Πρόσφατες βλιοπροτάσεις ξένων συγγραφέων από τους εκδοτικούς οίκους για την πιο όμορφη εποχή του χρόνου.

Ένα δικό της δωμάτιο
Βιρτζίνια Γουλφ
μετάφραση: Βάσια Τζανακάρη
Μεταίχμιο

Αν ζήσουµε άλλον έναν αιώνα -µιλάω για τη συλλογική ζωή, που είναι η αληθινή ζωή, και όχι για τις µικρές ζωές που ζούµε ατοµικά- και έχουµε πεντακόσιες λίρες τον χρόνο και ένα δωµάτιο δικό µας η καθεµιά· αν συνηθίσουµε να έχουµε την ελευθερία και το θάρρος να γράφουµε ακριβώς αυτό που σκεφτόµαστε· αν δραπετεύουµε λίγο από το κοινόχρηστο καθιστικό και βλέπουµε τους ανθρώπους όχι πάντα στο πλαίσιο της σχέσης του ενός µε τον άλλον αλλά σε σχέση µε την πραγµατικότητα· καθώς και τον ουρανό και τα δέντρα ή οτιδήποτε όπως είναι στην πραγµατικότητα... αν αντιµετωπίσουµε το γεγονός, γιατί είναι γεγονός, ότι δεν υπάρχει µπράτσο να πιαστούµε, αλλά ότι προχωράµε µόνες και ότι η σχέση µας είναι µε τον κόσµο της πραγµατικότητας κι όχι µε τον κόσµο των ανδρών και των γυναικών, τότε θα υπάρξει η ευκαιρία και η νεκρή ποιήτρια που ήταν η αδελφή του Σαίξπηρ θα ανακτήσει το σώµα που τόσες φορές θυσίασε. Ένα βιβλίο-ορόσημο για τη γυναικεία χειραφέτηση, ένα επαναστατικό κείμενο από την εμβληματική βρετανίδα συγγραφέα

Η τέχνη της απώλειας
Alice Zeniter
μετάφραση: Έφη Κορομηλά
Πόλις

Η Ναϊμά, μια σύγχρονη νεαρή Γαλλίδα, είναι αλγερινής καταγωγής. Η οικογενειακή της ιστορία φαντάζει στα μάτια της μακρινή, σχεδόν αδιάφορη. Άλλωστε, κανείς δεν της μίλησε ποτέ γι’ αυτήν.

Ο παππούς της ο Αλί πεθαίνει πριν προλάβει να τον ρωτήσει γιατί η Ιστορία τον έκανε έναν "αρκί", συνεργάτη των Γάλλων, διωγμένο από την πατρίδα του, προδότη για τους Αλγερινούς, ξένο δεύτερης κατηγορίας για τους Γάλλους. Η Γιεμά, η γιαγιά της, θα μπορούσε ίσως να της απαντήσει, όχι όμως σε μια γλώσσα που η Ναϊμά θα την καταλάβαινε. Όσο για τον Χαμίντ, τον πατέρα της, που φτάνει στη Γαλλία το καλοκαίρι του 1962 και βρίσκεται κλεισμένος μαζί με την οικογένειά του σ’ ένα γκέτο, δεν μιλάει πια για την Αλγερία των παιδικών του χρόνων. Πώς, λοιπόν, να κάνεις μια χώρα να αναδυθεί από τη σιωπή;

Η Αλίς Ζενιτέρ αφηγείται με τολμηρό τρόπο τη μοίρα, ανάμεσα στην Αλγερία και τη Γαλλία, τριών γενεών μιας οικογένειας φυλακισμένης σ’ ένα παρελθόν βαθιά ριζωμένο. Πρόκειται για ένα μυθιστόρημα γοητευτικό και βαθύ, στοχασμό πάνω στο τι σημαίνει να νιώθεις παντού ξένος και ταυτόχρονα ελεύθερος να είσαι ο εαυτός σου, πέρα από κληρονομιές και προσωπικές ή κοινωνικές επιταγές.

Είναι ένα βιβλίο για τους ηττημένους, τους χαμένους της Ιστορίας, για την επώδυνη σχέση Γαλλίας και Αλγερίας που σημαδεύτηκε από την αποικιοκρατία και έναν πολυετή πόλεμο, για το πώς η ζωή των ατόμων συνυφαίνεται με την Ιστορία, το πώς σφραγίζεται από αυτήν, αλλά και το πώς, επίσης, μπορεί να χειραφετηθεί από αυτήν.

