτα φοίτησε στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, στη σχολή τεχνών και δραματικής τέχνης.

Ως φοιτητής, ο Χόφμαν υπήρξε πολύ δραστήριος ως προς τις Τέχνες, ιδρύοντας μάλιστα μια θεατρική ομάδα, μαζί με τον ηθοποιό Στίβεν Σαμπ και τον σκηνοθέτη Μπένετ Μίλερ, ανεβάζοντας διάφορες παραστάσεις, με τον ίδιο σε ρόλους τόσο ηθοποιού, όσο και σκηνοθέτη. Οι διάφορες καταχρήσεις του, όμως, τον οδήγησαν σε κλινική απεξάρτησης από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά μετά την αποφοίτησή του και όπως δηλώνει ο ίδιος, έχει καταφέρει και είναι «καθαρός» μέχρι και σήμερα.

Το ντεμπούτο του στη μικρή οθόνη κάνει το 1991, με τη γνωστή και στη χώρα μας τηλεοπτική σειρά «Νόμος και τάξη», όπου εμφανίζεται σε ένα επεισόδιο, ενώ την ίδια χρονιά κάνει και το κινηματογραφικό του ντεμπούτο, με ένα μικρό ρόλο στην κομεντί «Triple bogey on a par five hole».

Στο «Άρωμα γυναίκας» του Μάρτιν Μπρεστ, μπορεί να θυμόμαστε όλοι τον Αλ Πατσίνο σε ρόλο τυφλού και τον Κρις Ο’ Ντόνελ στο ρόλο του μαθητή Τσάρλι που τον φροντίζει, μέσα στο καστ, όμως, υπήρχε και ο ανερχόμενος τότε Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν σε ρόλο συμμαθητή του Τσάρλι. Πριν από αυτό το ρόλο, ο Χόφμαν δούλευε σε μανάβικο γεμίζοντας τα ράφια του, αυτή, όμως, η δουλειά του άνοιξε σιγά-σιγά το δρόμο προς τα φώτα…

Τα πρώτα βραβεία και υποψηφιότητες

Μέχρι τα τέλη περίπου του ’90, ο Χόφμαν πέρασε από πολλούς δεύτερους ρόλους (όπως το «Money for nothing» του Ραμόν Μενέντεζ με τον Τζον Κιούζακ, το «The getaway» του Ρότζερ Ντόναλντσον με τον Άλεκ Μπόλντουιν και την Κιμ Μπάσιντζερ, το «Όταν ένας άντρας αγαπάει μια γυναίκα» του Λούις Μαντόκι με τη Μεγκ Ράιαν και τον Άντι Γκαρσία, το υποψήφιο για 2 Όσκαρ «Twister» κ.ά.), μέχρι που το 1997, η υποψήφια για 3 Όσκαρ δραματική ταινία «Boogie nights» του Πολ Τόμας Άντερσον του χάρισε για πρώτη φορά βραβείο καλύτερου καστ (μαζί με τους υπόλοιπους ηθοποιούς) από τον Κύκλο των Κριτικών Κινηματογράφου της Φλόριντα, αλλά και μια υποψηφιότητα για βραβείο Screen Actors Guild και πάλι καλύτερου καστ (μέσα στο οποίο βρίσκουμε και την Τζούλιαν Μουρ, τον Μαρκ Γουόλμπεργκ, τον Μπαρτ Ρέινολτνς κ.ά.).

Το 1998 κερδίζει έναν από τους πρωταγωνιστικούς ρόλους στην κομεντί «Next stop Wonderland» του Μπραντ Άντερσον και υποψηφιότητα για το βραβείο Chlotrudis και την ίδια χρονιά υπακούει στις σκηνοθετικές οδηγίες των αδελφών Κοέν, στην επιτυχημένη κομεντί με το ιδιότυπο χιούμορ των Κοέν, «Ο μεγάλος Λεμπόφσκι». Ο ρόλος του ως βοηθός του μεγάλου Λεμπόφσκι και διαμεσολαβητής ανάμεσα στους δύο Λεμπόφσκι –ένας εκ των οποίων είναι ο Τζεφ Μπρίτζες ή αλλιώς The Dude- μπορεί να είναι μικρός, αλλά του χαρίζει την ευκαιρία για μια πολύ καλή συνεργασία τόσο με τους αδελφούς Κοέν, όσο και με τον «Οσκαρικό», Τζεφ Μπρίτζες.

