Δισκοκριτική: «Lost Sirens» New Order

ΔΕΥΤΕΡΑ, 18 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2013

Το κλείσιμο του 2012 μπορεί να βρήκε το συγκρότημα των New Order να διαλύεται -για δεύτερη φορά στην ιστορία του- στο ξεκίνημα της νέας χρονιάς όμως, ήρθε η κυκλοφορία της νέας τους δουλειάς, με τίτλο «Lost Sirens».

Τα μέλη της μπάντας, που καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την pop μουσική των τελευταίων τριών δεκαετιών, βρέθηκαν ξανά μαζί για την δημιουργία του ένατου άλμπουμ τους, με τα φώτα να πέφτουν σε κομμάτια τα οποία δεν κατάφεραν να συμπεριληφθούν στο άλμπουμ «Waiting For The Siren's Call» που κυκλοφόρησαν το 2005.

Πέρασαν σχεδόν επτά χρόνια από τη στιγμή, που ο Peter Hook εγκατέλειψε το συγκρότημα και οι προστριβές που ακολούθησαν στάθηκαν ανασταλτικός παράγοντας για την κυκλοφορία του υλικού, το οποίο βρήκε τελικά, στέγη στο 40άλεπτης διάρκειας «Lost Sirens».

Η ηχογράφηση όλων των τραγουδιών έχει γίνει με την αυθεντική σύνθεση των New Order, δηλαδή με τους Bernard Sumner, Peter Hook, Stephen Morris και Philip Cunningham, γεγονός που κάνει το ΕΡ να αποτελεί συλλεκτικό αντικείμενο. Το «Lost Sirens» περιλαμβάνει επίσης, την ακυκλοφόρητη εκδοχή του «I Told You So» καθώς και μια extended εκτέλεση του «Hellbent», το οποίο πρωτοπαρουσιάστηκε στη συλλογή του 2011 «Total: From Joy Division to New Order».

Το εναρκτήριο «I'll Stay With You» έχει την σωστή αναλογία κιθάρας και synth και σίγουρα έχει τις προδιαγραφές για να παιχτεί αρκετές φορές στα ραδιόφωνα φέτος, με τον Bernard Summer να τραγουδά «I'll stay with you till hell freezes over/We are to each other like sister and brother».

Ακολουθεί το «Sugarcane», το οποίο με την disco αύρα που αποπνέει μας περνάει στο οργανικό δίλεπτης διάρκειας, «Recoil», εκεί όπου τα πλήκτρα σε συνδυασμό με το μπάσο δημιουργούν μια σκάλα την οποία ανεβαίνουμε με γρήγορους ρυθμούς για να βρεθούμε στην περιοχή «California Grass», εκεί που οι κιθαρισμοί μας φέρνουν στο μυαλό ήχους γεννημένους από τον αγαπημένο Robert Smith.

Το «Hellbent» με ένα αρκετά ενδιαφέρον κιθαριστικό ριφ θα προσπαθήσει - με αξιώσεις - να κλέψει τις εντυπώσεις και να δημιουργήσει την κατάλληλη ατμόσφαιρα για μια ομαλή μετάβαση στην ακρόαση του δυναμικού «Shake it up», που μας φέρνει έντονα στο μυαλό το «Winter Tears» των Warlord.

Τα τέσσερα λεπτά της διάρκειας του «I've Got A Feeling» ετοιμάζουν το έδαφος για ένα ιδιαίτερο φινάλε, το οποίο δεν είναι άλλο από το «πειραγμένο» «I Told You So», με ένα πιο χαλαρό κιθαριστικό μέρος που σε κάνει να ψάχνεις τα βινύλιά σου για να ακούσεις την πρώτη εκτέλεση και να αρχίσεις τις συγκρίσεις για το ποιο είναι καλύτερο.

Συνοψίζοντας, η νέα κυκλοφορία των New Order περιλαμβάνει γνωστούς ήχους και αγαπημένες μελωδίες από το παρελθόν, ενώ τα φωνητικά του κιθαρίστα και τραγουδιστή Bernard Summer έχουν σταθερά την ίδια απόδοση με παλαιότερες ηχογραφήσεις. Η συμμετοχή του Peter Hook διακρίναμε ότι δεν έφτασε στα γνωστά υψηλά standards του καλλιτέχνη, κάνοντας αισθητή την παρουσία του σε ελάχιστα σημεία του άλμπουμ. Το σίγουρο είναι ότι χρειάζονται περισσότερες από μια ακροάσεις για να μπορέσουν να αποτυπωθούν μέσα σου τα κομμάτια, να βρουν καταφύγιο στην μουσική αρχειοθήκη του μυαλού και από εκεί να μπορέσουν να αποκαλύψουν τα μυστικά τους.

Σε γενικές γραμμές, το «Lost Sirens» - σαν μια φωνή από τα παλιά - δεν μεταφέρει κάτι καινούργιο, όπως μας έχει συνηθίσει η βρετανική μπάντα σε παλαιότερες παραγωγές της, ενώ αυτό που αποπνέει είναι μια προσπάθεια συντήρησης και επαφής με τα σύγχρονα μουσικά δρώμενα. Πολλά και τα ερωτηματικά που δημιουργούνται για το τι μπορεί να προσφέρει μελλοντικά η μπάντα, χωρίς τον Hook στην σύνθεσή της.