Μια γρήγορη απόφαση... θα μπορούσε να είναι η τελευταία της!
«Ο Τζακ κάνει κουμάντο», είπε η μητέρα του καθώς απομακρυνόταν στον αυτοκινητόδρομο για να καλέσει για βοήθεια. «Δε θ' αργήσω». 

Ο εντεκάχρονος Τζακ και οι δυο αδερφές του περιμένουν στο κράσπεδο του αυτοκινητόδρομου μέσα στο αποπνικτικό, χαλασμένο αυτοκίνητό τους, καβγαδίζοντας και γκρινιάζοντας μέχρι να γυρίσει η μητέρα τους. Εκείνη όμως δε γυρίζει. Ποτέ. Τίποτε δε θα είναι πλέον ξανά το ίδιο ύστερα από εκείνη την ατέλειωτη, ζεστή καλοκαιρινή μέρα.

Περνούν τρία χρόνια και ο Τζακ, δεκατεσσάρων ετών πλέον, εξακολουθεί να κάνει κουμάντο... χωρίς την παραμικρή βοήθεια. Στο μεταξύ, στην άλλη άκρη της πόλης, μια νέα γυναίκα, η Κάθριν Γουάιλ, ξυπνά και βλέπει ένα μαχαίρι πάνω στο κομοδίνο της, καθώς και ένα σημείωμα που λέει Θα μπορούσα να σε είχα σκοτώσει. Η αστυνομία προσπαθεί να ανακαλύψει τα ίχνη ενός μυστηριώδους διαρρήκτη τον οποίο αποκαλεί Χρυσόμαλλο, λόγω της συνήθειάς του να κοιμάται στα κρεβάτια που βρίσκει στα σπίτια όπου μπουκάρει, σαν τη Χρυσομαλλούσα του παραμυθιού. Όμως, η Κάθριν δε βλέπει σε τι θα την ωφελήσει αν καλέσει την αστυνομία. Και ο Τζακ, εντελώς απρόσμενα, ίσως να πλησιάζει στην ανακάλυψη του δολοφόνου της μητέρας του.

Το «Snap» είναι ένα αριστουργηματικά γραμμένο μυθιστόρημα μυστηρίου που διακρίθηκε στη μακρά λίστα του βραβείου Man Booker 2018, αποδεικνύοντας πως η Μπελίντα Μπάουερ είναι μια από τις σημαντικότερες φωνές της σύγχρονης αστυνομικής λογοτεχνίας.

1793: Τότε που βασίλευε η βία
Niklas Natt och Dag
μετάφραση: Γρηγόρης Κονδύλης
Μεταίχμιο

Σουηδία, 1793. Έχει περάσει παραπάνω από ένας χρόνος από τον θάνατο του βασιλιά Γουσταύου Γ΄. Στον απόηχο του θανάτου του, με τους επιγόνους να αλληλοσπαράσσονται για τη διαδοχή, και έντονο τον φόβο πως η Γαλλική Επανάσταση θα εξαπλωθεί στη Σουηδία, η εμπιστοσύνη πλέον σπανίζει, ενώ η παράνοια και οι συνωμοσίες ευδοκιμούν σε κάθε σκοτεινή γωνιά.
Ένα ακρωτηριασμένο πτώμα που ανακαλύπτεται στα βρομερά νερά μιας λίμνης στο νησί Σέντερμαλμ είναι τόσο φρικτά παραμορφωμένο που είναι αδύνατο να αναγνωριστεί. Τη ζοφερή αυτή υπόθεση αναλαμβάνει ο φθισικός αστυνόμος Σέσιλ Βίνγκε που δεν θα αργήσει να βυθιστεί σ’ έναν λαβύρινθο σκοτεινών μυστικών και ανείπωτου φόβου στον οποίο όσο προχωρά τόσο κυκλώνει την υψηλή κοινωνία της Στοκχόλμης.