Λίγο αργότερα βρίσκεται μαζί με την Τζέιν Άνταμς, τον Ντίλαν Μπέικερ, τη Λάρα Φλιν Μπόιλ και άλλους στην αναζήτηση της… ευτυχίας, η οποία για πολλούς έχει και πιο… σκοτεινές όψεις, υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Τοντ Σόλοντζ. Η ταινία με τίτλο «Happiness» δίχασε τους κριτικούς λόγω των περίεργων σεξουαλικών θεμάτων με τα οποία καταπιάνεται -όπως την παιδοφιλία- και ως εκ τούτου είχε περιορισμένη διανομή. Ο Χόφμαν κερδίζει βραβείο από το National Board of Review, ενώ βρίσκεται υποψήφιος για βραβείο Chlotrudis, αλλά και Independent Spirit β’ ρόλου.

Την ίδια χρονιά (1998) βρίσκεται στην κομεντί «Patch Adams» με πρωταγωνιστή τον Ρόμπιν Γουίλιαμς, ενώ το 1999 σκηνοθετείται από τον Τζόελ Σουμάχερ σε ρόλο… drag queen στην κομεντί «Flawless», στο πλευρό του Ρόμπερτ Ντε Νίρο και κερδίζει βραβείο Satellite καλύτερου ηθοποιού και βράβευση από τους Κριτικούς Κινηματογράφου του Σαν Ντιέγκο.

Εκείνη την περίοδο γνωρίζει τη σχεδιάστρια κοστουμιών Μίμι Ο’ Ντόνελ, με την οποία συνεργαζόταν στη θεατρική παράσταση «In Arabia we'd all be kings» την οποία ο ίδιος σκηνοθετούσε. Γίνονται ζευγάρι και παραμένουν μαζί μέχρι και σήμερα, έχοντας αποκτήσει τρία παιδιά, ένα γιο και δύο κόρες.

Και μετά τις σημαντικές προσωπικές του στιγμές, δύο σημαντικές ταινίες της καριέρας του τον περιμένουν πριν έρθει το 2000, η δραματική «Magnolia» και ο «Ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ». Στο υποψήφιο για 3 Όσκαρ «Magnolia» συνεργάζεται ξανά με τον σκηνοθέτη Πολ Τόμας Άντερσον και πλάι στον Τομ Κρουζ και την Τζούλιαν Μουρ υποδύεται το νοσοκόμο του διάσημου και πλούσιου Ερλ Πάρτριτζ (Τζέισον Ρόμπαρντς) και κερδίζει και πάλι βραβείο Chlotrudis β’ ρόλου, ενώ βραβεύεται και από τον Κύκλο Κριτικών Κινηματογράφου της Φλόριντα, αλλά και από το National Board of Review. Στον υποψήφιο για 5 Όσκαρ «Ταλαντούχο κύριο Ρίπλεϊ» σκηνοθεσίας Άντονι Μινγκέλα βρίσκεται πλάι στην Ματ Ντέιμον, τον Τζουντ Λο και τη Γκουίνεθ Πάλτροου και καταφέρνει να κατακτήσει και πάλι το βραβείο Chlotrudis β’ ρόλου, αλλά και βραβείο β’ ρόλου από το National Board of Review.

Το 2000 βρίσκεται σε 2 ταινίες, την κομεντί «State and main» του Ντέιβιντ Μάμετ, με τον Άλεκ Μπόλντουιν και τη Σάρα Τζέσικα Πάρκερ και το «Almost famous» όπου υποδύθηκε τον μουσικό και δημοσιογράφο του ξακουστού μουσικού περιοδικού Rolling Stone, Λέστερ Μπάνγκς, ο οποίος επηρέαζε με τις κριτικές του την κοινή γνώμη.

Δύο χρόνια αργότερα, ο μεγάλος του αδερφός Γκόρντι Χόφμαν γράφει το σενάριο της ταινίας «Love Liza», στην οποία πρωταγωνιστεί ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν και υποδύεται τον χαροκαμένο σύζυγο του οποίου η γυναίκα αυτοκτονεί και ο ίδιος αναπτύσσει περίεργα… χόμπι. Λίγο αργότερα συνεργάζεται ξανά με τον σκηνοθέτη Πολ Τόμας Άντερσον στην κομεντί «Punch-drunk love», πλάι στον Άνταμ Σάντλερ και την Έμιλι Γουότσον.

