Του Ανδρέα Βουρλούμη (1910-1999) στον Χώρο Τέχνης «ΣΤΟart ΚΟΡΑΗ» της Εθνικής Ασφαλιστικής, από τις 4 Σεπτεμβρίου έως τις 4 Οκτωβρίου.

Μια μοναδική έκθεση έργων του ζωγράφου Ανδρέα Βουρλούμη, ο οποίος ήταν εξοικειωμένος με τις νεωτεριστικές κατευθύνσεις της ευρωπαϊκής τέχνης, γοητευμένος ιδιαίτερα από το ύφος των Γάλλων Intimistes και παράλληλα με βαθιά γνώση της βυζαντινής τέχνης. 

Όπως σημειώνει η ιστορικός τέχνης Φανή-Μαρία Τσιγκάκου, ο κόσμος του Ανδρέα Βουρλούμη είναι ένας κόσμος οικείος, νηφάλιος και αληθινός. Επιπλέον, είναι ένας κόσμος όπου ο καλλιτέχνης έχει κατορθώσει να μετατρέψει τα τυχαία, οπτικά ερεθίσματα σε στέρεες ζωγραφικές οντότητες.

Η θεματική του εμπνέεται από τον κόσμο που τον περιβάλλει: αστικά τοπία, η κατοικία του στην οδό Τσακάλωφ, εσωτερικά σπιτιών, κάθε λογής γνώριμα αντικείμενα, οι άνθρωποι στο δρόμο, οι οικείοι και μέλη της οικογένειάς του, οι μαγαζάτορες της γειτονιάς, τοποθεσίες όπου ταξίδεψε και η Αίγινα όπου περνούσε τα καλοκαίρια του.

Ο Ανδρέας Βουρλούμης γεννήθηκε στην Πάτρα, στις 29 Ιουλίου 1910, το μικρότερο από τα τρία παιδιά του Παναγή Α. Βουρλούμη εμπόρου και υπουργού του Ε. Βενιζέλου. Το 1918 η οικογένεια μετοίκησε στην Αθήνα και σε ηλικία 12 ετών πήρε τα πρώτα μαθήματα ζωγραφικής από τον Βέλγο οικοδιδάσκαλο Αντουάν Πικ. Στα 1933-1934 διέμεινε στο Παρίσι, όπου πραγματοποίησε ελεύθερες σπουδές στη ζωγραφική και παρακολούθησε μαθήματα Χαρακτικής με τον Δημήτρη Γαλάνη, ενώ κατά τις καθημερινές του επισκέψεις στα Μουσεία ήρθε σε επαφή με την ευρωπαϊκή παράδοση. Το 1948 συμμετείχε στη ίδρυση της ομάδας «Αρμός» και έλαβε μέρος στις εκθέσεις της ομάδας το 1949 και το 1952. Η πρώτη του ατομική έκθεση παρουσιάστηκε στη Γκαλερί «Μόνικα Πέην» το 1954. Η μεγάλη αναδρομική του έκθεση πραγματοποιήθηκε στην Εθνική Πινακοθήκη το 1990 και, το 1999 - ένα μήνα μετά το θάνατό του στο Μουσείο Μπενάκη. Πέθανε στις 7 Αυγούστου 1999.