Η εξωτικής ομορφιάς ηθοποιός που έφερε τον αέρα του Μεξικού στη μεγάλη οθόνη, Σάλμα Χάγιεκ, μετράει σχεδόν 25 χρόνια στα φώτα της δημοσιότητας και δεκάδες ταινίες που ανέδειξαν το ταλέντο της.

Η διάσημη ηθοποιός, σκηνοθέτιδα και παραγωγός γεννήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 1966 στη Βερακρούζ στο Μεξικό, με πλήρες όνομα το Σάλμα Βαλγκάρμα Χάγιεκ Χιμένεζ.

Η ισπανικής καταγωγής μητέρα της ήταν τραγουδίστρια όπερας και κυνηγός ταλέντων, ενώ ο λιβανέζικης καταγωγής πατέρας της στέλεχος πετρελαϊκής εταιρίας, με την ίδια να παραδέχεται ότι τόσο αυτή όσο και ο αδερφός της (διάσημος make-up artist και σχεδιαστής στο Χόλιγουντ σήμερα) είχαν μια αρκετά κακομαθημένη παιδική ηλικία, όπου δεν τους έλειπε τίποτα. Το όνομά της «Σάλμα» σημαίνει «ασφαλής» στα αραβικά, γι’ αυτό κι όλας το επέλεξαν οι γονείς της.

Πήγε σε καθολικό σχολείο θηλέων, όπου και διαγνώστηκε η δυσλεξία της και το πάθος της για το θέατρο δεν άργησε να φανερωθεί, όταν σε ηλικία μόλις 5 χρονών παρακολούθησε την ταινία φαντασίας «Willy Wonka and the chocolate factory» και εντυπωσιάστηκε από τον κόσμο του κινηματογράφου, δηλώνοντας τόσο πρώιμα ότι θέλει να γίνει ηθοποιός.

Στο σχολείο έκανε συχνά φάρσες σε καθηγητές και συμμαθητές της, με αποτέλεσμα να αποβάλλεται, μετά το σχολείο, όμως, απέκτησε πιο ώριμη συμπεριφορά, ξεκίνησε σπουδές στην πόλη του Μεξικού με έμφαση στις διεθνείς σχέσεις και σιγά-σιγά άρχισε να στρέφει τη ματιά της προς τον κινηματογράφο, πραγματοποιώντας αυτό που είχε δηλώσει από τα 5 της: ότι θα γίνει ηθοποιός.

Τα πράγματα, βέβαια, δεν ήταν και τόσο εύκολα για εκείνη, αφού όπως δηλώνει σήμερα, την εποχή εκείνη είχε ακμή στο πρόσωπο, ήταν πιο παχιά και δεν έμοιαζε καθόλου στη σημερινή, προσεγμένη εικόνα της, φτάνοντας συχνά στα όρια της κατάθλιψης.

Οι πρώτοι της ρόλοι ήρθαν στα τέλη της δεκαετίας του ’80 σε τηλεοπτικές σειρές, ενώ με το ρόλο της στη σαπουνόπερα «Teresa» (όπου είχε τον ομώνυμο ρόλο) το 1989, έγινε γνωστή στο Μεξικό. Παρά τη δόξα και τη φήμη που κέρδισε γρήγορα στην πατρίδα της, η Χάγιεκ αποχώρησε από τη σειρά και το Μεξικό το 1991 για να κυνηγήσει μια κινηματογραφική καριέρα, όπως κι έγινε. Μάλιστα οι Μεξικανοί θαυμαστές της έβγαλαν διάφορες φήμες που την ήθελαν να έχει δεσμό με τον πρόεδρο του Μεξικού, γι’ αυτό και αναγκάστηκε να φύγει, προσπαθώντας να δικαιολογήσουν το γεγονός ότι εγκατέλειψε την πατρίδα της.

Το 1993 κάνει το κινηματογραφικό της ντεμπούτο με ένα μικρό ρόλο στη δραματική ταινία «Mi vida loca» και το 1995, μετά από διάφορες σειρές και τηλεταινίες, κερδίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη μεξικάνικη, δραματική ταινία «El Callejón de los Milagros», η οποία της χαρίζει βραβείο καλύτερης πρωτοεμφανιζόμενης από τους κριτικούς του μεξικάνικου κινηματογράφου και υποψηφιότητα για βραβείο Ariel καλύτερης ηθοποιού.