Την ίδια χρονιά (2002) συναντά τον Χάνιμπαλ Λέκτερ (Άντονι Χόπκινς) στην ταινία μυστηρίου «Κόκκινος δράκος» του Μπρετ Ράτνερ και αμέσως μετά συναντά και πάλι τον Έντουαρντ Νόρτον (ο οποίος πρωταγωνιστούσε και στον «Κόκκινο δράκο») στην «25η ώρα» του Σπάικ Λι, όπου υποδύεται έναν καθηγητή αγγλικής φιλολογίας και στενό φίλο του Μόντι (Νόρτον), ο οποίος σε λίγες ώρες έχει να αντιμετωπίσει την ποινή της επταετούς φυλάκισης.

Το 2003 είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο «Owing Mahowny» ως υπάλληλος τράπεζας που καταχράται χρήματα για να τα παίξει στο τζόγο, ενώ συνεχίζει ως… δευτεραγωνιστής σε διάφορες ταινίες, όπως την κομεντί «Along came Polly» με τον Μπεν Στίλερ και τη Τζένιφερ Άνιστον, στη δραματική «Cold mountain» του Άντονι Μινγκέλα, στο «Mission: Impossible III» όπου υποδύθηκε τον… «κακό». Το 2005 πρωταγωνιστεί στην τηλεταινία «Empire falls» η οποία του χαρίζει την πρώτη του υποψηφιότητα για βραβείο Emmy – έχασε, όμως, το βραβείο από τον αγαπημένο του ηθοποιό, Πολ Νιούμαν.

Ώρα για… Όσκαρ

Με ήδη 14 χρόνια καριέρας σε μικρή και μεγάλη οθόνη, ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν βρίσκεται για πρώτη φορά υποψήφιος για Όσκαρ (α’ ανδρικού ρόλου) και μάλιστα καταφέρνει να το κερδίσει, για την ερμηνεία του στην ταινία «Capote» του Μπένετ Μίλερ, όπου υποδύεται το διάσημο Αμερικανό συγγραφέα, Τρούμαν Καπότε. Πέρα από το Όσκαρ, ο Χόφμαν κατακτά και τη Χρυσή Σφαίρα, αλλά και βραβείο BAFTA, Satellite, Screen Actors Guild μεταξύ άλλων, όπως επίσης και τους κριτικούς, οι οποίοι τον εκθειάζουν. Στην τελετή των Όσκαρ, ο Χόφμαν, νιώθοντας ευγνωμοσύνη, ζήτησε από όλους να συγχαρούν τη μητέρα του, η οποία άντεξε να μεγαλώσει μόνη της τέσσερα παιδιά και τα κατάφερε.

Το 2007 βρίσκεται υποψήφιος για Χρυσή Σφαίρα, ενώ κερδίζει το βραβείο Independent Spirit –μεταξύ άλλων- για την ερμηνεία του στη δραματική κομεντί «The savages» σε μια ταινία με θέμα μια δυσλειτουργική οικογένεια, ενώ λίγο αργότερα βρίσκεται σε άλλη μια δυσλειτουργική οικογένεια, προσπαθώντας να ληστέψει το κοσμηματοπωλείο των γονιών του μαζί με τον αδελφό του (Ίθαν Χοκ), στη δραματική ταινία «Before the devil knows you’ re dead».

Μια δεύτερη υποψηφιότητα για Όσκαρ τον περιμένει για την ερμηνεία του στη βιογραφική ταινία «Παιχνίδια εξουσίας» του Μάικ Νίκολς, με τον Τομ Χανκς και τη Τζούλια Ρόμπερτς. Η ταινία αφηγείται την αληθινή ιστορία του playboy γερουσιαστή, Τσάρλι Ουίλσον και μιας κοσμικής κυρίας, με τους δυο τους να ενώνουν τις δυνάμεις τους με τον Χόφμαν σε ρόλο Ελληνοαμερικανού πράκτορα της CIA και να διευθύνουν την πιο επιτυχημένη μυστική επιχείρηση της δεκαετίας του '80.

