Ο συγγραφέας ανακαλεί μνήμες από μια βραδιά παραμονής Χριστουγέννων που δικαίως δεν θα ξεχάσει ποτέ.

Κάτω Πεδινά. Ζαγοροχώρια. Παραμονή Χριστουγέννων. Χιόνι. Πολύ χιόνι. Με κόπο περπατάμε από τον ξενώνα στην πλατεία του χωριού όπου βρίσκεται το καφέ-εστιατόριο «Mεσοχώρι». Το μοναδικό που υπάρχει στο χωριό. Από τα ομορφότερα που έχω δει. Και έχω δει πολλά, σε πολλά μέρη. Εδώ κάθε βράδυ σε κερνάνε γλυκό του κουταλιού, εδώ κάθε βράδυ παίζουν μουσική κάποιος Φάνης και η παρέα του. Ο Φάνης παίζει μπουζούκι, άλλοι δύο κιθάρα, ένας κλαρίνο, η κοπελιά έχει φωνή αγγέλου και παίζει ντέφι. Ένα άλλο ντέφι περνάει από χέρι σε χέρι σε όποιον ξέρει να κρατάει τον ρυθμό. Μια νύχτα φτάνει να γίνεις φίλος με όλους εδώ. Σήμερα δε είναι μια ειδική νύχτα. Δεν το μετανιώνω με τίποτε που κάνω Χριστούγεννα εδώ πάνω. 

Πέρασε η ώρα, κάποιοι πήγαν στην εκκλησία. Έκλεισε η φωνή μου από το πολύ τραγούδι. Ένοιωθα μια γλυκιά ζάλη. Απομείναμε λίγοι, ήρθε στο τραπέζι μας κι ο Φάνης. Τον γνώριζα. Κάποτε μείναμε οι δυο μας. Άρχισε έξω να χαράζει. Τότε είχα μια αίσθηση σαν ο Φάνης να με κοίταζε επίμονα, σαν να βασανιζόταν αν έπρεπε να με εμπιστευτεί για κάτι. Σαν κάτι να τον φόβιζε… 

«Λοιπόν», είπε μετά από ώρα, «θα σου πω τι θα κάνουμε. Ή μάλλον θα σου προτείνω κάτι. Θα πάω μέσα και θα φέρω το αγαπημένο μου ουίσκι. Θα πιούμε μαζί, αργά, θα απολαύσουμε κάθε σταγόνα του. Πίνεις ουίσκι;»

«Πίνω, αν και δεν είμαι φανατικός».

«Για σήμερα αρκεί ότι πίνεις. Θέλω να μου κάνεις παρέα. Θα πιούμε, θα το απολαύσουμε και θα σου πω μια ιστορία. Είσαι;  Πρόσεξε όμως, για μένα αυτή η ιστορία θα βγάλει στην επιφάνεια επώδυνες μνήμες. Θα σε παρακαλέσω λοιπόν να πιεις μαζί μου όσο κι εγώ. Θα πιούμε αργά, για να απολαύσουμε, όχι να μεθύσουμε. Δεν θα πιούμε πολύ. Το ουίσκι που θα πιείς απεχθάνεται το πολύ. Όταν θα ακούσεις την ιστορία θα καταλάβεις περισσότερα. Τι λες;»  

Είπα «ναι». 

«Λοιπόν, ήμουν 18 χρονών, πρωτοετής φοιτητής. Έμενα στα Εξάρχεια στην οδό Βαλτετσίου». 

Έτσι ξεκίνησε η εξομολόγηση του Φάνη. Του 22ου «νεκρού» της Θύρας 7 της 8ης Φεβρουαρίου του 1981. Έτσι την άκουσα για πρώτη φορά μια παραμονή Χριστουγέννων. Μετά από τραγούδι και ποτό. Με έξω το χιόνι να καλύπτει τα πάντα. 

Το βιβλίο με τίτλο Ερωτευμένο αίμα του Μιχάλη Σπέγγου κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.