Από μυστικό της indie κοινότητας, σε ένα από τα πιο επιτυχημένα συγκροτήματα της εναλλακτικής rock, που φέτος έκανε το μεγάλο πέρασμα στη mainstream σκηνή, το δίδυμο από το Ohio, δε χρειάστηκε τίποτα περισσότερο από τις κιθάρες του και τα κολλητικά του ρεφρέν, για να φτάσει στην κορυφή.

- Ο κιθαρίστας Dan Auerbach και ο drummer Patrick Carney, ήταν φίλοι από την παιδική τους ηλικία. Μεγαλώνοντας στο Akron του Ohio, πήγανε στα ίδια σχολεία και άρχισαν να εξερευνούν μαζί τη μουσική, τζαμάροντας στο υπόγειο του Carney. Αν και οι δύο πέρασαν στο Πανεπιστήμιο του Ohio, το εγκατέλειψαν λίγο καιρό αργότερα. Ο Auberbach άρχισε να εμφανίζεται σε μικρά bars, αλλά χωρίς demo, κατάλαβε ότι δεν θα είχε καμία τύχη να κλείσει εμφανίσεις. Στην αρχή ήθελε να στήσει μια μπάντα μαζί με άλλους μουσικούς, με σκοπό να ηχογραφήσουν ένα demo και πρότεινε στον Carney να χρησιμοποιήσουν το υπόγειο του. Δεν έβρισκε κανέναν πρόθυμο εθελοντή και αποφάσισε να φτιάξει ένα ντουέτο με τον παλιό του φίλο Carney. Μαζί ηχογράφησαν έξι τραγούδια, επηρεασμένα από τη blues rock. Η μόνη εταιρεία που τους απάντησε θετικά ήταν μια μικρή ανεξάρτητη εταιρεία του Los Angeles, η Alive.

-To όνομα Black Keys το σκεφτήκανε από έναν σχιζοφρενή καλλιτέχνη που ήξεραν, τον Alfred McMoore, που άφηνε μηνύματα στους τηλεφωνητές τους, αποκαλώντας τους πατεράδες τους μαύρα κλειδιά (μαύρα πλήκτρα του πιάνου) όταν ήταν εκνευρισμένος μαζί τους.

- Στο υπόγειο του Carney ηχογραφήθηκε και το ντεμπούτο τους, το «The Big Come Up», που κυκλοφόρησε το 2002. Περιείχε διασκευές από τραγούδια του Muddy Waters και του R.L. Burnside, ανάμεσα σε άλλα. Ο ήχος τους ήταν ακόμα ωμός και ακατέργαστος, έντονα επηρεασμένος από το blues rock. Το πρώτο τους βήμα κάθε άλλο παρά με επιτυχία χαιρετίστηκε – η πρώτη τους ζωντανή εμφάνιση στο Cleveland ήταν μπροστά σε ένα κοινό τεσσάρων ατόμων- και το δίδυμο έκανε παράλληλα και άλλες δουλειές για να επιβιώσει, όπως να κουρεύουν... χορτάρια.

- Παρ’ ότι το «The Big Come Up» δεν σημείωσε καθόλου επιτυχίες, μια άλλη ανεξάρτητη εταιρεία, η Fat Possum τους πρόσεξε και τους προσέφερε ένα συμβόλαιο. Το δεύτερο τους album «Thickfreakness» ηχογραφήθηκε επίσης, στο υπόγειο του Carney και κυκλοφόρησε το 2003. Οι κριτικές ήταν θετικές και μάλιστα, βρέθηκε ανάμεσα στα καλύτερα albums της χρονιάς. Ο ήχος τους και το γεγονός ότι ήταν ένα ντουέτο που ξεκίνησε από ένα υπόγειο, οι επιρροές τους από τα blues και το αμερικανικό rock και η καταγωγή τους, έκανε πολλούς να τους συγκρίνουν με τους White Stripes. Μπορεί οι κριτικές να ήταν καλές, δεν ήταν όμως, το ίδιο και οι πωλήσεις και το συγκρότημα αγωνιζόταν να βγάλει κέρδη από τη μουσική του. Έχοντας απορρίψει πρόταση για να χρησιμοποιηθεί το τραγούδι τους σε διαφήμιση μαγιονέζας, αποφάσισαν τελικά, να παραχωρήσουν το τραγούδι «Set You Free» για ένα διαφημιστικό της Nissan. Αυτή ήταν μόνο η αρχή, μιας και 300 ακόμα τραγούδια τους χρησιμοποιήθηκαν αργότερα σε ταινίες, σειρές, διαφημιστικά και βιντεοπαιχνίδια, για εταιρείες όπως η Sony και η Victoria’s Secret.

