Μια...«Μεγάλη ανατριχίλα» την έκανε διάσημη, μια «Ολέθρια σχέση» την καθιέρωσε και τώρα μεταμορφώνεται σε...άντρα κερδίζοντας κοινό και κριτικούς στη νέα της ταινία «Albert Nobbs». Η Γκλεν Κλόουζ φαίνεται πως δεν σταματάει να εκπλήσσει το κινηματογραφόφιλο κοινό...

Γεννήθηκε στις 19 Μαρτίου 1947 στο Γκρίνουιτς του Κονέκτικατ και είναι η κόρη της Μπετίν και του Γουίλιαμ Κλόουζ, ο οποίος ήταν γιατρός, ενώ υπήρξε και προσωπικός γιατρός του προέδρου του Κονγκό/Ζαΐρ, που πλέον, όμως δεν βρίσκεται εν ζωή. Και οι δύο γονείς της Γκλεν Κλόουζ προέρχονταν από ισχυρές οικογένειες χρηματιστών, κληρονόμων κ.ο.κ., ενώ είναι δεύτερη ξαδέρφη και με τη διάσημη ηθοποιό Μπρουκ Σιλντς.

Στα παιδικά της χρόνια ζούσε μαζί με τους γονείς της στο κτήμα του παππού της στο Γκρίνουιτς, ενώ σε αυτά τα χρόνια αποδίδει η ίδια την ανακάλυψη και εξάσκηση των υποκριτικών της ικανοτήτων, αφού είχε τη δυνατότητα να τρέχει και να παίζει στην εξοχή του Κονέκτικατ, ξεδιπλώνοντας τη φαντασία της και παίζοντας διάφορους ρόλους, βγάζοντας μια φυσική τάση προς την υποκριτική.

Οι γονείς της, όσο η ίδια ήταν σε μικρή ακόμη ηλικία, ακολούθησαν μια αίρεση στην οποία παρέμειναν για 15 χρόνια, ζώντας σε κοινοτικά κέντρα, ενώ έδειχναν και επαναστατικό χαρακτήρα, αρνούμενοι να δεχτούν τις πιέσεις μιας κουλτούρας που πρόσταζε τους πάντες πώς να ζήσουν τη ζωή τους.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’60, η Κλόουζ ταξίδευε με τη μπάντα της αίρεσης ονόματι «Up with people», έχοντας αποφοιτήσει από το εσωτερικό σχολείο Rosemary Hall και στα 22 της απομακρύνθηκε από την αίρεση, παρακολουθώντας μαθήματα στο δημόσιο Πανεπιστήμιο The College of William and Mary στη Βιρτζίνια των Ηνωμένων Πολιτειών, με κατεύθυνση το θέατρο. Στο θέατρο του Πανεπιστημίου ήταν που ξεκίνησε τη σοβαρή της εκπαίδευση ως ηθοποιός και μερικά χρόνια αργότερα, το 1975, ήταν που έκανε το ντεμπούτο της στη μικρή οθόνη, με την τηλεοπτική σειρά «Great performances».

Στο μεταξύ, η Κλόουζ φαίνεται πως ήταν αρκετά ανήσυχη στα προσωπικά της, αφού το 1969 παντρεύτηκε σε ηλικία μόλις 22 ετών τον κιθαρίστα Κάμποτ Γουέιντ, με τον οποίο χώρισε το 1971.

Υποψήφια για Όσκαρ από νωρίς

Μετά την παρθενική της εμφάνιση στην τηλεόραση, η Γκλεν Κλόουζ εμφανίστηκε σε διάφορες τηλεταινίες και το 1982 κάνει το ντεμπούτο της και στον κινηματογράφο, με τη δραματική κομεντί «The world according to Garp», όπου όχι μόνο έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στο πλευρό του ανερχόμενου τότε Ρόμπιν Γουίλιαμς, αλλά βρίσκεται και υποψήφια για Όσκαρ β’ γυναικείου ρόλου, ενώ ταυτόχρονα βραβεύεται από τους κριτικούς της Νέας Υόρκης, του Λος Άντζελες αλλά και από την Εθνική Επιτροπή Βραβείων Κριτικών Κινηματογράφου των ΗΠΑ. Πριν καλά-καλά το πιστέψει, η νεαρή τότε ηθοποιός κέρδισε με το πρώτο της βήμα στη μεγάλη οθόνη το σεβασμό των κριτικών και της Ακαδημίας.

