Πολυτάλαντη, λαμπερή, εντυπωσιακή, η Barbra Streisand κυριαρχεί στο καλλιτεχνικό στερέωμα του Hollywood πάνω από πέντε δεκαετίες.

- Η Barbara Joan Streisand γεννήθηκε το 1942 στο Brooklyn της Νέας Υόρκης. Η μητέρα της ήταν τραγουδίστρια και ο πατέρας της δάσκαλος, που έφυγε από τη ζωή όταν η Streisand ήταν μόλις δύο ετών. Η Streisand έδωσε την πρώτη της εμφάνιση μπροστά στα μέλη της εβραϊκής κοινότητας σε ηλικία επτά ετών.

- Αργότερα στην εφηβεία της, άρχισε να τραγουδάει σε night clubs και να συμμετέχει σε Off Broadway παραστάσεις. Ο τότε σύντροφός της, την βοήθησε να δημιουργήσει ένα δικό της «νούμερο» επί σκηνής, το οποίο παρουσίασε στο πιο γνωστό gay club της Νέας Υόρκης, στο Greenwich Village. Η gay κοινότητα τη λάτρεψε –κάτι που συνεχίζεται μέχρι σήμερα- και της έδωσε την αναγνώριση που ήθελε.

- Τότε άλλαξε το όνομα της από Barbara σε Barbra, θέλοντας να ξεχωρίζει. Η πρώτη της τηλεοπτική εμφάνιση ήταν στο The Tonight Show το 1961 και αργότερα, πήρε μια θέση στην εκπομπή «PM East/PM West». Τότε εμφανίστηκε επιτέλους και στο Broadway, σε ένα μικρό ρόλο.

- Με το πρώτο της album «The Barbra Streisand Album», κέρδισε δύο βραβεία Grammy και συνέχισε τις εμφανίσεις της στο Tonight Show και στο Broadway, αυτή τη φορά σε πρωταγωνιστικό ρόλο, στο «Funny Girl», το οποίο σημείωσε τόση επιτυχία, που η Streisand έγινε εξώφυλλο στο περιοδικό Time. Τότε ξεκίνησε και η επαγγελματική της σχέση με τον manager των διασημοτήτων, Lee Solters.

- Μετά το πρώτο της album, κυκλοφόρησε άλλα δέκα –πλέον κλασικά- albums («The Second Barbra Streisand Album», «The Third Album», «My Name Is Barbra» κ.ά.) τη δεκαετία του ’60, κυρίως με τραγούδια από τις τηλεοπτικές της εμφανίσεις. Τα συναισθηματικά της τραγούδια, το θεατρικό της ύφος και η παρουσία της, την έκαναν αγαπητή και στον χώρο του cabaret.

- To τέλος της δεκαετίας τη βρήκε νικήτρια βραβείου Oscar Α’ Γυναικείου ρόλου, για την ταινία «Funny Girl» –που μοιράστηκε με την Katharine Hepburn για το «The Lion In Winter».

- Με το «Stoney End» του 1971, έκανε στροφή σε πιο pop κατευθύνσεις και φυσικά, τα κατάφερε περίφημα. Η δεκαετία του ’70 ήταν αποθεωτική για τη Streisand, με απανωτά Νο1 στα charts και εμφανίσεις σε κλασικές ταινίες, όπως το «The Way We Were» (για το οποίο κέρδισε μια ακόμα υποψηφιότητα για Oscar και τραγούδησε από τα πιο αγαπημένα και κλασικά της τραγούδια, με τον ίδιο τίτλο).

- Το δεύτερο βραβείο Oscar ήρθε με την ταινία «A Star Is Born», στην οποία πρωταγωνίστησε με τον Kris Kristofferson. Ο απολογισμός της από αυτή τη δεκαετία, ήταν να χριστεί η πιο επιτυχημένη καλλιτέχνιδα των Η.Π.Α. Οι πωλήσεις των albums της, μπορούσαν να συγκριθούν μόνο με τους Beatles και τον Elvis Presley.

- To 1980 κυκλοφόρησε το πιο επιτυχημένο μέχρι στιγμής album της με τον τίτλο «Guilty», σε παραγωγή του Barry Gibb (μέλος των Bee Gees). To album περιείχε ένα από τα πιο γνωστά hits της, το «Woman In Love». Το 1985, κυκλοφορώντας το «The Broadway Album», επέστρεψε στις αρχές της καριέρας της και συνέχισε να ασχολείται με την παλιά της αγάπη, σε albums και ζωντανές εμφανίσεις.

