Το πρώτο ραντεβού για την πορεία μίας σχέσης είναι ότι το πρώτο άλμα του Νιλ Άρμστρονγκ πάνω στην σελήνη για την ιστορία της ανθρωπότητας.

Ξέρω γάμους και διαζύγια που ξεκίνησαν από ένα ταβερνάκι στα Πετράλωνα, από συναντήσεις σε παρκάκια μετά το σχολείο και πριν το φροντιστήριο, κρυφά ραντεβού σε χωράφια. Η λίστα εκσυγχρονίζεται και συνεχίζεται με σινεμά, θέατρα, καφέ, μπαράκια, εστιατόρια ακόμη και μπουζούκια. Ιστορίες που ξεκίνησαν κάπου εκεί και έμειναν εκεί, κάποιες που μετανάστευσαν, άλλες που γέννησαν παιδιά και εγγόνια ή απλά δακρύβρεχτες αναμνήσεις, αϋπνίες, ένα μικρό κενό. Δε γνωρίζουμε με σιγουριά σε ποιον αποδίδεται η ένδοξη φράση «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός» αλλά το σίγουρο είναι ότι είχε βγει πολλά πρώτα ραντεβού. Γιατί το πρώτο ραντεβού για την πορεία μίας σχέσης είναι ότι το πρώτο άλμα του Νιλ Άρμστρονγκ πάνω στην σελήνη για την ιστορία της ανθρωπότητας.

Μετά λοιπόν από το ατέλειωτο καρδιοχτύπι, τις συζητήσεις με φίλους, τα μηνύματα, το γράψε σβήσε, την ανάλογη προετοιμασία σαν άλλος Άρμστρονγκ, κάνεις το πρώτο -μικρό- βήμα να σηκώσεις το βάρος της αποστολής και παίρνεις το θάρρος να προτείνεις «να βγείτε» έτσι γενικά και αόριστα. Επειδή όμως δε μιλάμε για ένα τυχαίο πρώτο ραντεβού αλλά για «ΤΟ πρώτο ραντεβού», το ραντεβού στο φεγγάρι που έκανες τόση δουλειά με τον εαυτό σου και προσπάθεια να προτείνεις πρέπει, εκτός από το να πάνε όλα ρολόι, να είναι ένα ραντεβού που ακόμη και αν όλα πάνε αντίθετα, δηλαδή κατά διαόλου και δεν υπάρξει δεύτερο, να το θυμάστε μετά από χρόνια και να χαμογελάτε και οι δύο. Γιατί το ζητούμενο στα πρώτα ραντεβού, ακόμη κι αν κάποιες φορές μπερδευόμαστε, δεν είναι να αναδεικνύεις με ζήλο στον άλλο την καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου αλλά να γνωριστείτε.

Σίγουρα δε θες να βρεθεί κανένας από τους δυο σας στην άβολη θέση να στέκεστε κανένα δεκάλεπτο -στην καλύτερη- ο ένας μπροστά στον άλλο πετώντας το μπαλάκι τού «Δεν έχω πρόβλημα, όπου θες» μη μπορώντας να αποφασίσετε ή να μην ξέρετε που θα πάτε για να καταλήξετε μία ώρα μετά να μπαινοβγαίνετε σε μαγαζιά επειδή δε βρίσκετε τραπέζι. Για αυτό ακριβώς πρέπει να αφυπνίσεις την ευρηματικότητά σου! Φτάνουν πια οι καφέδες που σας πηγαινοφέρνουν στην τουαλέτα κάθε τρεις και λίγο, οι συζητήσεις «χαλασμένο τηλέφωνο» επειδή η δυνατή μουσική και τα τριγύρω «χαλασμένα τηλέφωνα» δε βοηθούν στην επικοινωνία, οι ουρές στα σινεμά με τις κακές επιλογές, τα ανέγγιχτα πιάτα από την αμηχανία. Όλη αυτή η ναι μεν δοκιμασμένη αλλά κακά κλισέ παραδοσιακή συνταγή του πρώτου ραντεβού που στις μέρες μας δε σημειώνει και κανένα αξιοσημείωτο ποσοστό επιτυχίας.