Και η συνέχεια, όμως, δεν είναι λιγότερο επιτυχημένη, αφού η επόμενή της ταινία είναι η επιτυχημένη δραματική κομεντί «Η μεγάλη ανατριχίλα» (1983) του Λόρενς Κάσνταν. Πλάι στον Τομ Μπέρεντζερ, τον Γουίλιαμ Χαρτ, τον Κέβιν Κλάιν, τον Τζεφ Γκόλνμπλαμ κ.ά., η Κλόουζ ανήκει κι αυτή στην… παλιοπαρέα που ξαναβρίσκεται με αφορμή την κηδεία ενός παλιού τους φίλου και η ταλαντούχα ηθοποιός κερδίζει άλλη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ, καθώς η ταινία κερδίζει κοινό και κριτικούς. Παραλίγο, μάλιστα, εκείνη την εποχή, στη λίστα με τους πρώτους της επιτυχημένους ρόλους να προσέθετε κι αυτόν της Ελβίρα Χάνκοκ στο «Σημαδεμένο», ο οποίος τελικά πήγε στη Μισέλ Φάιφερ.

Το 1984 η Κλόουζ ξαναπαντρεύεται, απ’ ό,τι φαίνεται, όμως, και ο δεύτερός της γάμος με τον επιχειρηματία Τζέιμς Μάρλας ήταν μια λανθασμένη επιλογή, αφού λήγει μετά από 3 μόλις χρόνια, το 1987.

Παράλληλα με τον κινηματογράφο, η ταλαντούχα ηθοποιός δοκιμάζει την τύχη της και στο θέατρο, όπου τα πηγαίνει επίσης πολύ καλά και το 1984 κερδίζει βραβείο Tony για την ερμηνεία της στην παράσταση «The real thing» του Τομ Στόπαρντ. Μάλιστα, το άλμπουμ «The real thing» το οποίο ηχογράφησε, της χάρισε υποψηφιότητα για βραβείο Γκράμι, μαζί με τον Τζέρεμι Άιρονς. Οι υποψηφιότητες για Γκράμι στη συνέχεια έφτασαν τις τρεις, αφού βρέθηκε υποψήφια και για άλλα δύο άλμπουμ στα οποία ήταν αφηγήτρια, το «The Emperor and the Nightingale» (1988) και το «The Legend of Sleepy Hollow» (1989).

Η επόμενη σημαντική της δουλειά είναι η δραματική, αθλητική ταινία «Ο καλύτερος» του Μπάρι Λέβινσον, όπου πρωταγωνιστεί μαζί με τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ και τον Ρόμπερτ Ντιβάλ σε μια από τις πιο αγαπημένες αθλητικές ταινίες των κριτικών, αλλά και του κόσμου. Η Κλόουζ κερδίζει άλλη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ και μετά τις υποψηφιότητές της για Χρυσή Σφαίρα και βραβείο Saturn για το ρόλο της στην κομεντί «Maxie» (1985) του Πολ Άαρον, κατακτά το ρόλο με τον οποίο την έχουν συνδέσει οι περισσότεροι μέχρι και σήμερα.

Πονηρό θηλυκό, κατεργάρα γυναίκα

Παρ’ όλο που ήταν η τέταρτη επιλογή για το ρόλο της διαταραγμένης Άλεξ στη δραματική ταινία «Ολέθρια σχέση» του Έιντριαν Λιν, μετά τις Μπάρμπαρα Χέρσεϊ, Ντέμπρα Γουίνγκερ, Μιράντα Ρίτσαρντσον (για το ρόλο μάλιστα είχε περάσει από οντισιόν και η Σάρον Στόουν, αλλά είχε απορριφθεί), κατάφερε να τον κερδίσει και να καθηλώσει τους πάντες ως η εξωσυζυγική σχέση του Νταν Γκάλαχερ (Μάικλ Ντάγκλας) που κάνει τα πάντα για να τον κερδίσει πίσω και στη συνέχεια να τον καταστρέψει, όταν αυτός τη χωρίζει. Η ερμηνεία της της χάρισε την τέταρτη υποψηφιότητα για Όσκαρ, αλλά και για Χρυσή Σφαίρα και μπήκε στο νούμερο 7 της λίστας των 100 καλύτερων… «κακών» του αμερικανικού κινηματογράφου, από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου, αλλά και στο νούμερο 36 του περιοδικού Premiere, με τους 100 καλύτερους χαρακτήρες ταινιών.

