Πέντε ταινίες που άξιζαν μια θέση στα φετινά βραβεία Όσκαρ
Ο ανταγωνισμός στη βιομηχανία του σινεμά είναι μεγάλος, το ξέρουμε αυτό. Αναπόφευκτα, πολλές καλές ταινίες μένουν εκτός οσκαρικής «κούρσας» κάθε χρόνο, είτε επειδή δεν πληρούν τα κριτήρια, είτε επειδή δεν ταιριάζουν τόσο στην φιλοσοφία του θεσμού, είτε απλώς επειδή αδικήθηκαν. Πάμε να ρίξουμε μια ματιά σε πέντε καλές κινηματογραφικές στιγμές του 2016, που ενώ σάρωσαν βραβεία ή/και εισπράξεις, δεν τα κατάφεραν μέχρι τα Όσκαρ.
Paterson
Παρότι δεν παραξενευτήκαμε με τη μη ένταξη της ταινίας του Jim Jarmusch στις υποψηφιότητες των φετινών Όσκαρ –μιας και η Ακαδημία δεν συνηθίζει να ακουμπά τέτοιου είδους «διαλογιστικές» ταινίες– δεν μπορούμε να μη δυσανασχετήσουμε γι αυτό, μιας και ο Adam Driver δίνει στην ταινία τη μέχρι τώρα ερμηνεία της ζωής του. Μια ερμηνεία εσωτερική, γεμάτη όμως εκφραστικότητα. Καμία αμφιβολία πως ο Driver θα κρατήσει σύντομα το χρυσό αγαλματίδιο στα χέρια του.
Η ταινία δεν κατατέθηκε καν ως πρόταση της Νότιας Κορέας για την κατηγορία «Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία», γεγονός που αποτελεί μεγάλη παραδοξότητα μιας και το φιλμ ξεχώρισε για την αριστουργηματική κινηματογράφηση του Chan-wook Park μεταξύ άλλων. Μέχρι στιγμής, καμία νοτιοκορεάτικη ταινία δεν έχει φτάσει στα Όσκαρ, κι αυτό ελπίζαμε να διορθώσει το «Handmaiden». Απ’ ότι φαίνεται, θα χρειαστεί να περιμένουμε κι άλλο.
Η ξεσηκωτική περιπέτεια της Taika Waititi προσεγγίζει με υπέροχο τρόπο τη σχέση μεταξύ ενός σκανδαλιάρη νέου και του θείου του. Κι ενώ στο παρελθόν η Ακαδημία «πετούσε της σκούφια της» για νέο αίμα, στην προκειμένη δεν είδαμε καμία υποψηφιότητα για τον πρωτοεμφανιζόμενο Julian Dennison, που μας εντυπωσίασε όσο λίγοι με την ερμηνεία τη χρονιά που πέρασε.
Το θέμα εδώ δεν είναι η ταινία αυτή καθαυτή –η οποία έκανε αξιοσημείωτες εισπράξεις, πιθανώς λόγω του καστ (Laura Dern, Kristen Stewart,Michelle Williams)– αλλά η εύθραυστη και καθηλωτική ερμηνεία της Lily Gladstone, που «καπέλωσε» όλα τα άλλα. Θα στεκόταν επάξια ως υποψηφιότητα για βραβείο «Β’ Γυναικείου Ρόλου».
H καλύτερη ταινία της χρονιάς που δεν είδαμε στο σινεμά, όπως είχαμε γράψει ένα μήνα πριν (διαβάστε την κριτική μας εδώ). Δυστυχώς, ο εκκωφαντικός θόρυβος της ταινίας στις Κάννες δεν έφτασε μέχρι τα Όσκαρ, παρόλο που η εξαιρετική σκηνοθετική ματιά της Βρετανίδας Andrea Arnold και το σαρωτικό ερμηνευτικό ντεμπούτο της μαγνητικής Sasha Lane θα μπορούσαν να διεκδικήσουν άνετα από μια θέση στη φετινή οσκαρική «κούρσα».