Με τραγούδια του χθες και του σήμερα και αγαπημένες μουσικές από την Ανατολή και τη Δύση που ευωδιάζουν «Μπαχάρι, κανέλα και γιορτή», η Ευανθία Ρεμπούτσικα μιλά στο click@Life για την Ελλάδα που χάνεται, αλλά και για την Ελλάδα που δεν θα χαθεί ποτέ, αναγεννώντας χαμένα μας συναισθήματα.

Στο πλαίσιο του «Φεστιβάλ στον Λόφο», η αγαπημένη συνθέτρια μαζί με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη θα παρουσιάσουν την επιτυχημένη τους συνεργασία, στο Βεάκειο Θέατρο, την Τρίτη 17 Ιουλίου και στη συνέχεια, σε καλοκαιρινή περιοδεία.

Ως μία από τις πιο επιτυχημένες μουσικές συμπράξεις του χειμώνα, η συνάντηση, επί σκηνής, των δύο σπουδαίων καλλιτέχνιδων έφτασε γρήγορα στο στούντιο, για να καταγραφεί στο νέο τους cd που, μόλις, κυκλοφόρησε, με τίτλο «Για πού τραβάς ελπίδα».

Ποιο είναι το μουσικό κλίμα αυτής της συναυλίας;

«Μπαχάρι, κανέλα και γιορτή» είναι ο τίτλος του ταξιδιού, που ξεκίνησε τον χειμώνα και θα συνεχιστεί το καλοκαίρι σε όλη την Ελλάδα. Είναι μια παράσταση γεμάτη αγαπημένα τραγούδια και μελωδίες, πλημμυρισμένα με ελληνικό φως, αλλά και αρώματα της Ανατολής που θα αγκαλιάσουν τα όνειρά μας. Με μια φωνή, το βιολί και μια ορχήστρα θα βρεθούμε κοντά στον κόσμο, για να πούμε την δική μας αλήθεια.

Πώς θα περιγράφατε τη συνεργασία σας με την Άλκηστη Πρωτοψάλτη;

Με την Άλκηστη γνωριζόμαστε πολλά χρόνια, αλλά μόλις πέρυσι αποφασίσαμε να συναντηθούμε δισκογραφικά και να κάνουμε κάτι μουσικό μαζί. Με πολύ αγάπη και μεράκι δημιουργήθηκε ο νέος μας δίσκος, από μελωδίες που είχα γράψει για μουσική σε ταινίες. Γεννήθηκε ξαφνικά -χωρίς να είναι στα σχέδια μου- μέσα σε μια εποχή δύσκολη οικονομικά και σκληρή κοινωνικά για όλο τον κόσμο. Σαν ένα σημάδι πως πάντα υπάρχει ελπίδα.

Ποια τραγούδια «ξεχωρίζετε» από τον νέο σας δίσκο;

Όλες οι μουσικές για μένα είναι ξεχωριστές, όπως ξεχωριστά είναι και τα λόγια των στιχουργών που συμμετέχουν στον δίσκο: Άρης Δαβαράκης, Μιχάλης Γκανάς, Ελένη Ζιώγα, Ρεβέκκα Ρούσση και ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος, του οποίου ο ρόλος υπήρξε καταλυτικός, αφού είναι και ο παραγωγός. Με όλους έχουμε συνεργαστεί πολλές φορές και για μια ακόμη φορά έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό. Κάθε τραγούδι, κάθε μουσική είναι για μένα μια μικρή ιστορία.

Τι συμβολίζει ο τίτλος «Για πού τραβάς ελπίδα»;

Πιστεύω πως κρύβει μια αισιοδοξία, μια δύναμη πως θα φύγουμε μπροστά, ξεπερνώντας τα εμπόδια και τις δυσκολίες. Να πάψουμε να ακούμε και να υπακούμε, αλλά να γευτούμε ξανά τη ζεστασιά της συνύπαρξης και να επαναστατήσουμε, αλλάζοντας όσα μας πόνεσαν και όσους μας πούλησαν ψεύτικες ελπίδες και ζωές. Γιατί οι δικές μας οι ζωές είναι πάντα εδώ και είναι αληθινές.