Ένα μοναδικό μυθιστόρημα που ανανεώνει την αστυνομική λογοτεχνία, συνδυάζοντας το θρίλερ με το ιστορικό μυθιστόρημα.
- Βραβείο Σουηδικής Ακαδημίας Αστυνομικής Λογοτεχνίας
- Καλύτερο Βιβλίο της Χρονιάς στη Σουηδία για το το 2018

Δείτε ακόμα

[CREDITS]

Μάρτιος, ένας μήνας ποίησης στην πόλη

Η θάλασσα έχει μετατραπεί σ’ έναν τεράστιο κοινό τάφο, υδάτινο θέατρο μιας ατελείωτης τραγωδίας ναυαγίων, κόλαση βίας, παραμορφωτικός καθρέφτης μέσα από τον οποίο πέρασαν τα φαντάσματα όσων είχαν ελπίσει στη σωτηρία της φυγής. Μια φυγή που την πλήρωναν με το ξεπούλημα των περιουσιών τους και κακοποίηση, με την παγερή κραυγή των μανάδων και το βουβό κλάμα των μικρών παιδιών που δεν μπορούν ν’ αποκωδικοποιήσουν τη φρίκη που αντικρίζουν. Πόσο γρήγορα, άραγε, είναι αποδεκτό να διαβάσει κανείς τον αργό ρυθμό της ιερής αναπαράστασης της εξόδου βασανισμένων ανθρώπων, προδομένων από την ιστορία, ξεπουλημένων από τις ύποπτες και εγωιστικές πολιτικές; Στη Βιγκάτα ο Μονταλμπάνο έχει αναλάβει την ασφαλή αποβίβαση, την παροχή πρώτων βοηθειών στους πρόσφυγες και το ξεσκέπασμα των διακινητών. Τον βοηθά όλο το τμήμα, διάφοροι εθελοντές και δύο μεταφραστές της αραβικής γλώσσας. Ο αναγνώστης προχωρά με βήμα αργό. Δεν αντιλαμβάνεται ότι μέσα από τις σελίδες ξετυλίγεται μια μυστηριώδης υπόθεση. Ακόμη και ο Μονταλμπάνο αιφνιδιάζεται. Βρίσκεται ξαφνικά μ’ ένα μπερδεμένο "κουβάρι" στο χέρι, που αλληλοεπιδρά με τα όνειρα που βλέπει εκείνες τις δύσκολες μέρες και στα οποία πρωταγωνιστούν αναμαλλιασμένοι γάτοι έτοιμοι να ορμήσουν κι άλλοι που παίζουν ανέμελα ξετυλίγοντας το νήμα ενός κουβαριού...

Υπόθεση 178
Antonio Fusco
Ελληνικά Γράμματα

Μετά τις "Πέντε μικρές αδικίες" ο αστυνόμος Καζαμπόνα επιστρέφει και ερευνά σε βάθος μια παλιά άγρια ιστορία που δεν ξεχνιέται εύκολα. Είναι Δεκαπενταύγουστος με φριχτό καύσωνα και στους λόφους της Τοσκάνης ανακαλύπτεται το πτώμα ενός δολοφονημένου άντρα. Πρόκειται για ξεκάθαρη εκτέλεση, όπως γίνεται αμέσως σαφές στα έμπειρα μάτια του Καζαμπόνα, ο οποίος αναγκάζεται να σπεύσει ολοταχώς. Δεν προλαβαίνει όμως να ξεκινήσει τις έρευνες και την υπόθεση αναλαμβάνει η Διεύθυνση Ερευνών κατά της Μαφίας. Παράξενο, όπως παράξενη είναι και η ατμόσφαιρα σε εκείνα τα μέρη. Ύστερα από την εκκένωση του φράγματος που κατασκευάστηκε μετά τον πόλεμο, μέσα από τα νερά της λίμνης αναδύθηκε το παλιό χωριό-φάντασμα Τόρε Γκιμπελίνα. Εκεί ο Καζαμπόνα πέφτει πάνω στη Μονίκ, μια γοητευτική και αδάμαστη Γαλλίδα δημοσιογράφο. Η γυναίκα ερευνά έναν φάκελο με μυστηριώδη έγγραφα για μια σφαγή από τους ναζί που έγινε στο βυθισμένο πια χωριό. Έναν «καυτό» φάκελο, που περνούσε από χέρι σε χέρι σαν θανατική καταδίκη, φέρνοντας μαζί του μια σειρά από ανεξήγητους φόνους. Ο Καζαμπόνα θα κληθεί να ανακαλύψει τι κρύβουν τόσα χρόνια τα ταραγμένα νερά της λίμνης. Ποιο είναι το αντίτιμο της αλήθειας; Άραγε, η απόδοση δικαιοσύνης θα βοηθήσει να ξεχαστούν τα πάντα;

Η επιστροφή ενός σπουδαίου αστυνομικού. Ένας χαρακτήρας που με την οξυδέρκεια και την ανθρωπιά του έχει κερδίσει χιλιάδες αναγνώστες.