Οργάνωσε την αποστολή σου. Θυμήσου τι ενδιαφέρει το πρόσωπο που σε ενδιαφέρει, στην ανάγκη σκρόλλαρε παλιές σας συνομιλίες, όλο και κάτι θα ξετρυπώσεις. Βρες αυτό το κάτι! Αν αγαπάει το θέατρο, το χορό, τα εικαστικά βρες κάποιο ανάλογο σεμινάριο. Συνήθως τα σεμινάρια, πριν μπουν στην κανονική ροή τους, οργανώνουν ανοιχτά μαθήματα δωρεάν για το κοινό που θέλει να τα δοκιμάσει πριν γραφτεί. Αν σε φοβίζει να εκτεθείς μπροστά σε κάτι άγνωστο βρες ένα σεμινάριο που θα ήθελες πολύ εσύ να παρακολουθήσεις και πρότεινέ το. Αν αγαπάει το διάβασμα μπορείς να προτείνεις μία βόλτα στην Εθνική Βιβλιοθήκη ή στην όποια βιβλιοθήκη. Να χαθείτε στους διαδρόμους, να χαζέψετε τους αμέτρητους τίτλους, τα μοναδικά βιβλία γιατί όχι να διαβάσετε μαζί και μετά να μοιραστείτε τις σκέψεις σας. Ίσως κάποιο μουσείο, το Σύγχρονης Τέχνης ή αυτό της Ακρόπολης που μπορείτε να το συνδυάσετε με περίπατο στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Μπορείτε ακόμη να ξεναγηθείτε στην ίδια την Ακρόπολη! Σίγουρα και οι δύο θα έχετε χρόνια να ανέβετε μέχρι εκεί πάνω.

Μιλώντας για φεγγάρι, μία πρωτότυπη ιδέα θα ήταν το Αστεροσκοπείο της Πεντέλης που διοργανώνει ξεναγήσεις σχεδόν κάθε Κυριακή της εβδομάδας ή το Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου στη Λεωφόρο Συγγρού. Μπορεί να μεγαλώσαμε και να έχουν περάσει χρόνια από εκείνες τις αξέχαστες σχολικές εκδρομές αλλά ο θόλος και οι ταινίες στα μάτια μας παραμένουν το ίδιο εντυπωσιακές! Έχει κάθε μέρα παραστάσεις αλλά περάστε μία βόλτα από το site για να βρείτε αυτή που σας ενδιαφέρει περισσότερο.

Ξέρω ότι τα χέρια σου μπορεί στην κουζίνα να μην πιάνουν μία, αλλά και το πικ νικ θα ήταν μία εξαιρετική ιδέα. Πόσο δύσκολο είναι να φτιάξεις δύο τρία σάντουιτς ή στη χειρότερη να διαλέξεις τα καλύτερα φρούτα, να τα κόψεις και να τα τοποθετήσεις σε πλαστικά ταπεράκια; Να απλώσετε το τραπεζομάντηλο, να φάτε, να πιείτε σα να ήσασταν σπίτι σας, να παίξετε παιχνίδια όπως παντομίμα ή επιτραπέζια; Αν είστε αρκετά τολμηροί προτείνω κάποιο βεστιάριο ή ακόμη καλύτερα τώρα που διανύουμε και την περίοδο των αποκριών ένα από τα πολλά μαγαζιά με εποχιακά. Ντυθείτε Spiderman, πριγκίπισσες, μάγισσες, Darth Vader, αλατοπίπερο, Μάριο και Λουίτζι τσαλακωθείτε μαζί, κοιταχτείτε στον καθρέφτη, γελάστε, παίξτε.

Όσο όμορφα, πρωτότυπα, εντυπωσιακά και αν είναι όλα αυτά, πάντα μπορείτε να κλείσετε ένα ραντεβού την τάδε ώρα και μέρα στο τάδε μέρος, να μπουκάρετε στο αμάξι, να φορτώσετε δύο μερακλίδικα hot dog από τη καντίνα της Μιχαλακοπούλου, δύο McFlurry -πάντα από Mc Drive-, δύο μπύρες από το περίπτερο και να φτάσετε μέχρι το Σούνιο, να μοιραστείτε τη φωτισμένη Αθήνα, είτε πίσω από το τζάμι του παρμπρίζ, είτε από την πιο ψηλή θέα που έχουν δει ποτέ τα μάτια σου. Να μοιραστείτε μία διαδρομή που κανένας από τους δύο ποτέ δεν ξέρει πού μπορεί να σας βγάλει. Όπως και να ’χει, τουλάχιστον μετά θα έχετε μία ιστορία να διηγείστε που ξεκίνησε εκεί και έμεινε εκεί, ένα ωραίο πρώτο ραντεβού να θυμάστε και να χαμογελάτε.

ΜΑΤΑ ΛΙΤΟΥ