Οι ένδοξες ημέρες ξεκινούν

Το 1995 η Χάγιεκ κατακτά πρωταγωνιστικό ρόλο πλάι στον Αντόνιο Μπαντέρας στην ταινία δράσης «Desperado» του Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ, κερδίζοντας υποψηφιότητα για βραβείο Saturn για τον ρόλο της ως… σέξι ιδιοκτήτρια ενός βιβλιοπωλείου και ερωτικό ενδιαφέρον του El Mariachi (Μπαντέρας). Στην ταινία, μάλιστα, η Χάγιεκ ξεδιπλώνει και τις φωνητικές της ικανότητες, τραγουδώντας το «Quedate Aquí».

Από τον Ροντρίγκεζ σκηνοθετείται και το 1996 στην επιτυχημένη ταινία «Από το σούρουπο ως την αυγή» σε σενάριο Κουέντιν Ταραντίνο, με τον Τζορτζ Κλούνεϊ και την Τζούλιετ Λιούις, όπου έχει ένα μικρό ρόλο σαν βασίλισσα βρικολάκων.

Το 1997 το «γυρνάει» στην κομεντί με το «Fools rush in» όπου μαζί με τον Μάθιου Πέρι υποδύονται το ζευγάρι που από one-night stand καταλήγει σε… γάμο και η ίδια βρίσκεται υποψήφια για βραβείο Alma, αν και η ταινία δεν σημειώνει καμιά ιδιαίτερη επιτυχία. Υποψήφια για βραβείο Alma βρίσκεται επίσης και με την ταινία «Studio 54» του Μαρκ Κρίστοφερ με θέμα την ιστορία της ομώνυμης διάσημης νεοϋορκέζικης ντίσκο των ‘70s.

Συνέχισε και με άλλες ανεξάρτητες παραγωγές, όπως με την δραματική κομεντί «The velocity of Gary», με την ταινία τρόμου και επιστημονικής φαντασίας «The faculty» όπου συνεργάζεται και πάλι με τον Ροντρίγκεζ και το 1999 κάνει επιστροφή στο… mainstream, με την περιπέτεια «Dogma» πλάι στον Μπεν Άφλεκ και τον Ματ Ντέιμον και το γουέστερν-κομεντί «Wild wild west» με τον Γουίλ Σμιθ, τον Κέβιν Κλάιν και τον Κένεθ Μπράνα, όπου κερδίζει βραβείο Blockbuster Entertainment, αλλά ταυτόχρονα βρίσκεται υποψήφια και για… Χρυσό Βατόμουρο και στις 2 ταινίες.

Το «Wild wild west», όμως, σημειώνει εισπράξεις 222 εκατομμυρίων και το όνομά της κάνει το γύρο του κόσμου ξανά.

Τότε δημιουργεί και τη δική της εταιρεία παραγωγής ονόματι «Ventarosa», με πρώτη δουλειά την ταινία «El coronel no tiene quien le escriba» («No οne writes to the Colonel»), στην οποία και πρωταγωνίστησε. Έπειτα από το πειραματικό «Timecode» (2000) και το «Hotel» (2001) του Μάικ Φίγκις, την κομεντί «Chain of fools» με τον Τζεφ Γκόλντμπλαμ κ.ά., η Χάγιεκ βρίσκεται στην πιο σημαντική ταινία της καριέρας της, σε ένα ρόλο με τον οποίο οι περισσότεροι την έχουν ταυτίσει απόλυτα.

Εκπληρώνοντας τα όνειρά της

Η προσωπικότητα της Φρίντα Κάλο, της διάσημης Μεξικανής ζωγράφου, πάντα υπήρξε σημαντική για την Χάγιεκ, η οποία ονειρευόταν εδώ και αρκετά χρόνια να ενσαρκώσει αυτό το χαρακτήρα στον κινηματογράφο. Θαυμάζοντας την καλλιτέχνιδα και θέλοντας να μεταφέρει τη ζωή της στη μεγάλη οθόνη από τότε που πάτησε το πόδι της στο Χόλιγουντ, η Χάγιεκ κάνει το μεγάλο βήμα το 2002, με την ταινία «Frida».