Η μέρα ενός εκλογικού αντιπροσώπου
Italo Calvino
μετάφραση: Τόνια Τσίτσοβιτς - Radin
Κριτική

Ο Αμερίγκο Ορμέα, μέλος κάποιου αριστερού κόμματος, ορίζεται εκλογικός αντιπρόσωπος σε ένα εκκλησιαστικό ίδρυμα για ανίατους ασθενείς και άτομα με ειδικές ανάγκες. Η πλήρης εξάρτησή τους από το προσωπικό και τη διεύθυνση του ιδρύματος μετατρέπει αυτούς τους ανθρώπους σε εύκολα θύματα της πιο αναίσχυντης πολιτικής εκμετάλλευσης, εμπλέκοντάς τους σε μια αντιπαράθεση που ούτε τους ενδιαφέρει ούτε τους αφορά πραγματικά. Τα όσα βλέπει και ακούει τη μέρα εκείνη ο Ορμέα τον χαράζουν βαθιά και τον οδηγούν σε δρόμους και λύσεις που δεν μπορούσε ποτέ να φανταστεί.

Δείτε ακόμα

[CREDITS]

Επιτέλους η πόλη διαθέτει Εθνική Βιβλιοθήκη και μάλιστα διπλή

Σε μια εκκλησία του Λος 'Aντζελες, στα σκαλιά της Αγίας Τράπεζας, βρίσκεται το ματωμένο, αποκεφαλισμένο πτώμα ενός ιερέα. Έχει τοποθετηθεί επιμελώς, με τα πόδια απλωμένα και τα χέρια σταυρωμένα πάνω στο στήθος, ενώ το κεφάλι του έχει αντικατασταθεί με αυτό ενός σκύλου. Αργότερα, ο ιατροδικαστής θα ανακαλύψει πως πάνω στο στήθος του θύματος έχει γραφτεί με αίμα ο αριθμός 3.

Αρχικά, ο ντετέκτιβ Ρόμπερτ Χάντερ πιστεύει ότι πρόκειται για μια τελετουργική δολοφονία. Αλλά, καθώς περισσότερα πτώματα ανακαλύπτονται, αναγκάζεται να αναθεωρήσει τις απόψεις του. Όλα τα θύματα πέθαναν με τον τρόπο που φοβούνταν περισσότερο από κάθε τι. Ο χειρότερος εφιάλτης τους έχει γίνει πραγματικότητα. Πώς, όμως, το ήξερε ο δολοφόνος; Και τι συνδέει τα -φαινομενικά- τυχαία θύματα;

Ο Χάντερ βρίσκεται αντιμέτωπος με έναν άπιαστο, σαδιστικό δολοφόνο, κάποιον που έχει την ικανότητα να διαβάζει το μυαλό των θυμάτων του. Κάποιον που μπορεί να διαισθανθεί τι φοβίζει μέχρι θανάτου τα θύματά του. Κάποιον που δε θα σταματήσει μέχρι να επιτύχει τον διεστραμμένο σκοπό του.

Μετά το #1 bestseller «Ο δολοφόνος με το σημάδι του σταυρού», ο Κρις Κάρτερ επιστρέφει με τον Εκτελεστή -τη δεύτερη καθηλωτική υπόθεση του ντετέκτιβ Ρόμπερτ Χάντερ.

Οι δύο όψεις της αλήθειας
Michael Connelly
μετάφραση: Μαρία - Ρόζα Τραϊκόγλου
Διόπτρα

Το παρελθόν επιστρέφει για τον Χάρι Μπος...
Ο Χάρι Μπος αναλαμβάνει παλιές ξεχασμένες υποθέσεις, βοηθώντας το υποστελεχωμένο αστυνομικό τμήμα του Σαν Φερνάντο. Όταν θα λάβουν μια κλήση που αφορά έναν διπλό φόνο σε φαρμακείο της περιοχής, ο Μπος είναι ο μόνος έμπειρος ντετέκτιβ στον τόπο του εγκλήματος.

Όμως η πείρα του κουβαλά μαζί της φαντάσματα παλιών ξεχασμένων εγκλημάτων. Ένας θανατοποινίτης ισχυρίζεται ότι ο Μπος τον παγίδευσε και πως νέες αναλύσεις DNA το αποδεικνύουν.

