Η ένατη στάση μας στην παρουσίαση των 21 διεκδικητών του Χρυσού Φοίνικα στο 69ο Φεστιβάλ Καννών.

Η περίπτωση: Πολ Βερχόφεν

Πού να αρχίσεις και πού να τελειώσεις με την περίπτωση του Πολ Βερχόφεν. Ο Ολλανδός δημιουργός έχει καταφέρει να καθιερωθεί ως ένας από τους σημαντικότερους δημιουργούς του σινεμά του 20ού αιώνα. Και πώς γίνεται διαφορετικά, όταν μέσα σε πέντε χρόνια γύρισε το «RoboCop», το «Total Recall» και το «Βασικό ένστικτο»; Όλες τους είναι εμβληματικές ταινίες στο είδος τους και παρά τις διαφορές τους, μοιράζονται το κοινό όραμα του Βερχόφεν για αφιλτράριστη κοινωνική κριτική και σάτιρα. Φέτος ο 77χρονος Βερχόφεν επιστρέφει με την πρώτη του ταινία μετά από δέκα χρόνια με τη σπουδαία Ιζαμπέλ Ιπέρ στον πρωταγωνιστικό ρόλο και φυσικά οι Κάννες δεν μπορούσαν να χάσουν την ευκαιρία να την εντάξουν στο διαγωνιστικό τους πρόγραμμα.

Η ταινία με την οποία συμμετέχει στο φεστιβάλ: «Elle»

Το «Elle» είναι η πρώτη γαλλόφωνη ταινία του Βερχόφεν και αν και αρχικά προοριζόταν να γυριστεί σε αμερικανικό έδαφος, τελικά κατέληξε στην Ευρώπη γιατί το βίαιο περιεχόμενο θεωρήθηκε αρκετά ακραίο για την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Και αυτή η εξέλιξη αποδείχθηκε θετική, γιατί πρωταγωνίστρια του φιλμ κατέληξε η Ιπέρ. Πρόκειται για την ιστορία της Μισέλ, μιας ισχυρής γυναίκας που είναι επικεφαλής μιας εταιρείας βιντεοπαιχνιδιών και τίποτα δε δείχνει ικανό να τη λυγίσει. Μέχρι που μια μέρα δέχεται επίθεση και κακοποιείται σεξουαλικά από έναν άγνωστο άνδρα μέσα στο σπίτι της και η ζωή της αλλάζει. Έκτοτε ακολουθεί τα ίχνη του βιαστή της και τον παρακολουθεί και οι δύο τους εισέρχονται σε ένα επικίνδυνο παιχνίδι εκτός ελέγχου. Η ταινία είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα «Oh…» του Φιλίπ Ντεζάν και περιμένουμε ένα ακραίο ερωτικό θρίλερ στα πρότυπα του «Βασικού ενστίκτου». Η συμμετοχή μοιάζει τιμής ένεκεν, αλλά λόγω της Ιπέρ αν η ταινία είναι πολύ καλή δεν αποκλείουμε κάποια έκπληξη.

Η ταινία του που αξίζει να δεις: «RoboCop»

Με το «RoboCop» ο Βερχόφεν δημιούργησε μια από τις πιο χαρακτηριστικές ταινίες επιστημονικής φαντασίας, δημιουργώντας ένα franchise που στη συνέχεια επεκτάθηκε προς κάθε κατεύθυνση, επηρεάζοντας το είδος όσο λίγες περιπτώσεις. Μεταφερόμαστε σε ένα δυστοπικό Ντιτρόιτ, όπου το έγκλημα κυριαρχεί και ο καπιταλισμός έχει επικρατήσει. Σε αυτό το μέρος λοιπόν ένας αστυνομικός δολοφονείται από μια συμμορία και αφού το πτώμα του βρεθεί στα χέρια μιας πολυεθνικής, επιστρέφει ως ρομπότ για να επιβάλλει την τάξη με κάθε τρόπο. Πρόκειται για μια χαοτική ταινία με ακραία βία που σοκάρει μέχρι και σήμερα και με ένα αιχμηρό κοινωνικό σχόλιο που σήμερα μοιάζει πιο επίκαιρο από ποτέ. Ένα διαχρονικό έπος.

Γιάννης Μόσχος

[email protected]