Υπάρχει κάποιο είδος μουσικής, που το αντιλαμβάνεστε ως ηχορύπανση;

Προσωπική μου άποψη είναι πως, τα τελευταία χρόνια, υπήρξε ηχορύπανση σε πολλά είδη μουσικής. Δεν είναι το είδος που ευθύνεται για την ηχορύπανση, αλλά το αποτέλεσμα ως φτηνή δημιουργία, μουσική χωρίς ψυχή. Νόμιζε κανείς πως άκουγε πολλά τραγούδια, όμως, ουσιαστικά, ήταν ένα τραγούδι με μεγάλη διάρκεια και χωρίς προσωπικότητα.

Πόσο απαραίτητη είναι η τέχνη σε αυτήν τη δύσκολη εποχή και τι μπορεί να προσφέρει;

Όταν αγαπάς αυτό που κάνεις, τότε μπορείς και να προσφέρεις. Αν υπάρχει αλήθεια και όχι ψέμα σε αυτό που δημιουργείς, τότε η τέχνη θα μπορέσει να αγγίξει τον κόσμο και να συμβάλει ουσιαστικά σε μια εποχή, σε μια κοινωνία.

Μέσα από τη συνολική εικόνα της θλιβερής πραγματικότητάς μας, ποιο θεωρείτε πως είναι το μεγαλύτερο πλήγμα που έχουμε υποστεί;

Το μεγαλύτερο πλήγμα που δεχτήκαμε είναι το ψέμα και η μείωση της αξιοπρέπειας μας ως λαός. Μας πούλησαν ψέματα, αγοράσαμε ψέματα με ημερομηνία λήξης και όταν συνειδητοποιήσαμε τι μας έχει συμβεί, βρεθήκαμε μπροστά σε μια διεθνή απαξίωση της χώρας μας. Πιστεύω όμως, πολύ στην ελληνική καρδιά και είμαι σίγουρη πως θα σηκωθούμε πάλι ψηλά να τραβήξουμε μπροστά μαζί με την ελπίδα.

Ποια Ελλάδα δεν θα χαθεί ποτέ;

Η Ελλάδα των προγόνων μας, η πατρίδα εκείνη που έδωσε φως και γνώση σε όλους τους ανθρώπους, χιλιάδες χρόνια πριν. Η Ελλάδα του φιλότιμου, οι απλοί άνθρωποι της ειλικρίνειας και της αλληλεγγύης, που την ώρα που νομίζεις πως όλα έχουν τελειώσει, εμφανίζονται στον δρόμο σου δίνοντας ζεστασιά, χωρίς να ζητούν τίποτα. Η Ελλάδα της γειτονιάς, των ονείρων και των ωραία τρελών.

Πληροφορίες: Βεάκειο Θέατρο, Λόφος Προφήτη Ηλία, Πειραιάς, 210 4194520. Τιμές εισιτηρίου: προπώληση 15 ευρώ, ταμείο 20 ευρώ, εκπτωτικό εισιτήριο (άνεργοι ΟΑΕΔ - φοιτητές): 13 ευρώ. Επόμενες στάσεις της περιοδείας Πάρκο Αναψυχής, Μαρίνα Ξυλοκάστρου (21/7), Φεστιβάλ Κασσάνδρας, Αμφιθέατρο Σίβηρης (28/7), Αρχαίο Θέατρο Μαρώνειας (4/8), Φεστιβάλ Ολύμπου, Αρχαίο Θέατρο Δίου (5/8), Θέατρο Βράχων Βύρωνα (5/9), Διεθνής Έκθεση Θεσσαλονίκης (15/9).

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης