Η δέκατη τρίτη στάση μας στην παρουσίαση των 21 διεκδικητών του Χρυσού Φοίνικα στο 69ο Φεστιβάλ Καννών.

Η περίπτωση: Κεν Λόουτς

Εκεί που η ποίηση συναντά την στρατευμένη τέχνη βρίσκεται το σινεμά του Κεν Λόουτς. Ο Άγγλος σκηνοθέτης φέτος κλείνει αισίως τα 80 έτη, η δίψα του να δημιουργεί ταινίες παραμένει ωστόσο ακατανίκητη. Το σινεμά του είναι ανερυθρίαστα βρετανικό και ο κοινωνικός ρεαλισμός είναι έκδηλος, με ιστορίες που τονίζουν τα δικαιώματα της εργατικής τάξης να επανέρχονται στις ταινίες του. Είναι από αυτούς τους σκηνοθέτες που είτε αγαπάς αυτό που κάνουν ή απλά σου περνά τελείως αδιάφορο, με αυτό τον κανόνα να επεκτείνεται κατά μήκος της φιλμογραφίας του. Ο Λόουτς είναι ιδιαίτερα αγαπητός στα ευρωπαϊκά φεστιβάλ, οπότε η παρουσία του στις φετινές Κάννες ήταν κατά κάποιον τρόπο κλειδωμένη.

Η ταινία με την οποία συμμετέχει στο φεστιβάλ: «I, Daniel Blake»

Η νέα ταινία του Κεν Λόους είναι… πιο Κεν Λόουτς και από Κεν Λόουτς. Καταλάβατε τι θέλουμε να πούμε; Όχι; Θα αντιληφθείτε μόλις σας περιγράψουμε την υπόθεση. Ο Ντάνιελ Μπλέικ είναι ένας 59χρονος ξυλουργός στη βορειανατολική Αγγλία που αρρωσταίνει και ζητά κρατική βοήθεια. Ενώ προσπαθεί να προσπεράσει τη γραφειοκρατία, συναντά την Κέιτι, μια ανύπαντρη μητέρα που για να ξεφύγει από έναν ξενώνα για αστέγους πρέπει να εγκατασταθεί σε ένα διαμέρισμα 300 μίλια μακριά. Και αυτή τους η συνάντηση θα αναδείξει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα κατώτερα στρώματα στην Αγγλία και με πόση αξιοπρέπεια προσπαθούν να τα ξεπεράσουν. Στο ρόλο του Ντάνιελ Μπλέικ συναντάμε τον Ντέιβ Τζονς.

Η ταινία του που αξίζει να δεις: «Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι»

Αν βαριέσαι τις ταινίες εποχής που βασίζονται σε αληθινά γεγονότα, τότε δεν έχεις δει το «Ο άνεμος χορεύει το κριθάρι». Εδώ ο Λόουτς καταπιάνεται με τον αγώνα ανεξαρτησίας του Ιρλανδικού Δημοκρατικού Στρατού ενάντια στη Μεγάλη Βρετανία και τον εμφύλιο πόλεμο που ακολούθησε. Το θέμα είναι πολύ βαρύ από μόνο του, αλλά η πανέμορφη φωτογραφία του Μπάρι Ακρόιντ και η διαχείρισή του από τον Λόουτς, σε συνδυασμό με μια φανταστική ερμηνεία από τον Κίλιαν Μέρφι ανυψώνουν το τελικό αποτέλεσμα σε κάτι που διαφέρει από τις υπόλοιπες ταινίες του είδους και δε μοιάζει πουθενά «παλιό».

Γιάννης Μόσχος

[email protected]