Το 1988 βρίσκεται σε άλλη μια σημαντική ταινία της καριέρας της, αυτή που της χάρισε άλλη μια υποψηφιότητα για Όσκαρ, τη δραματική ταινία εποχής «Επικίνδυνες σχέσεις», πλάι στον Τζον Μάλκοβιτς και τη Μισέλ Φάιφερ, με σκηνοθέτη τον Στίβεν Φίαρς. Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Σοντερλό ντε Λακλό και η Κλόοζ υποδύεται τη μαρκησία ντε Μερτέιγ, η οποία επιφανειακά εμφανίζεται ενάρετη και ηθική, στην πραγματικότητα, όμως, είναι εκμεταλλεύτρια που παίζει παιχνίδια κυριαρχίας. Αυτή τη χρονιά, η Κλόουζ αποκτά και το πρώτο και μοναδικό της παιδί, με τον παραγωγό Τζον Σταρκ, με τον οποίο βρισκόταν σε σχέση μετά το δεύτερο γάμο της.

Το 1990 βρίσκεται μαζί με τον Τζέρεμι Άιρονς στη δραματική ταινία μυστηρίου «Reversal of fortune» δεν κατορθώνει, όμως, να κλέψει την παράσταση από τον Άιρονς, ο οποίος κερδίζει Όσκαρ και την ίδια χρονιά υποδύεται τη βασίλισσα της Δανίας και μητέρα του Άμλετ στην κινηματογραφική μεταφορά του έργου του Σαίξπηρ «Άμλετ» με τον Μελ Γκίμπσον στον πρωταγωνιστικό ρόλο και τον Φράνκο Τζεφιρέλι στη θέση του σκηνοθέτη.

Την επόμενη χρονιά κερδίζει βράβευση από το φεστιβάλ κινηματογράφου της Βενετίας για την ερμηνεία της στη δραματική κομεντί «Meeting Venus» του Ιστβάν Ζαμπό, ενώ κάνει ένα μικρό πέρασμα και από την ταινία «Κάπτεν Χουκ» του Στίβεν Σπίλμπεργκ, η οποία αποτέλεσε μεγάλη εμπορική επιτυχία.

Συνεχίζει με τη δραματική ταινία «Το σπίτι των πνευμάτων» όπου βρίσκεται ξανά με τον Τζέρεμι Άιρονς, ενώ συναντά επίσης την καλή της φίλη Μέριλ Στριπ, τη Γουϊνόνα Ράιντερ και τον Αντόνιο Μπαντέρας. Η ταινία αποτελεί μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος της Ιζαμπέλ Αλιέντε και σκηνοθετήθηκε από τον Δανό Μπιλ Όγκουστ, ενώ την επόμενη χρονιά τη συναντάμε στη δραματική κομεντί «Το πρωτοσέλιδο» του Ρον Χάουαρντ με τον Μάικλ Κίτον και τον Ρόμπερτ Ντιβάλ, για την οποία αμείβεται με 2 εκατομμύρια δολάρια.

Την περίοδο αυτή κερδίζει και πάλι βραβείο Tony για την ερμηνεία της ως Νόρμα Ντέσμοντ στο μιούζικαλ «Sunset Boulevard» που ανέβηκε στο Μπρόντγουεϊ, ενώ γενικά στην καριέρα της η Κλόουζ πέρασε πολλές φορές από μιούζικαλ στο Μπρόντγουεϊ. Βραβείο Tony κέρδισε επίσης και για την ερμηνεία της στο θεατρικό «Death and the maiden» («Ο θάνατος και η κόρη»), το 1992.

