Μια έκθεση εμπνευσμένη από τους ερωτικούς στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου

ΤΡΙΤΗ, 30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2018

Έρωτας Φως της Εμμανουέλας Αργυροπούλου στο PIRÉE.

Έχοντας την ιδιαιτερότητα να συνδυάζω στιγμές με τραγούδια, συνειδητοποίησα χρόνια πριν, πως στο soundtrack της ζωής μου τα περισσότερα τραγούδια ανήκουν στον στιχουργό με το μεγαλύτερο ίσως ελληνικό στιχουργικό έργο, τον Λεύτερη Παπαδόπουλο. Ορμώμενη από το γεγονός αυτό, ξεκίνησα να δημιουργώ μια σειρά έργων, εμπνευσμένα από τους ερωτικούς κυρίως στίχους του σπουδαίου Λευτέρη Παπαδόπουλου. Μέρος της δουλειάς αυτής, που περιλαμβάνει ασπρόμαυρα έργα -γυμνά και πορτραίτα- διαφόρων διαστάσεων,είναι η έκθεση ΕΡΩΤΑΣ | ΦΩΣ.

Βέβαιη πως οι περισσότεροι από εμάς έχουμε τραγουδήσει | χορέψει |γελάσει | δακρύσει | ερωτευτεί | μια έστω φορά με κάποιο από τα τραγούδια του Λευτέρη Παπαδόπουλου, νιώθω πως η έκθεση αυτή, πως ο άνθρωπος αυτός, αφορά όλους μας. Ο Λευτέρης Παπαδόπουλος λευτέρωσε το συναίσθημα και την φαντασία μου και κάπως έτσι ο Έρωτας έγινε Φως.

Εμμανουέλα Αργυροπούλου

Για την Εμμανουέλα | Λευτέρης Παπαδόπουλος

Η Εμμανουέλα Αργυροπούλου, στην αρχή με αιφνιδίασε. Κατόπιν με εξέπληξε. Και τελικά με γοήτευσε. Με αιφνιδίασε, γιατί στα καλά καθούμενα, με πληροφόρησε ότι στίχοι από τα τραγούδια μου την ενέπνευσαν για να βγάλει μερικές από τις ωραιότερες φωτογραφίες της. Η έκπληξη ήρθε, όταν μου έδειξε αυτές τις φωτογραφίες, σε συνδυασμό με τους στίχους μου. Ήταν υπέροχες! Και φυσικά, με γοήτευσε μιλώντας μου γι' αυτές τις φωτογραφίες, τραγουδώντας μου και το πιο σπουδαίο: εξηγώντας μου, ότι υπήρξαν νύχτες που δεν κοιμήθηκε, καθώς σκεφτόταν, πως θα στήσει μια φωτογραφία -μοντέλο, γωνία, φως- ώστε να εκφράσει με τη δική της τέχνη, όσα της αποκάλυπταν, σε δεύτερο και σε τρίτο επίπεδο, οι στίχοι μου. Ήταν μεγάλη τιμή για μένα το γεγονός ότι μια καλλιτέχνης του επιπέδου της Εμμανουέλας, συγκινήθηκε βαθειά από το δικό μου έργο κι αυτή τη συγκίνηση την έκανε παιχνίδι της σκιάς και του φωτός και παρουσίασε μια σειρά από εκπληκτικές φωτογραφίες!

Και άλλοι καλλιτέχνες -ζωγράφοι κυρίως- ξεκίνησαν από στίχους μου, για να φιλοτεχνήσουν πίνακες τους, να σκηνοθετήσουν θεατρικές παραστάσεις ή να φτιάξουν γλυπτά που τ' αγάπησα πολύ (ένα από αυτά, με αφετηρία έμπνευσης την Αργυρώ, από το τραγούδι "Οδός Αριστοτέλους”, το έχω απέναντί μου, στο «στο γραφείο μου να μου κάνει παρέα). Οι φωτογραφίες της Εμμανουέλας όμως, με έπιασαν σφιχτά από το χέρι, με ταξίδεψαν, έδωσαν μιαν άλλη, ευρύτερη διάσταση σε αυτά που γράφω. Την ευχαριστώ θερμά. Και είμαι βέβαιος ότι ο δρόμος της φωτογραφίας είναι ολάνοιχτος για κείνη.