Σε ρόλο συμπαραγωγού και φυσικά πρωταγωνίστριας, η Χάγιεκ μεταμορφώνεται στη Μεξικανή καλλιτέχνιδα και με τη σκηνοθεσία της Τζούλι Τέιμορ και τον Άλφρεντ Μολίνα στο πλευρό της στο ρόλο του επίσης ζωγράφου και άπιστου συζύγου, μέσα σε ένα λαμπερό καστ (Άσλεϊ Τζαντ, Αντόνιο Μπαντέρας, Έντουαρντ Νόρτον, Τζέφρι Ρας κ.ά.), η ταλαντούχα ηθοποιός καταφέρνει να βρεθεί υποψήφια για Όσκαρ α’ γυναικείου ρόλου, για Χρυσή Σφαίρα και άλλα βραβεία, κερδίζοντας βραβείο Golden Camera και Imagen και την παγκόσμια αναγνώριση, παίρνοντας καλές κριτικές για την ερμηνεία της και εκπληρώνοντας, επιτέλους, επιτυχώς το όνειρό της.

Μετά την επιτυχία της «Frida», η Χάγιεκ αλλάζει μοτίβο και βρίσκεται στην περιπέτεια δράσης «Τρισδιάστατοι κατάσκοποι: Game over», ενώ στη συνέχεια ο Ρόμπερτ Ροντρίγκεζ και ο Αντόνιο Μπαντέρας βρίσκονται για άλλη μια φορά στο δρόμο της με το «Κάποτε στο Μεξικό», την τελευταία ταινία της τριλογίας του El Mariachi.

Στο καστ συναντά και τον Τζόνι Ντεπ, ενώ η ταινία πηγαίνει καλά, συγκεντρώνοντας καλές κριτικές και περίπου 100 εκατομμύρια δολάρια σε εισπράξεις. Στο μεταξύ, κερδίζει βραβείο Emmy ως σκηνοθέτιδα της τηλεοπτικής ταινίας «The Maldonado miracle», στην οποία είναι και παραγωγός.

Με το «Τελευταίο κόλπο» (2004) του Μπρετ Ράτνερ αποδεικνύει ότι για άλλη μια φορά δεν διστάζει να είναι αποκαλυπτική μπροστά στην κάμερα, το ίδιο και με το «Ask the dust» (2006) στο πλευρό του Κόλιν Φάρελ. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι το όνομά της βρέθηκε ουκ ολίγες φορές στις λίστες των πιο σέξι γυναικών ανδρικών περιοδικών, με το FHM να την τοποθετεί στη 12η θέση των 100 πιο σέξι γυναικών του κόσμου για το 2005.

Πέραν, όμως, της εμφάνισής της, η Χάγιεκ έχει φροντίσει να κερδίσει αναγνώριση στο χώρο και για το ταλέντο και τις ικανότητές της. Το 2005 υπήρξε, μάλιστα, μέλος της κριτικής επιτροπής του φεστιβάλ Καννών, ενώ η καριέρα της συνεχίζεται το 2006, μοιρασμένη ανάμεσα σε κινηματογράφο και τηλεόραση, αφού βρίσκεται μαζί με τον Τζον Τραβόλτα στο «Lonely hearts» του Τοντ Ρόμπινσον, αλλά και στην τηλεοπτική σειρά «Ugly Betty» (ανάλογη της «Μαρίας της άσχημης»), όπου συμμετείχε και στην παραγωγή.

Το 2007 γίνεται διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας παραγωγής της κι ενώ μοιάζει σαν να μην έχει καθόλου προσωπικό ελεύθερο χρόνο, η Χάγιεκ φαίνεται πως τα καταφέρνει καλά και σε αυτόν τον τομέα, αφού την ίδια χρονιά αρραβωνιάζεται το Γάλλο δισεκατομμυριούχο Φρανσουά Ανρί Πινό και κάνει μαζί του μια κόρη.

Μετά από χωρισμούς και επανασυνδέσεις, οι δυο τους παντρεύονται το 2009… δυο φορές. Ο σύζυγός της, μάλιστα, σύμφωνα με ισχυρισμούς του διάσημου μοντέλου Λίντα Εβαντζελίστα, είναι πατέρας του γιου της, ο ίδιος, όμως, αρνείται κάτι τέτοιο.

Το 2009, η περιπέτεια φαντασίας «Τσίρκο των τεράτων: ο βοηθός των βαμπίρ» του Πολ Βάιτζ τη βρίσκει στο πρωταγωνιστικό καστ, οι κριτικοί, όμως, και οι εισπράξεις δεν είναι καθόλου ευνοϊκές και το 2010 συναντά τον Άνταμ Σάντλερ στην κωμωδία «Grown ups», η οποία πάει καλά εμπορικά, ενώ το 2011 βρίσκεται στη δραματική ταινία «Americano» με την Τζεραλντίν Τσάπλιν και τον Ματιέ Ντεμί.

