Μας συστήθηκε ως το θηλυκό «Louie», αλλά είναι πολλά περισσότερα από αυτό.

Τα τελευταία χρόνια έχει αλλάξει ριζικά ο τρόπος που αντιμετωπίζεται η κωμωδία στην τηλεόραση. Πλέον έχουμε λιγότερες σειρές σαν τα «Friends» και «The Big Bang Theory» και περισσότερες σαν το «Louie» και το «Girls». Βλέπουμε λοιπόν πως το δράμα αποκτά κεντρικό ρόλο, κυρίως γιατί παρουσιάζεται η ζωή ως έχει, όσο σκληρή και «βρώμικη» και αν είναι και όχι μέσα από κάποιο φίλτρο που αποστειρώνει την πραγματικότητα. Και αυτό δε σημαίνει πως δεν υπάρχει γέλιο. Κάθε άλλο. Απλά το χιούμορ έρχεται μέσα από την απεικόνιση πραγματικών ιστοριών καθημερινής τρέλας και για αυτό το αποτέλεσμα είναι αυθεντικά αστείο. Η σκηνοθεσία και η φωτογραφία είναι παράγοντες που απασχολούν τους δημιουργούς και τέλος πάντων κερδισμένοι είμαστε εμείς που έχουμε μια πλειάδα αξιόλογων επιλογών στη διάθεσή μας.

Γιατί τίποτα δε δένει περισσότερο τους ανθρώπους από μια επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ.

Μια από τις σειρές που έχουμε ξεχωρίσει λοιπόν στην αρχή της νέας σεζόν είναι το «Better Things» της Πάμελα Άντλον και του Λούις Σι Κέι. Αν έχετε δει «Louie» τότε σίγουρα θα γνωρίζετε και την Άντλον, η οποία συμμετείχε σε κάποια από τα καλύτερα και πιο κομβικά επεισόδια της σειράς. Τώρα ήρθε η σειρά της Άντλον να έρθει στο προσκήνιο. Το «Better Things» χαρακτηρίζεται ήδη ως το γυναικείο «Louie» και αυτό γιατί εκτός από το ότι και οι δύο σειρές προβάλλονται από το FX, είναι εξίσου ημιαυτοβιογραφικές, με την Άντλον να υποδύεται μια χωρισμένη ηθοποιό που δανείζει κατά βάση τη φωνή της σε animation και μεγαλώνει μόνη της τις τρεις ανήλικες κόρες της, όπως συμβαίνει και στην πραγματική ζωή. Η διαφορά στη σειρά είναι ότι οι τρεις κόρες της έχουν διαφορετικό πατέρα και όλες τους έχουν ανδρικό όνομα, όπως και η ίδια, κάτι που σίγουρα αποτελεί ένα σχόλιο για τον ανδροκεντρικό τρόπο που λειτουργεί η τηλεόραση.

Όλοι έχουμε υπάρξει κάποτε αυτό το παιδί.

Παρακολουθούμε την Άντλον στο ρόλο της Σαμ, καθώς προσπαθεί να συνδυάσει τη δουλειά της με την ανατροφή των κοριτσιών της, κάτι που μόνο εύκολο δεν είναι. Η μεγαλύτερη κόρη της είναι 16 ετών και περνάει την αντιδραστική φάση της εφηβείας, η μεσαία αν και μικρότερη είναι από τη φύση της επαναστατικό πνεύμα και απειλεί μέχρι και να κόψει τα γεννητικά της όργανα στα πλαίσια διαμαρτυρίας, ενώ η μικρότερη είναι ακόμη παιδί και θέλει η μητέρα της να κοιμάται μαζί της στο κρεβάτι. Και οι τρεις βρίσκονται σε διαφορετικό στάδιο της ανήλικης ζωής τους και απαιτούν διαφορετική αντιμετώπιση, με την Σαμ να δυσκολεύεται να τις κουμαντάρει μόνη της, ειδικά αν θέλει να δοκιμάσει την τύχη της ως ηθοποιός και να έχει μια προσωπική ζωή μακριά από αυτές.

Μην περιμένετε να δείτε μια σειρά στην οποία θα σκάτε στα γέλια από την αρχή ως το τέλος του εικοσάλεπτου. Περισσότερο πρόκειται για μια γλαφυρή και ενίοτε απολαυστικά σουρεαλιστική (είπαμε, η βασική επιρροή είναι το «Louie») απεικόνιση της πραγματικότητας μιας χωρισμένης μητέρας γύρω στα 45. Ζούμε σε μια κοινωνία που θεωρεί σχεδόν ξοφλημένη μια γυναίκα που υπηρετεί αυτό το μοντέλο και ακριβώς σε αυτού του είδους τις απόψεις επιτίθεται το «Better Things».

Πρέπει να παρακολουθήσεις αυτή την ομιλία της Σαμ (Πάμελα Άντλον).

Το δεύτερο επεισόδιο της σειράς είναι ένα πολύ καλό παράδειγμα για να καταλάβουμε τι ακριβώς θέλει να πετύχει η Άντλον με αυτό το πρότζεκτ. Εκτός από την Σαμ και τις κόρες της γνωρίζουμε και τη μητέρα της και η πλοκή επικεντρώνεται στη γυναικεία περίοδο με αποκορύφωμα το φινάλε, όταν μέσα από μια ομιλία της Σαμ παρακολουθούμε γυναίκες που δεν τους έχει έρθει ακόμη η περίοδος, που έχουν αυτή τη στιγμή και που έχουν μπει στο στάδιο της εμμηνόπαυσης, όλες μαζί να νιώθουν ενωμένες, ότι ανήκουν κάπου. Είναι ένα πολύ δυνατό ενσταντανέ, ακριβώς ό,τι χρειαζόμασταν για να ακολουθήσουμε το όραμα της Άντλον για τη συνέχεια.

Η τρυφερότητα της σειράς είναι αδιαπραγμάτευτη, κυρίως επειδή την κερδίζει και δεν την επιβάλλει.

Το «Better Things» είναι γλυκόπικρο, αστείο και φυσικά φεμινιστικό, δε σημαίνει όμως ότι είναι και αυστηρά γυναικείο. Αυτό θα ήταν τρομερά μονοδιάστατο και το γεγονός ότι έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε άνδρες κωμικούς οι οποίοι επαναλαμβάνουν τα ίδια ακραία αστεία, δε σημαίνει ότι και οι γυναίκες δεν μπορούν να είναι αστείες με έναν εξίσου «βρώμικο» τρόπο. Η Πάμελα Άντλον έχει καταθέσει τα διαπιστευτήριά της εδώ και χρόνια και ήρθε η ώρα να τη μάθει περισσότερος κόσμος. Έχουμε να κάνουμε με μια σειρά που ακολουθεί το δικό της μονοπάτι, ακριβώς όπως έκανε το «Louie» πριν από μερικά χρόνια και χρειαζόμαστε πραγματικά τέτοιες σειρές, οι οποίες εν τέλει είναι και αυτές που έχουν πάει την τηλεόραση τόσα βήματα μπροστά.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΣΧΟΣ / [email protected]