Ακολουθεί η δραματική ταινία «Synecdoche, New York» του Τσάρλι Κάουφμαν το 2008, όπου συμπρωταγωνιστεί με τη Μισέλ Γουίλιαμς, κερδίζοντας βραβείο Gotham και Robert Altman, μαζί με το υπόλοιπο καστ.

Κινώντας τις… υποψίες

Την ίδια χρονιά ο Χόφμαν σε ρόλο καθολικού ιερέα που προσπαθεί να ανατρέψει την αυστηρή διαπαιδαγώγηση, αρχίζει να δημιουργεί αμφιβολίες στον περίγυρο, στην «Αμφιβολία» του Τζον Πάτρικ Σάνλεϊ. Πλάι του η… αυστηρή Μέριλ Στριπ και η… αθώα Έιμι Άνταμς, σε μια ταινία που χαρίζει και στους 3 υποψηφιότητα για Όσκαρ, Χρυσή Σφαίρα και άλλα βραβεία.

Το 2009 βρίσκεται σε 2 πιο ανάλαφρες ταινίες, τη μουσική κομεντί «The boat that rocked» του Ρίτσαρντ Κέρτις, με θέμα έναν πειρατικό σταθμό στη μέση της… θάλασσας και το «The invention of lying» του Ρίκι Τζερβές και Μάθιου Ρόμπινσον, το οποίο μας προβάλλει έναν… αλλόκοτο κόσμο, όπου κανείς δε λέει ποτέ ψέματα.

Το 2010 κάνει την πρώτη του σκηνοθετική προσπάθεια με την κομεντί «Jack goes boating» στην οποία και πρωταγωνιστεί, ενώ μέσα στο 2011 τον συναντήσαμε στο πλευρό του Τζορτζ Κλούνεϊ και του Ράιν Γκόσλινγκ, στο πολιτικό δράμα σκηνοθεσίας Τζορτζ Κλούνεϊ, «Αι ειδοί του Μαρτίου», το οποίο δέχτηκε πολύ καλές κριτικές.

Στο «Moneyball» του Μπένετ Μίλερ που προβάλλεται αυτή την περίοδο στους κινηματογράφους της χώρας μας, ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν, βρίσκεται πλάι στον Μπραντ Πιτ, τη Ρόμπιν Ράιτ και τον Τζόνα Χιλ, σε μια βιογραφική δραματική ταινία με κεντρικό ήρωα τον Μπίλι Μπιν (Μπραντ Πιτ), επαγγελματία παίκτη του μπέιζμπολ και μάνατζερ της ομάδας Oakland Athletics. Η ταινία δέχεται εγκωμιαστικές κριτικές και μέχρι στιγμής «σπάει» τα ταμεία, έχοντας συγκεντρώσει μόνο στο αμερικάνικο box office περισσότερα από 70 εκατομμύρια δολάρια.

Ενδεικτική φιλμογραφία: «Triple bogey on a par five hole» (1991), «My new gun» (1992), «Leap of faith» (1992), «Scent of a woman» (1992), «Joey Breaker» (1993), «my boyfriend’s back» (1993), «Money for nothing» (1993), «The getaway» (1994), «Szuler» (1994), «When a man loves a woman» (1994), «Nobody’s fool» (1994), «Sydney» (1996), «Twister» (1996), «Boogie nights» (1997), «Montana» (1998), «Next stop wonderland» (1998), «The big Lebowski» (1998), «Happiness» (1998), «Patch Adams» (1998), «Flawless» (1999), «Magnolia» (1999), «The talented Mr. Ripley» (1999), «State and main» (2000), «Almost famous» (2000), «Love Liza» (2002), «Punch-drunk love» (2002), «Red dragon» (2002), «25η ώρα» (2002), «Owing Mahowny» (2003), «Cold mountain» (2003), «Along came Polly» (2004), «Strangers with Candy» (2005), «Truman Capote» (2005), «Mission impossible ΙΙΙ» (2006), «The savages» (2007), «Before the devil knows you’ re dead» (2007), «Charlie Wilson’s war» (2007), «Synecdoche, New York» (2008), «Doubt» (2008), «Mary and Max» (2009), «The boat that rocked» (2009), «The invention of lying» (2009), «Jack goes boating» (2010), «The ides of March» (2011), «Moneyball» (2011).