- Ασχολήθηκε και με την πολιτική, υποστηρίζοντας τον Bill Clinton και τραγούδησε στην τελετή ορκωμοσίας του. Μετά από ένα αρκετά μεγάλο διάλειμμα στη μουσική και ενώ είχε αποφασίσει να ασχοληθεί μόνο με την κινηματογραφική της καριέρα, ηχογράφησε το «Back To Broadway» το 1993, θέλοντας να μείνει στο μουσικό προσκήνιο. Οι ζωντανές της εμφανίσεις όμως, είχαν γίνει σπάνιες έως μηδαμινές. Αυτό οφειλόταν, όπως λέγεται, στη λεγόμενη αγοραφοβία της και το άγχος της επί σκηνής για τα μέτρα ασφαλείας.

- Το 1994 ανακοίνωσε ότι μετά από 27 χρόνια, θα εμφανιζόταν ζωντανά στο πρωτοχρονιάτικο show του Las Vegas, για δύο μόνο βράδια. Τα εισιτήρια πουλήθηκαν σε λιγότερο από μια ώρα και από ένα special event, κατέληξε να γίνει μια μεγάλη tour σε όλη τη χώρα. Τα εισιτήρια κόστιζαν από το 50 μέχρι 1500 δολάρια, δίνοντας στη Streisand, έναν ακόμα τίτλο, αυτόν της πιο ακριβοπληρωμένης performer στην ιστορία. Τα media υποδέχτηκαν αυτές τις εμφανίσεις με άκρατο ενθουσιασμό, ονομάζοντας το show ως το «μουσικό γεγονός του αιώνα».

- Το album της «Higher Ground» περιείχε το ντουέτο «Tell Him» με τη Celine Dion. Στη συνέχεια, μια συλλογή με ερωτικά τραγούδια, αφιερωμένη στον σύζυγό της Josh Brolin, με τον οποίον παντρεύτηκε το 1998, το «A Love Like Ours», έλαβε διφορούμενες κριτικές, λόγω του μελιστάλαχτου ύφους του. Το τέλος του millennium τη βρήκε στην κορυφή, αφού ανακηρύχτηκε ξανά η Νο1 γυναίκα τραγουδίστρια στην Αμερική, με τουλάχιστον δύο albums της να φτάνουν στην κορυφή, σε όλες τις δεκαετίες από την αρχή της καριέρας της. Τότε ανακοίνωσε ότι αποχωρεί από τις ζωντανές εμφανίσεις, μετά από τέσσερα shows σε Los Angeles και Νέα Υόρκη.

- Στα 00s, κυκλοφόρησε ένα χριστουγεννιάτικο album, το «Christmas Memories», το «The Movie Album», στο οποίο ερμήνευε γνωστά κινηματογραφικά κομμάτια συνοδεία συμφωνικής ορχήστρας και το «Guilty Pleasures», σαν sequel του «Guilty», στο οποίο συνεργάστηκε ξανά με τον Bobby Gibb.

- Το 2006 ανακοίνωσε ότι επιστρέφει στις ζωντανές εμφανίσεις για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Η περιοδεία της ξεκίνησε στη Φιλαδέλφεια και τελείωσε στο Λος Άνζτελες. Ακολούθησαν εμφανίσεις σε άλλες χώρες, όπως στη Γαλλία και στην Ελβετία, για πρώτη φορά στην καριέρα της. Τα πανάκριβα εισιτήρια, που έφταναν μέχρι και την τιμή των 1000 δολαρίων, έκαναν πολλούς να κατηγορούν τη Streisand.

- Το show της στο MGM Grand Garden Arena την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς του ‘99, κατέχει ακόμα το ρεκόρ της πιο επικερδούς εμφάνισης στην ιστορία.

- Το 2009 κυκλοφόρησε σε παραγωγή της Diana Krall, το album «Love is the Answer» και το 2010 μαζί με ακόμα 80 καλλιτέχνες, συμμετείχε στο «We Are The World 25 for Haiti», με αφορμή τον σεισμό που συγκλόνισε την Αϊτή.