Οι ερευνητές του αστυνομικού τμήματος του Λος Άντζελες επαληθεύουν τους ισχυρισμούς του θανατοποινίτη, αφήνοντας τον Μπος μόνο του να καθαρίσει το όνομά του και παράλληλα να κρατήσει έναν σαδιστή δολοφόνο στη φυλακή. Μόνο έναν άνθρωπο εμπιστεύεται να τον βοηθήσει, τον Μίκι Χόλερ.

Καθώς οι δύο υποθέσεις περιπλέκονται, ο Μπος αρχίζει να καταλαβαίνει ότι η αλήθεια έχει δύο όψεις· εκείνη που δεν πεθαίνει κι εκείνη που σκοτώνει.

Ακτοσημεία [Amers]. Πουλιά
Saint - John Perse
μετάφραση: Ελένη Κόλλια
Ίκαρος

To κορυφαίο έργο του νομπελίστα ποιητή Saint-John Perse, "Ακτοσημεία", κυκλοφορεί στα ελληνικά για πρώτη φορά ολοκληρωμένο. Στην έκδοση περιλαμβάνεται και η συλλογή "Πουλιά", μια σειρά δεκατριών ποιημάτων που είχαν αρχικά γραφτεί για να συνοδεύσουν έργα του ζωγράφου Georges Braque. 

Ακόμη περιέχεται η ομιλία αποδοχής του βραβείου Νόμπελ λογοτεχνίας. 

[...] Όμως περισσότερο από τρόπος γνώσης, η ποίηση είναι πρωτίστως τρόπος ζωής -και μάλιστα ζωής εντελούς. Ο ποιητής υπήρχε μέσα στον άνθρωπο των σπηλαίων, θα υπάρχει στον άνθρωπο των ατομικών εποχών διότι είναι εγγενές κομμάτι του ανθρώπου. Από την ποιητική αξίωση, αξίωση πνευματική, γεννήθηκαν οι ίδιες οι θρησκείες, και από την ποιητική χάρη, η σπίθα του θείου ζει αιώνια στον ανθρώπινο πυριτόλιθο. Όταν καταρρέουν οι μυθολογίες, στην ποίηση είναι που βρίσκει καταφύγιο το θείο· ίσως ακόμη και τη μεταβίβασή του. Και έως το κοινωνικό πεδίο και την ανθρώπινη αμεσότητα, όταν οι Αρτοφόροι της αρχαίας πομπής δίνουν τη θέση τους στις Λαμπαδηφόρους, η ποιητική φαντασία είναι εκείνη που πυροδοτεί και πάλι το υψηλό πάθος των λαών σε αναζήτηση διαύγειας [...]. 

Απόσπασμα από την ομιλία αποδοχής του βραβείου Νόμπελ λογοτεχνίας, 10 Δεκεμβρίου 1960.

Ο χρυσός οίκος
Σαλμάν Ρούσντι
μετάφραση: Γιώργος Μπλάνας
Ψυχογιός

Την ημέρα της ορκωμοσίας του Μπαράκ Ομπάμα, ένας αινιγματικός δισεκατομμυριούχος εγκαθίσταται στους "Κήπους", μια παραμυθένια, προστατευμένη γειτονιά στο Γκρίνουιτς Βίλατζ. Οι κάτοικοί της αντιμετωπίζουν με περιέργεια αυτό τον εκκεντρικό νεοφερμένο και την οικογένειά του. Μαζί με το αλλόκοτο όνομα, την περίεργη προφορά και μια αναμφισβήτητη αύρα απειλής, ο Νέρων Γκόλντεν έχει φέρει και τους τρεις γιους του: τον ιδιοφυή αλλά αγοραφοβικό και αλκοολικό Πέτια· τον Άπου, τον φανταχτερό καλλιτέχνη, αχόρταγο σεξουαλικά και πνευματικά, που η φήμη του φτάνει είκοσι τετράγωνα πιο πέρα· και τον Ντι, το εικοσιδυάχρονο μωρό της οικογένειας, που κρύβει ένα εκρηκτικό μυστικό. Δεν υπάρχει μητέρα ούτε σύζυγος. Τουλάχιστον, ώσπου η Βασιλίσα, μια λυγερή Ρωσίδα μετανάστρια, διπλαρώνει τον εβδομηντάρη Νέρωνα, και γίνεται η βασίλισσά του, μια βασίλισσα που χρειάζεται διάδοχο. 

