Μόλις ξεκίνησε κάτι πολύ ιδιαίτερο στο κέντρο της Αθήνας: από το Winter Garden του ξενοδοχείου της Μεγάλης Βρεταννίας ακούγονται ζωντανά άριες της Μαρίας Κάλλας, που κάνουν εύκολα τους πιο σκληρούς να μαλακώσουν και τους πιο ρομαντικούς να δακρύσουν.

Οι Πέμπτες στο κέντρο της Αθήνας εδώ και μερικές ημέρες έχουν αποκτήσει μια πιο μελωδική και αισθαντική χροιά, για όσους αναζητούν λίγο περισσότερο αίσθημα και λυρισμό τον χειμώνα που έρχεται. Όλα ξεκινούν σε έναν υπέροχο χώρο, το Winter Garden του ξενοδοχείου Μεγάλη Βρεταννία, το οποίο αποτελεί προέκταση του lounge του ξενοδοχείου, που περνώντας το κατώφλι του σε βάζει σε έναν τελείως διαφορετικό κόσμο, κάτι σαν όαση στο κέντρο της Αθήνας, σε ένα εστιατόριο σε στυλ café πολυτελείας.

Η κλασική του διακόσμηση, τα βιτρό της υψηλής οροφής, οι περίτεχνες κολόνες, ο ογκώδης καθρέφτης, το μάρμαρο στο δάπεδο και η συνολική πολυτέλεια του χώρου δημιουργούν μια ατμόσφαιρα που σε κάνει αρχικά να ισιώσεις την πλάτη και να ανακαλύψεις ακούσια την πιο εξευγενισμένη πλευρά του εαυτού σου. Στο βάθος του χώρου στέκουν φοίνικες στο αίθριο, ενώ ένα πολύ περίτεχνο και καλαίσθητο μπαρ στο πλάι με ιδιαίτερο φωτισμό, γεμίζει και ξαναγεμίζει τα ποτήρια με κοκτέιλ, σαμπάνιες, απεριτίφ. Και στο κέντρο της αίθουσας, μια υπέροχη ανθοστήλη να δίνει μια χρωματιστή νότα στην κλασική μεγαλοπρέπεια.

Κάπου εκεί καθίσαμε κι εμείς λίγο πριν τις 8 το βράδυ, στις σκαλιστές καρέκλες, για να απολαύσουμε μια βραδιά με ήχους όπερας, στο πλαίσιο των Opera Nights που ξεκίνησαν την Πέμπτη 8 Νοεμβρίου και θα συνεχιστούν κάθε Πέμπτη για όλο τον Νοέμβριο και τον Δεκέμβριο. Στο πλαίσιο των event, υπάρχει κατάλογος από τον οποίο μπορεί να διαλέξει κάποιος ανάμεσα σε τέσσερα ποτήρια σαμπάνιας ή τέσσερα κοκτέιλ, με συνοδευτικά καναπεδάκια με σολομό με παντζάρι, φουά γκρά με βατόμουρο και ganache με πραλίνα φουντουκιού “a l’ancienne” ή να γευματίσει με επιλογές από την κάρτα του Winter Garden. 

Ο εξαιρετικός πιανίστας, Πέτρος Καρπαθάκης, είχε ήδη λάβει θέση παίζοντας μελωδίες, από “La vie en rose” και “Non, je ne regrette rien” της Edith Piaf μέχρι “Tomorrow” από το μιούζικαλ “Annie” και από “Que sera sera” Doris Day μέχρι το περίφημο tango του Carlos Gendel “Por una cabeza”. Κάπου εκεί, η πλάτη που είχε ισιώσει πριν, άρχιζε σιγά-σιγά να χαλαρώνει με τη μουσική και το comme il faut κάπως να μετριάζεται.

Λίγο μετά τις 8, τα φώτα χαμήλωσαν, οι μελωδίες του πιάνου πήραν άλλη μορφή και η σοπράνο Κάτια Πάσχου πήρε θέση δίπλα στον πιανίστα, για να ξεκινήσει με την άρια “O mio babbino caro” του Puccini. Σε μια συνεχή εναλλαγή με τον τενόρο Γιώργο Νάστο, ακούσαμε διάσημες άριες από την εποχή του bel canto, τις οποίες έχει ερμηνεύσει μοναδικά η Μαρία Κάλλας, με τις Πέμπτες του Νοεμβρίου να πρόκειται να ακολουθήσουν αυτό το πρόγραμμα, μέχρι να μπει ο Δεκέμβρης και τη θέση τους να πάρουν πιο χριστουγεννιάτικες μελωδίες και ελληνικές οπερέτες από την παλιά Αθήνα.

Η βραδιά συνέχισε με έντονο συναίσθημα, παθιασμένο πιάνο και υπέροχες, λυρικές φωνές από τους δύο εξαιρετικούς τραγουδιστές, που «γέμιζαν» τον χώρο, ο οποίος είχε πολύ καλή ακουστική. Οι άριες που ακούστηκαν ήταν όλες οικείες ακόμη και στο αυτί κάποιου που δεν έχει επαφή με την όπερα: “Una furtiva lagrima” (Gaetano Donizetti), “La donna è mobile” (Giuseppe Verdi), “Quando m’en vo’” (Giacomo Puccini), “Sempre Libera” (Giuseppe Verdi), “Un bel dì vedremo” (Giacomo Puccini), “O sole mio” (Eduardo di Capua, Alfredo Mazzucchi) ήταν μερικές από αυτές κι εμείς πηγαινοερχόμασταν από “La Traviata” σε “Madama Butterfly”, “La bohème” και “L'elisir d'amore” σε μια πολύ εσωτερική ατμόσφαιρα.

Η μουσική

Ενδιάμεσα των εναλλαγών από τη σοπράνο στον τενόρο, το πιάνο συνέχιζε να μας κρατά παρέα, με τον πιανίστα πολλές φορές να αυτοσχεδιάζει πάνω στο θέμα μια άριας ή να κάνει πιο ανάλαφρες επιλογές.

Έπειτα από δύο διαλείμματα και λίγο πριν το τέλος στις 23.00, η σοπράνο ντυμένη στα κόκκινα, περιπλανήθηκε με ένα τριαντάφυλλο ανάμεσα στον κόσμο τραγουδώντας την προκλητική "Habanera" από τη διάσημη "Carmen" του Geroges Bizet, μεταφέροντάς μας στο κλίμα της τσιγγάνας που είχε σαγηνεύσει τον κόσμο. Η βραδιά έφτασε στο τέλος της με τη σοπράνο και τον τενόρο να μας τραγουδούν το διάσημο ντουέτο “Libiamo ne' lieti calici”, παρακινώντας μας να πιούμε λίγο ακόμα απολαμβάνοντας την ιδιαίτερη αυτή εμπειρία.

Η Μαρία Κάλλας έλεγε πως «όταν η μουσική αποτυγχάνει να απαλύνει το αυτί, την καρδιά και τις αισθήσεις, τότε έχει χάσει τον στόχο της». Σας διαβεβαιώνουμε πως εν προκειμένω ο στόχος επετεύχθη στο έπακρο.

Info
Opera Nights στο Winter Garden City Lounge του Ξενοδοχείου Μεγάλη Βρεταννία
Βασιλέως Γεωργιου 1Α, Σύνταγμα
κάθε Πέμπτη 20.00-23.00
από 8/11 μέχρι 27/12

ΤΖΟΥΛΙΑ ΤΑΣΩΝΗ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΛΩΛΟΣ