Ο Νίκος Αναστασίου ξεκίνησε να κατασκευάζει έπιπλα όταν πήγε να σπουδάσει πολιτικές επιστήμες στην κεντρική Ιταλία.

Ο δρόμος προς την αναπαλαίωση χαράχτηκε κάπως παράξοδα. Ο σπιτονοικοκύρης του διατηρούσε εργαστήριο αναπαλαίωσης παλαιών επίπλων κάτω από το σπίτι που νοίκιαζε και σιγά σιγά, πρώτα παρατηρώντας τον και έπειτα βοηθώντας τον, μυήθηκε την τέχνη που ξαναζωντανεύει το παλιό. Επιστρέφοντας από την Ιταλία για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα συνέχισε τις σπουδές του στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, αλλά δεν κατάφερε να βρει επαγγελματικά τον δρόμο του, αλλά ούτε και να ασχοληθεί στην πορεία με αυτό που σπούδασε.

Πέρυσι το καλοκαίρι, ύστερα και από παρότρυνση φίλων, σκέφτηκε να δοκιμάσει και να εφαρμόσει τις καλλιτεχνικές του από δεκαετίας εμπειρίες, ο κόσμος έδειξε να ανταποκρίνεται κι έτσι φτάσαμε στο σήμερα.

Καταπιάνεται όμως και με άλλα, πέραν της αναπαλαίωσης επίπλων... «Μου έχει ζητηθεί να κάνω προτάσεις για ανανέωση του χώρου γενικότερα αλλά και να βάψω επιφάνειες, που συνήθως οι περισσότεροι δεν ξέρουν ότι μπορούν να τους μετατρέψουν χωρίς γκρεμίσματα, σκόνες και πολλά έξοδα. Χαρακτηριστικά παραδείγματα τα πλακάκια του μπάνιου ή τα ντουλάπια της κουζίνας».

Αρκετά από τα υλικά τα ανακαλύπτω τυχαία στο δρόμο. Πολλοί θεωρούν ότι κάποια έπιπλα τους δεν έχουν θέση πια στον χώρο τους, είτε λόγω παλαιότητας, είτε εξαιτίας ενός ύφους ξεπερασμένου. Σε άλλες περιπτώσεις μπορεί να έρθουν οι ίδιοι οι πελάτες και να μου φέρουν παλαιά αντικείμενα, μικρά ή μεγάλα κομμάτια θεωρώντας ότι μπορούν να τους δώσουν μια δεύτερη ευκαιρία και να τα προσαρμόσουν στο σήμερα. Tις περισσότερες φορές αξίζει πολλαπλά ο κόπος, η ανανέωση και η αλλαγή τους. Υπάρχουν, τέλος, και τα αντικείμενα που αγοράζω εγώ ο ίδιος, προκειμένου να δημιουργήσω κάτι πιο πρωτότυπο.

Σε πολλά από αυτά δεν αλλάζω τη χρήση, αλλά το ύφος. Αρκεί να προσθέσεις κάποιες “πινελιές”, όπως για παράδειγμα πιο ιδιαίτερα πόμολα και γωνίες ή να τα βάψεις με ένα χρώμα που θα τους δίνει μια ιδιαιτερότητα. Σε κάποιες άλλες περιπτώσεις, βέβαια, ανάλογα με την φαντασία μπορεί να αλλάξω και τη χρήση. 

Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι κατασκευές από παλιές βαλίτσες. Μέχρι στιγμής τις έχω χρησιμοποιήσει για την κατασκευή τραπεζιού, πολυθρόνας και μικρής κονσόλας».

«Τα παλιά έπιπλα συνήθως βγάζουν μια αρχοντιά χωρίς να υπολείπονται σε χρηστικότητα. Όταν τα ανανεώνω, τα χαζεύω και πάντα νιώθω ότι τους δίνω μια νεα “ευκαιρία”. Τις περισσότερες φορές το αισθητικό αποτέλεσμα της δουλειάς δημιουργεί έναν σύνδεσμο ανάμεσα στο χθες και το σήμερα».