Στο δραματικό θρίλερ «Mary Reilly» σκηνοθεσίας Στίβεν Φρίαρς συναντά τη Τζούλια Ρόμπερτς και τον Τζον Μάλκοβιτς και μάλιστα ενώ είχαν ήδη τελειώσει τα γυρίσματα της ταινίας, οι παραγωγοί κάλεσαν και πάλι πίσω όλους τους συντελεστές για να γυρίσουν τρία διαφορετικά φινάλε. Για ένα από αυτά, η Κλόοζ πέταξε ως το Λονδίνο για μία ημέρα δουλειάς και γύρισε πάλι πίσω αφότου τελείωσε.

Την ίδια χρονιά βρίσκεται υπό τη σκηνοθετική μπαγκέτα του Τιμ Μπάρτον στη σάτιρα «Mars Attacks!» με θέμα τους αρειανούς που εισβάλλουν στη γη με επιθετικές διαθέσεις, σε ρόλο… πρώτης κυρίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Μαζί της, βρίσκουμε τον Τζακ Νίκολσον, τη Σάρα Τζέσικα Πάρκερ, την Ανέτ Μπένινγκ κ.ά. και η ταινία καταφέρνει να ξεπεράσει κατά 1 εκατομμύριο το budget της, διχάζοντας τους κριτικούς.

Και ξανά στον… γούρικο ρόλο της «κακιάς»

Το 1996, η Γκλεν Κλόουζ βρίσκεται και πάλι σε ρόλο… «κακιάς» και συγκεκριμένα της Κρουέλα Ντε Βιλ, η οποία έχοντας ως πάθος τις γούνες, έχει φυλακίσει 99 κουταβάκια στον πύργο της με σκοπό να ικανοποιήσει το πάθος της. Η ταινία είναι η πασίγνωστη οικογενειακή κομεντί «Τα 101 σκυλιά της Δαλματίας» του Στίβεν Χέρεκ, η οποία σημείωσε εισπράξεις του ύψους των 320 εκατομμυρίων δολαρίων και χάρισε χαμόγελα κυρίως σε παιδιά, παρ’ όλο που οι κριτικές υπήρξαν ανάμεικτες, ενώ η Κλόουζ φαίνεται πως έπεισε σε αυτό το ρόλο, κερδίζοντας βραβείο Blockbuster Entertainment και υποψηφιότητες για Χρυσή Σφαίρα, βραβείο Saturn και άλλα.

Μάλιστα, η επιτυχία της ταινίας οδήγησε και στο σίκουελ τέσσερα χρόνια αργότερα, το 2000, με τίτλο «Τα 102 σκυλιά της Δαλματίας» σκηνοθεσίας Κέβιν Λίμα αυτή τη φορά, όπου η Κρουέλα Ντε Βιλ βγαίνει από τη φυλακή και παρ’ όλο που αρχικά φαίνεται να έχει ξεπεράσει τη μανία της με τα σκυλιά, στη συνέχεια ξαναβρίσκει τον παλιό κακό της εαυτό… Και η δεύτερη ταινία σημείωσε εμπορική επιτυχία, με εισπράξεις που έφτασαν τα 183 εκατομμύρια, παρ’ όλ’ αυτά η επιτυχία δεν ήταν τόσο μεγάλη όσο στην πρώτη. Η Κλόουζ, που στο καστ συνάντησε και τον Ζεράρ Ντεπαρντιέ, κέρδισε υποψηφιότητα για βραβείο Satellite.

Στο μεταξύ, μέχρι το σίκουελ της ταινίας, περνάει και από διάφορες άλλες δουλειές, όπως από τη δραματική περιπέτεια «Air force one» (1997) του Γούλφγκανγκ Πίτερσεν με τον Χάρισον Φορντ και τον Γκάρι Όλντμαν, για την οποία κερδίζει βραβείο Blockbuster Entertainment, από την αισθηματική, δραματική ταινία «Έξι γυναίκες εξομολογούνται» του Ροντρίγκο Γκαρσία, όπου υποδύεται τη γιατρό που φροντίζει τη μητέρα της, παραμελώντας τη δική της ζωή, με τη Χόλι Χάντερ, την Κάμερον Ντίαζ την Κάθι Μπέικερ κ.ά. στο καστ και άλλες ταινίες.