Οδηγός μας στον κόσμο των Γκόλντεν είναι ο γείτονάς τους ο Ρενέ, ένας φιλόδοξος νεαρός κινηματογραφιστής, που μαζεύει υλικό για να κάνει μια ταινία για τους Γκόλντεν. Υποκύπτοντας στη γοητεία τους, μπλέκεται μοιραία στους καβγάδες, στις απιστίες και, ναι, στα εγκλήματά τους. Στο μεταξύ, σαν άσχημο αστείο, ένας κακός που μοιάζει να βγήκε από κόμικ ξεκινάει μια χοντροκομμένη προεδρική καμπάνια που αναστατώνει όλη τη Νέα Υόρκη. 

Με φόντο την κουλτούρα και την πολιτική της σημερινής Αμερικής, "Ο χρυσός οίκος" σηματοδοτεί τη θριαμβευτική και συναρπαστική επάνοδο του Ρούσντι στον ρεαλισμό. Μια δυνατή και επίκαιρη ιστορία ειπωμένη με την τόλμη και τη μαεστρία που χαρακτηρίζουν πάντα το έργο του διάσημου συγγραφέα.

Η Γέρµα ενστερνίζεται τον κανόνα που της υπαγορεύει ότι θα καταξιωθεί ως γυναίκα, ως σύζυγος και ως µέλος της κοινωνίας, στην οποία της έλαχε να ζει, µόνο εάν αποκτήσει παιδί. Δεν διαθέτει άλλες επιλογές. Δεν προβλέπονται από τον κανόνα. Εάν δεν καταφέρει να αποκτήσει παιδί, παύει να υπάρχει ως προσωπικότητα. Άλλες λύσεις δεν γίνονται αποδεκτές, ίσως επειδή δεν είναι κατανοητές, ίσως επειδή επιφέρουν ανεπιθύµητες αναστατώσεις. Με εµφανή τα σηµάδια της δικαιολογηµένα υποφώσκουσας αµφιβολίας της, η Γέρµα ακολουθεί την εκούσια αυταπάτη και αποφασίζει να τεθεί υπό καθεστώς ενοχής και να αγωνιστεί προς επίτευξη του ποθούµενου µέσα από τρόπους που δεν πρόκειται να εξουδετερώσουν την πραγµατική αιτία του προβλήµατός της, αλλά µάλλον να αντιµετωπίσουν συµβατικά και τυπολατρικά τα συµπτώµατά του. Η "Γέρµα" ως δράµα είναι µια αυθεντική τραγωδία. Εποµένως, η Γέρµα ως πρωταγωνίστρια του δράµατος είναι µια γνήσια τραγική ηρωίδα. Μέσα στην ψυχή της, λοιπόν, συνυπάρχουν δύο υποστάσεις, εκείνη του θύµατος και εκείνη του θύτη, περίπλοκα συνδεδεµένες και αδιάλειπτα αλληλοαναιρούµενες, όπως είθισται να συµβαίνει σε κάθε αληθινή µορφή τραγικότητας.

Το όνειρο του Εδουάρδου
Wilhelm Busch
μετάφραση: Γιάννης Κοιλής
επιμέλεια σειράς: Βασίλης Τσεκούρας
Γαβριηλίδης

Με αυτήν την έκδοση παρουσιάζεται για πρώτη φορά στα ελληνικά ο λογοτέχνης Γουλιέλμος Μπους.

Η σειρά "αρθούρος" των εκδόσεων Γαβριηλίδης εμπλουτίστηκε με το βιβλίο "Το όνειρο του Εδουάρδου" στην εξαιρετική μετάφραση του Γιάννη Κοιλή. Στην ίδια έκδοση περιλαμβάνεται η αυτοβιογραφία του Μπους, με τίτλο "Όσο για εμένα", σχόλια του μεταφραστή μαζί με την Μαρία Τσατήρα, καθώς και ένα επίμετρο σε μορφή βινιετών από τον Νικήτα Σινιόσογλου.

Στη νουβέλα "Το όνειρο του Εδουάρδου" παρελαύνουν ποικιλόμορφοι τύποι οικείων ή εξωτικών ανθρώπων κι εννοιών, φιλόσοφοι και πολιτικοί, καλλιτέχνες και κριτικοί, διάβολοι και άγγελοι, λυτρωτές και τιμωροί, όπως αναφέρει ο Γιάννης Κοιλής στα σχόλια.

"Ο κόσμος μοιάζει με τον χυλό. Μόλις βγάλεις το κουτάλι, όσο μεγάλο κι αν είναι, η ιστορία τα κουκουλώνει και πάλι όλα, σαν να μην έχει συμβεί τίποτα". 
Γ.Μ.