Η άποψή μας για μια από τις πιο... άγριες ταινίες του φετινού προγράμματος των Νυχτών Πρεμιέρας.

Μια από τις ταινίες που ξεχωρίσαμε εκ πρώτης όψεως στις φετινές Νύχτες Πρεμιέρας ήταν το «Wild» της Γερμανίδας Νικολέτ Κρέμπιτς. Ένας από τους λόγους που αγαπάμε τα κινηματογραφικά φεστιβάλ είναι η παρουσία ακριβώς αυτών των ταινιών που δοκιμάζουν κάτι ακραίο, πέρα από τα συνηθισμένα και τεστάρουν τα όριά μας ως σινεφίλ. Το «Wild» λοιπόν είναι μια τέτοια ταινία, στην οποία ένα κορίτσι ερωτεύεται ένα λύκο.

Πρωταγωνίστρια είναι η νεαρή Άνια, μια μοναχική κοπέλα που περνά το χρόνο της ανάμεσα σε μια ανιαρή δουλειά γραφείου και στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύεται ο παππούς της. Μια τυχαία συνάντησή της με ένα λύκο που βρέθηκε στο πάρκο της πόλης θα ξυπνήσει τα πιο άγρια ένστικτά της και φέρνοντάς την πιο κοντά με τη σκοτεινή πλευρά της, θα την κάνει να συμφιλιωθεί με τον εαυτό της.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να αντιμετωπίσεις το «Wild» και θα ήταν λάθος κάποιος να μείνει στην επιφάνεια της σχέσης της Άνια με τον λύκο. Πρωτίστως είναι μια ιστορία μιας κοπέλας που αψηφά τις κοινωνικές νόρμες και παίρνει τη ζωή στα χέρια της, δίχως να δίνει δεκάρα για το τι πιστεύουν οι άλλοι. Και το ότι είναι γυναίκα κάνει το αποτέλεσμα ακόμη πιο σημαντικό. Το αφεντικό της είναι ένας χαρακτήρας που μοιάζει εξίσου με έναν λύκο παγιδευμένο στο σώμα ενός άνδρα, εκφράζοντας την κουλτούρα του alpha male που νομίζει πως ασκεί επιρροή πάνω στην Άνια και ότι αυτή θα ικανοποιεί τα χατίρια του. Ο δρόμος που χαράζει η Άνια δεν είναι έτσι μόνο μια δική της προσωπική νίκη, αλλά και μια δική της επικράτηση απέναντι στον πατριαρχικό τρόπο που είναι δομημένες οι κοινωνίες.

Οι σκηνές στις οποίες η Άνια έρχεται πιο κοντά με τον λύκο σίγουρα δεν είναι ό,τι πιο συνηθισμένο έχουμε δει, δεν είναι όμως σε καμία περίπτωση ενοχλητικές. Ειδικότερα σε μια από αυτές παίζει στο background το «Retrogade» του James Blake και το αποτέλεσμα είναι τόσο ταιριαστό που νιώθεις τον αισθησιασμό να ξεχειλίζει στην οθόνη, χωρίς να σε απαχολεί το παράδοξο της σχέσης. Και μέσα από αυτή τη σύνδεση με το λύκο η Άνια αντιμετωπίζει κατάματα και την αίσθηση της θνητότητας που την απασχολεί επιτακτικά μέσω του επικείμενου θανάτου του παππού της. Κάποιοι άνθρωποι μπορεί να πέφτουν σε συλλογισμό σε τέτοια γεγονότα ή να παθαίνουν μέχρι και κρίσεις πανικού, για την Άνια όμως είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να συμφιλιωθεί με την άγρια φύση της.

Η Λίλιθ Στάγκενμπεργκ είναι πραγματικά μια αποκάλυψη στο ρόλο της Άνια. Είναι τολμηρός και γενναίος ο τρόπος που χτίζει και δουλεύει τη σχέση της με το λύκο και δεν υπάρχουν πολλές ηθοποιοί που θα μπορούσαν να φέρουν εις πέρας μια τέτοια αποστολή με τόση επιτυχία. Φαίνεται πως η χημεία της Νικολέτ Κρέμπιτς με την πρωταγωνίστριά της είναι εξαιρετική με την μία να καταλαβαίνει ακριβώς την άλλη και αυτό βοηθά πάρα πολύ την ταινία.

Αν και το «Wild» μπορεί να φαίνεται με μια πρώτη ματιά μια ακραία ταινία που σοκάρει, αυτό έχει να κάνει με τις προσωπικές απόψεις του καθενός και πόσο συντηρητική είναι η κοσμοθεωρία του. Γιατί στην πράξη είναι ένα έντονο συναισθηματικά ταξίδι μιας γυναίκας που παίρνει πίσω την ταυτότητά της και ως τέτοια ιστορία πρέπει να την προσεγγίσουμε. Χρειαζόμαστε περισσότερες τέτοιες γυναικείες φωνές.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΣΧΟΣ / [email protected]