Ποια διαδικασία ακολουθείς;

ΑΝΑΠΑΛΑΙΩΣΕΙΣ

«Τα στάδια αναπαλαίωσης ποικίλουν ανάλογα με το αντικείμενο και μπορούν να διαρκέσουν από μία μέρα μέχρι και δύο εβδομάδες. Το παλιό αντικείμενο αρχικά πρέπει να καθαριστεί, πολλές φορές να τριφτεί ώστε να φύγει η παλιά μπογιά ή το βερνίκι και μετά να βαφτεί. Τις περισσότερες φορές μετά το βάψιμο θα ξανατριφτεί τοπικά, ώστε να δοθεί η εικόνα παλαίωσης. Στο τελικό στάδιο θα περαστεί με ειδικό προστατευτικό βερνίκι ή μια αρκετα μεγάλη γκάμα χρωματιστών κεριών, ώστε να αποκτήσει μεγαλύτερη αντοχή. Επίσης υπάρχουν ειδικές μπογιές που βοηθούν σε ενα καλύτερο αποτέλεσμα. Συνήθως χρησιμοποιώ χρώματα που, αν και πιο ακριβά, είναι εντελώς φυσικά, οικολογικά και δένουν τέλεια με το φυσικό ξύλο».

Ποιοι δείχνουν εντονότερο ενδιαφέρον;

«Μια κατηγορία εκείνων που συνήθως δείχνουν ενδιαφέρον για αναπαλαιώσεις δικών τους επίπλων είναι άνθρωποι που θέλουν να ανανεώσουν τον χώρο τους χωρίς να αποχωριστούν κάποιο ή κάποια από τα έπιπλα που έχουν ήδη, αφορά δηλαδή ένα συναισθηματικό δέσιμο με συγκεκριμένα έπιπλα.

Μια άλλη κατηγορία είναι ο κόσμος που θέλει να κάνει πιο ιδιαίτερο τον χώρο του προσθέτοντας μερικά κομμάτια που “κάνουν την διαφορά” σε σχεση με τα υπόλοιπα που έχουν ήδη. Είναι περισσότερο “ψαγμένοι” σε σχέση με την διακόσμηση και πιο ανοιχτοί σε κάτι διαφορετικό από το σύνηθες και εμπορικό.

Τέλος, πέρα από ανθρώπους που ενδιαφέρονται σχετικά με την αναπαλαίωση σε ό,τι αφορά τον προσωπικό τους χώρο, υπάρχει έντονο ενδιαφέρον από επιχειρήσεις, καφέ, βιτρίνες καταστημάτων».

«Έχω την αίσθηση ότι ολοένα και περισσότερο υπάρχει ενδιαφέρον προς το παλιό και τη χρήση του σήμερα. Αυτό, πέρα από το ότι μπορεί να δώσει μια παράταση ζωής σε κομμάτια, που πολλές φορές είναι πανέμορφα, λειτουργεί και συνδετικά ανάμεσα στο σήμερα και το χθες. Είναι πραγματικά κρίμα να πετάγονται χωρίς δεύτερη σκέψη έπιπλα, που θα μπορούσαν να σταθούν ξανά, τέλεια στους περισσότερους χώρους και μάλιστα αναβαθμίζοντάς τους αισθητικά».

«Προς το παρόν δεν μου έχουν ζητήσει κάποια πολύ παράξενη μετατροπή. Μάλλον από μόνος μου έκανα κάτι ίσως παράξενο ή καλύτερα αρκετά διαφορετικό. Αφορά σε ένα τραπέζι σαλονιού, σε βιομηχανικό στυλ, αλλά με μια κατασκευή μιας ολόκληρης πολιτείας από σιδεράκια συρραπτικού.
Για την ολοκλήρωση του χρειάστηκα περίπου τρεις εβδομάδες συνεχούς σχεδόν δουλειάς, αλλά θεωρώ ότι το αποτέλεσμα ήταν αρκετά εντυπωσιακό και πρωτότυπο. Από μικρός μου άρεσε να παίζω με τουβλάκια lego, με τρόπο όμως, διαφορετικό. Δεν περιοριζόμουν στο  να φτιάχνω μόνο τα σχέδια που μου έδειχνε το κουτί, αλλά χρησιμοποιούσα τα κομμάτια ως τουβλάκια για να φτιάχνω δικές μου, φανταστικές πολιτείες. Αυτή λοιπόν η ασχολία μου της παιδικής ηλικίας αποτέλεσε την έμπνευση για το τραπέζι που κατασκεύασα».

Info:
Ρόδων 3, Ζωγράφου
Τηλ. επικοινωνίας: 6948538196
Facebook page: Change your HOME

Μαρία Πορτοκαλάκη
[email protected]