- Το «Rubber Factory» που κυκλοφόρησε το 2004 έλαβε πολύ καλές κριτικές. Η τοποθεσία ηχογράφησης αυτή τη φορά δεν ήταν το υπόγειο του Carney, αλλά ένα παλιό εργοστάσιο στο Akron. Το album μπήκε στις λίστες με τα καλύτερα της χρονιάς και οι Black Keys άρχισαν να εμφανίζονται σε μεγάλα φεστιβάλ, όπως το Coachella και το Lollapalooza. Μετά από αυτό, ηχογράφησαν ένα live album, και το «Chulahoma: The Songs of Junior Kimbrough», με διασκευές του διάσημου μπλουζίστα.

- Σε νέα δισκογραφική, τη Nonesuch Records, επέστρεψαν στο υπόγειο τους, για να ηχογραφήσουν το τέταρτο τους ablum «Magic Potion».

- Μία συνεργασία τους που δυστυχώς, δεν έγινε ποτέ ήταν αυτή με τον παραγωγό Danger Mouse και τον Ike Turner, για τον οποίο ο Mouse έγραφε τραγούδια και ζήτησε από τους Black Keys να συμμετέχουν. Ο Turner όμως, πέθανε λίγο αργότερα και το δίδυμο αποφάσισε να χρησιμοποιήσει τα τραγούδια για το πέμπτο τους album «Attack&Release» με παραγωγό τον Danger Mouse.Για πρώτη φορά η δουλειά τους ήταν επαγγελματική, με έναν επαγγελματία παραγωγό. Το album κυκλοφόρησε το 2008, έλαβε εξαιρετικές κριτικές, και από εκεί ξεχώρισαν τα singles «Strange Times» και «I Got Mine».

- Παρά τη μεγάλη τους επιτυχία, το 2009 άρχισαν οι εντάσεις ανάμεσα στο δίδυμο. Καταλύτης ήταν το διαζύγιο του Carney. Προσπαθώντας να μετριάσουν τις διαφορές τους, αποφάσισαν να κάνουν ένα μικρό διάλειμμα, στο οποίο ο Auerbach κυκλοφόρησε ένα solo album. Ο Carney μη γνωρίζοντας για το νέο αυτό project, ένιωσε προδομένος από τον φίλο του και με τη σειρά του έφτιαξε τη δική του μπάντα, τους Drummer με τους οποίους κυκλοφόρησε και αυτός ένα album. Τα κοινά τους σημεία όμως, ήταν περισσότερα από αυτά που τους χώριζαν και λίγο αργότερα συμφυλιώθηκαν. Ηχογράφησαν στη Νέα Υόρκη το «Blakroc» ένα album στο οποίο συνεργάστηκαν με hip hop καλλιτέχνες, όπως οι Mos Def, Ludacris, Jim Jones και τον Ol’Dirty Bastard.

- To έκτο τους album «Brothers» κυκλοφόρησε το 2010. Το single «Tighten Up» σε παραγωγή Danger Mouse, έγινε το πιο επιτυχημένο τους μέχρι εκείνη τη στιγμή κομμάτι, κερδίζοντας μάλιστα και ένα Mtv Award για το καλύτερο Breakthrough Video. Όλο ο εναλλακτικός τύπος ήταν στα πόδια τους, τα μεγαλύτερα περιοδικά τους έχριζαν μπάντα της χρονιάς και οι συναυλίες τους γίνονταν αμέσως sold out. Στα βραβεία Grammy εκείνης της χρονιάς, πήγαν σπίτι τους με τρία βραβεία για το καλύτερο εναλλακτικό album, την καλύτερη ερμηνεία για το Tighten Up και το καλύτερο artwork. Παράλληλα δε σταμάτησαν να δίνουν τα τραγούδια τους σε διαφημιστικά και σειρές, παρά το γεγονός ότι πολλοί πρώιμοι fans τους θεωρούσαν πλέον ξεπουλημένους.

- Το 2011 ηχογράφησαν το «El Camino» σε παραγωγή του Danger Mouse. Οι επιρροές τους αυτή τη φορά ήταν πιο διευρυμένες, μιας και έβαλαν στοιχεία 70s rock and roll, glam rock, surf και rockabilly. Ο ήχος τους ήταν ρετρό, αλλά ταυτόχρονα, σύγχρονος. Το πρώτο single «Lonely Boy» έγινε το μέχρι σήμερα πιο επιτυχημένο τραγούδι της καριέρας τους, ξεπερνώντας το εναλλακτικό τους κοινό και αγγίζοντας mainstream ακροατήρια. Πλέον, ήταν headliners σε μεγάλα φεστιβάλ του κόσμου, με sold out εμφανίσεις. Στα ερχόμενα Grammy Awards έχουν εξασφαλίσει πέντε υποψηφιότητες στις πιο σημαντικές κατηγορίες. Παράλληλα. δε σταματούν να γυρίζουν τον κόσμο παίζοντας ζωντανά και να ετοιμάζουν καινούργια πράγματα.

Ροζίνα Αράπη