Συνεχίζει με δουλειές τόσο στην τηλεόραση, όσο και στον κινηματογράφο, δανείζει τη φωνή της στην επιτυχημένη animation ταινία «Tarzan», συνεργάζεται με τον Ρομπέρτο Μπενίνι για τον «Πινόκιο» και το 2004 βρίσκεται σε άλλη μια γνωστή ταινία της καριέρας της, στην κομεντί «Οι γυναίκες του Στέπφορντ» του Φρανκ Οζ, με τη Νικόλ Κίντμαν, τη Μπέτι Μίντλερ, τον Μάθιου Μπρόντερικ, τον Κρίστοφερ Γουόκεν κ.ά. Οι κριτικοί δεν έδωσαν και τον καλύτερό τους εαυτό στους σχολιασμούς τους για την ταινία, οι εισπράξεις, όμως, ξεπέρασαν το budget της, κατά περισσότερα από 10 εκατομμύρια.

Ο Ροντρίγκο Γκαρσία βρίσκεται ξανά στο δρόμο της το 2005, όπου συνεργάζονται για τη δραματική ταινία «Εννέα ζωές» με θέμα τις ζωές εννέα διαφορετικών γυναικών, όπου η Κλόουζ ως Μάγκι, συνεχίζει να μιλά με το φάντασμα της μικρής της κόρης που δεν βρίσκεται εν ζωή. Η ταινία καταπιάνεται με τη σύγχρονη γυναίκα και τα αδιέξοδά της και η Κλόουζ για την ερμηνεία της βρίσκεται υποψήφια για βραβείο Gotham μαζί με το υπόλοιπο καστ, ενώ βραβεύεται και από το διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου του Λοκάρνο.

Το 2006, παντρεύεται για τρίτη φορά, τον Ντέιβιντ Σο, στέλεχος επενδυτικού ομίλου, με τον οποίο διατηρούσε μακροχρόνια σχέση. Μέχρι στιγμής, ο γάμος αυτός φαίνεται πως «καλά κρατεί», αφού το ζευγάρι είναι μαζί μέχρι και σήμερα.

Στη συνέχεια, περνά από διάφορες ταινίες (όπως τη δραματική «Evening» με τη Βανέσα Ρεντγκρέιβ, τη δραματική κομεντί «The Chumscrubber») και τηλεοπτικές σειρές, φτάνοντας στην έκτη της υποψηφιότητα για Όσκαρ, με την ταινία που απολαμβάνουμε αυτό τον καιρό στη μεγάλη οθόνη, «Albert Nobbs». Για άλλη μια φορά υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Ροντρίγκο Γκαρσία, η Κλόουζ μεταμορφώνεται σε άντρα, παλεύοντας για επιβίωση στην Ιρλανδία του 19ου αιώνα και δουλεύοντας ως μπάτλερ. Η ερμηνεία της Κλόουζ σε αυτό το δύσκολο ρόλο έλαβε τα εύσημα από τους κριτικούς και τιμήθηκε με υποψηφιότητα για Όσκαρ, Χρυσή Σφαίρα και άλλα βραβεία, ενώ στις 26 Φεβρουαρίου, στην τελετή των 84ων Όσκαρ, θα μάθουμε αν τελικά θα καταφέρει να πάρει το χρυσό αγαλματίδιο στα χέρια της, μετά από 6 υποψηφιότητες.

Ενδεικτική φιλμογραφία: «The world according to Garp» (1982), «The big chill» (1983), «Greystoke: the legend of Tarzan, lord of the apes» (1984), «The stone boy» (1984), «The natural» (1984), «Jagged edge» (1985), «Maxie» (1985), «Fatal attraction» (1987), «Gandahar» (1988), «Dangerous liaisons» (1988), «Immediate family» (1989), «Reversal of fortune» (1990), «Hamlet» (1990), «Meeting Venus» (1991), «Hook» (1991), «The house of the spirits» (1993), «The paper» (1994), «Mary Reilly» (1996), «101 Dalmatians» (1996), «Mars Attacks!» (1996), «Paradise road» (1997), «Air force one» (1997), «Cookie’s fortune» (1999), «Things you can tell just by looking at her» (1999), «102 Dalmatians» (2000), «The safety of objects» (2001), «Pinocchio» (2002), «Le divorce» (2003), «The Stepford wives» (2004), «Heights» (2005), «Nine lives» (2005), «The chumscrubber» (2005), «Evening» (2007), «Albert Nobbs» (2011).