Με τον Αντόνιο Μπαντέρας συναντιέται άλλη μια φορά στο animation «Γάτος σπιρουνάτος» τους Κρις Μίλερ, όπου και οι δυο δανείζουν τις φωνές τους, ενώ τη φωνή της ακούμε και στους «Πειρατές» του Πίτερ Λορντ και του Τζεφ Νιούιτ.

Η τελευταία της κινηματογραφική ταινία, είναι η ισπανική παραγωγή «La chispa de la vida» (2011), όπου η Χάγιεκ με την ερμηνεία της βρίσκεται υποψήφια για βραβείο Goya καλύτερης ηθοποιού, της Ακαδημίας Κινηματογραφικών Τεχνών και Επιστημών της Ισπανίας.

Μέσα στο 2012 πρόκειται να τη δούμε σε 2 ταινίες, το «Savages» του Όλιβερ Στόουν, μαζί με τον Τζον Τραβόλτα και την Ούμα Θέρμαν και την κομεντί «Here comes the boom» του Φρανκ Κοράτσι, ενώ το 2013 θα ενώσει και πάλι τις δυνάμεις της με τον κωμικό Άνταμ Σάντλερ για το σίκουελ «Grown ups 2».

Εκτός μεγάλης οθόνης

Μια από τις πιο σκληρά εργαζόμενες διασημότητες του Χόλιγουντ, η Σάλμα Χάγιεκ εκτός από την υποκριτική και την παραγωγή, δραστηριοποιείται κι αλλού. Από το 2004 είναι εκπρόσωπος ομορφιάς της εταιρείας καλλυντικών Avon, ενώ παλιότερα ήταν εκπρόσωπος της Revlon.

Παίρνοντας μέρος σε διάφορα διαφημιστικά, φωτογραφήσεις κ.λπ., το 2011 αποφάσισε να λανσάρει τη δική της σειρά καλλυντικών, ονόματι Nuance by Salma Hayek, λαμβάνοντας την έμπνευση να προχωρήσει σε κάτι τέτοιο από τη γιαγιά της, η οποία έφτιαχνε μόνη της τα προϊόντα που χρησιμοποιούσε.

Ακόμη, έχει έντονη φιλανθρωπική δραστηριότητα σχετικά με τη βία κατά των γυναικών και το ρατσισμό απέναντι σε μετανάστες, κάνοντας διάφορες δωρεές ή εμπλεκόμενη η ίδια σε ανάλογες δραστηριότητες. Μετά τη γέννηση της κόρης της, ασχολήθηκε και με την ενημέρωση σχετικά με τον μητρικό και νεογνικό τέτανο, βοηθώντας στην ευαισθητοποίηση του κόσμου, ενώ έχει θηλάσει και μωρό του οποίου η μητέρα δεν είχε τη δυνατότητα, σε ένα ταξίδι της στη Σιέρα Λεόνε.

Στις αρχές του 2012, η διάσημη ηθοποιός βρέθηκε στην επίσημη λίστα του Νικολά Σαρκοζί για τιμητική διάκριση με το μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής, κάτι που προκάλεσε τις αντιδράσεις κάποιων πολιτών της Γαλλίας, που πιστεύουν ότι η ηθοποιός δεν αξίζει μια τόσο μεγάλη τιμή.

Παρ’ όλ’ αυτά η διάσημη ηθοποιός έχει εκατομμύρια θαυμαστές σε όλο τον κόσμο και αρκετά βραβεία και υποψηφιότητες στο βιογραφικό της, που την καθιερώνουν ως μια αγαπητή και επιτυχημένη ηθοποιό.

Ενδεικτική φιλμογραφία: «Mi vida loca» (1993), «El Callejón de los Milagros» (1995), «Desperado» (1995), «Fair game» (1995), «Follow me home» (1996), «From dusk till dawn» (1996), «Fled» (1996), «Fools rush in» (1997), «Breaking up» (1997), «Studio 54» (1998), «The velocity of Gary* *(not his real name)» (1998), «The faculty» (1998), «Dogma» (1999), «Wild wild west» (1999), «Timecode» (2000), «Chain of fools» (2000), «La gran vida» (2000), «Hotel» (2001), «Frida» (2002), «Spy Kids 3D: game over» (2003), «Once upon a time in Mexico» (2003), «After the sunset» (2004), «Bandidas» (2006), «Ask the dust» (2006), «Lonely hearts» (2006), «Across the universe» (2007), «Cirque du freak: the vampire’s assistant» (2009), «Grown ups» (2010), «Americano» (2011), «La chispa de la vida» (2011).