- Η τελευταία της ζωντανή εμφάνιση ήταν τον Οκτώβριο του ’12 στο Brooklyn μπροστά σε ένα κοινό 18.000 ατόμων, ανάμεσα στους οποίους βρίσκονταν ο δήμαρχος της πόλης Michael Bloomberg, ο Sting, ο Woody Allen και ο Michael Daglas. Το show ήταν ένας φόρος τιμής στη Donna Summer και τον Marvin Hamlisch που είχαν φύγει από τη ζωή μέσα στη χρονιά.

- Εκτός από την καριέρα της στη μουσική, διέπρεψε και στον κινηματογράφο. Από τις screwball κωμωδίες του ’70, μεταπήδησε σε πιο σημαντικούς ρόλους και βραβεύτηκε με δύο Όσκαρ ερμηνείας και ένα για το τραγούδι «Evergeen», που ακουγόταν στην ταινία «A Star Is Born». Αναμείχθηκε και στην παραγωγή και τη σκηνοθεσία, στο «Yentl», τον «Πρίγκιπα της Παλίρροιας» και το «O Καθρέφτης έχει Δύο Πρόσωπα». Οι δύο τελευταίες ταινίες ήταν υποψήφιες για Όσκαρ σε αρκετές κατηγορίες.

- Μετά από αρκετά χρόνια, έκανε το comeback της στον κινηματογράφο με την ξεκαρδιστική της ερμηνεία στο «Meet The Fockers» και στο «Little Fockers», μαζί με τον Dustin Hoffman, τον Ben Stiller και τον Robert De Niro. H τελευταία της εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη ήταν ως η μητέρα του Seth Rogen στο «The Guilty Trip» το 2012.

- Η Streisand είναι ένα τεράστιο gay icon, ίσως το μεγαλύτερο εν ζωή. Τo gay κοινό την λατρεύει και η ίδια είναι μεγάλη υποστηρίκτρια των δικαιωμάτων τους.

- Οι αναφορές στο όνομα και στην καριέρα της είναι άπειρες στην pop κουλτούρα του κινηματογράφου και της τηλεόρασης. Η δημοφιλής καυστική σειρά «South Park» την παρουσιάζει ως «εγωκεντρικό τέρας», ενώ και τα έτερα σατιρικά shows «Family Guy» και «Simpsons» έχουν κάνει ουκ ολίγα και καθόλου κομψά σχόλια για το πρόσωπό της. Φόρος τιμής της αποδίδεται συχνά στο show «Glee» και φυσικά, κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τη λατρεία που της είχε η Nanny Fine στην τηλεοπτική «Νταντά αμέσου δράσης».

- Η Streisand έχει και δικό της φαινόμενο στα Μ.Μ.Ε., το «Streisand Effect»,την προσπάθεια δηλαδή να αποκρύψεις πληροφορίες και αυτές να γίνονται όλο και πιο γνωστές στο διαδίκτυο ή σε άλλα μέσα, τόσο ώστε το γεγονός να γιγαντώνεται. Το «φαινόμενο» αυτό έγινε αφότου η Streisand μήνυσε τον αερο-φωτογράφο Kenneth Addleman, όταν αυτός φωτογράφισε το σπίτι της στο Malibu μαζί με άλλα σπίτια στην ακτογραμμή της Καλιφόρνια. Από τη δημοσιότητα της υπόθεσης, η φωτογραφία έγινε πασίγνωστη και η μήνυσή της φυσικά, απορρίφθηκε. Αυτός ο νεωτερισμός χρησιμοποιήθηκε αρκετά, όσο η δύναμη του διαδικτύου μεγάλωνε.

- Η φωνή της Streisand, παραμένει σχεδόν αναλλοίωτη παρά τα χρόνια που έχουν περάσει. Η φωνή της έχει έκταση δύο οκτάβες και μπορεί να χαρακτηριστεί ως mezzo soprano. Είναι από τους λίγους που έχει παραδεχτεί ανοιχτά, ότι στις εμφανίσεις της χρησιμοποιεί autocue για να θυμάται τους στίχους.

- Σε λίγες μέρες, στις 24 Φεβρουαρίου, θα εμφανιστεί live στην Τελετή Απονομής των Όσκαρ, μετά από 36 χρόνια. Την τελευταία φορά τραγούδησε το ερωτικό μουσικό θέμα από την ταινία «A Star Is Born», στα Oscar του 1977, στα οποία και απέσπασε το Oscar για το Καλύτερο Τραγούδι για το «Evergreen».

Ροζίνα Αράπη