Η τέταρτη στάση μας στην παρουσίαση των 21 διεκδικητών του Χρυσού Φοίνικα στο 69ο Φεστιβάλ Καννών.

Η περίπτωση: Πέδρο Αλμοδόβαρ

Ο Πέδρο Αλμοδόβαρ είναι μια κατηγορία μόνος του στο ευρωπαϊκό σινεμά και ο λόγος που ο ισπανικός κινηματογράφος υπάρχει σήμερα στο χάρτη. Ειδικά σε μια εποχή που στα ευρωπαϊκά φεστιβάλ κυριαρχούν τα γαλλόφωνα δράματα και το ψυχρό σινεμά της κεντρικής και βόρειας Ευρώπης, είναι αναζωογονητικό να βλέπεις τον πολύχρωμο εικαστικό καμβά (με βάση πάντα το κόκκινο) του Ισπανού δημιουργού. Στις ταινίες του κυριαρχούν τα θερμά χρώματα και το γυναικείο στοιχείο αναδεικνύεται όσο σε ελάχιστες άλλες περιπτώσεις. Δύσκολα θα τον συγκαταλέγαμε στα φαβορί για τον Χρυσό Φοίνικα, αν και μόνο η παρουσία του προσθέτει αίγλη στην κατηγορία.

Η ταινία με την οποία συμμετέχει στο φεστιβάλ: «Julieta»

Η αλήθεια είναι πως δεν ξετρελαθήκαμε ακριβώς από τις δύο τελευταίες ταινίες του Αλμοδόβαρ. Το «The Skin I Live In» ήταν καλό αλλά αρκετά «παγωμένο» σε σχέση με ό,τι μας έχει συνηθίσει, ενώ το «I’m So Excited» ήταν στο άλλο άκρο, μπαίνοντας περνώντας περισσότερη ώρα απ’ ό,τι θα έπρεπε στα χωράφια της φαιδρότητας. Στο «Julieta» λοιπόν φαίνεται πως ο Ισπανός επιστρέφει σε φόρμα, ίσως επειδή επιστρέφει στην εξερεύνηση πρωταγωνιστικών γυναικείων χαρακτήρων. Όπως μαρτυρά ο τίτλος, στο επίκεντρο βρίσκεται η Χουλιέτα, η οποία ζει στη Μαδρίτη και έχει χάσει τον άνδρα της. Την ίδια στιγμή, η 18χρονη κόρη της αποφασίζει να το σκάσει χωρίς καμία εξήγηση και αυτό που καταλαβαίνει είναι πόσα λίγα ξέρει για αυτή, ανατρέχοντας έτσι στον προ τριακονταετίας ευτυχισμένο εαυτό της και συνειδητοποιώντας πόσο ίδια ήταν σε πολλά πράγματα. Το τρέιλερ είναι συμπαθητικό με το κόκκινο χρώμα να κάνει αισθητή την παρουσία του, οι πρώτες κριτικές από την Ισπανία είναι καλές, οπότε περιμένουμε με ανυπομονησία τις εντυπώσεις από τις Κάννες.

Η ταινία του που αξίζει να δεις: «Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης»

Εδώ ο Αλμοδόβαρ έκανε το μεγάλο «μπαμ» σημειώνοντας μαζική απήχηση εντός και εκτός Ισπανίας. Και όχι άδικα. Όλα τα χαρακτηριστικά του σινεμά του βρίσκονται σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό στις «Γυναίκες στα πρόθυρα της νευρικής κρίσης». Μιλάμε για ένα σενάριο που θα μπορούσε να μετατραπεί σε κακή σαπουνόπερα, ωστόσο ο σημαντικός Ισπανός δημιουργός ξεπερνά τα κλισέ, προσθέτει βάθος πίσω από τις εξωφρενικές παρεξηγήσεις καταστάσεων και δίνει μια ισχυρή φεμινιστική νότα που όρισε σε σημαντικό βαθμό την καριέρα του. Συν τοις άλλοις, πιο έντονο από ποτέ είναι το στοιχείο μιας πολύχρωμης (και καλόγουστης) μορφής κιτς που αποτελεί μέχρι και σήμερα το σήμα κατατεθέν του Αλμοδόβαρ. Η ερμηνεία της Κάρμεν Μάουρα είναι σκέτη απόλαυση, αξιοσημείωτη και η πρώιμη… hipster εμφάνιση του Αντόνιο Μπαντέρας. Υποψήφιο για βραβείο Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.

Γιάννης Μόσχος

[email protected]