Με φανατικό αναγνωστικό κοινό αλλά και αρκετούς επικριτές, η Λένα Μαντά παραμένει σταθερά στη λίστα των μπεστ σέλερ. Με αφορμή την κυκλοφορία του νέου της μυθιστορήματος «Με λένε Ντάτα» (εκδ. Ψυχογιός) η συγγραφέας απαντά σε όσους την χαρακτηρίζουν «βασίλισσα της ροζ λογοτεχνίας».

Οι πωλήσεις των βιβλίων της προκαλούν ίλιγγο, καθώς ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Το κοινό της την παρακολουθεί με ενθουσιασμό σε κάθε της βήμα. Τη στιγμή που πολλοί εκδότες κάνουν αγώνα για να μαζέψουν τριάντα άτομα στις εκδηλώσεις για τα βιβλία τους, στις βιβλιοπαρουσιάσεις της Λένα Μαντά δημιουργείται συνωστισμός. Την χαρακτήρισαν «εκδοτικό φαινόμενο». Ένα φαινόμενο με διάρκεια αρκετών χρόνων. Το νέο της μυθιστόρημα με τίτλο «Με λένε Ντάτα» (εκδ. Ψυχογιός) με το ανάγλυφο πολυτελές εξώφυλλο, βρίσκεται σε περίοπτη θέση στα βιβλιοπωλεία και θα συντροφέψει στις παραλίες πολλές ρομαντικές ψυχές...

Η Ντάτα, η ηρωίδα του νέου σας μυθιστορήματος, είναι ίσως ο πιο σκοτεινός χαρακτήρας που έχει ξεπηδήσει από την πένα σας;

Αναμφίβολα ναι! Η Ντάτα είναι ταυτόχρονα ένα πλάσμα μαγικό, γοητευτικό, όπως κάθε ήρωας που κουβαλάει μυστικά και πάθη! Μάλλον δοκίμασα και...δοκιμάστηκα με την Θεανώ πριν λίγα χρόνια και επέστρεψα με κάτι ακόμα πιο δυναμικό, με την Ντάτα!

Σε ψυχολογικό επίπεδο τι ήταν αυτό που σφράγισε την ηθική κατάπτωση της ηρωίδας σας, η οποία βρέθηκε από τα σαλόνια της καλής κοινωνίας στον υπόκοσμο του Πειραιά-από δική της επιλογή, χωρίς να αντιμετωπίζει κάποιο οικονομικό πρόβλημα;

Κάθε άνθρωπος, θεωρώ ότι έχει μέσα του τόσο το καλό όσο και το κακό. Ανάλογα με τις συνθήκες μπορεί να μετατραπεί σε μια χειροβομβίδα, που η απασφάλισή της, είναι επικίνδυνη. Στην Ντάτα, υπήρχε και μια...κακή κληρονομικότητα από την πλευρά του πατέρα της που ήταν εξίσου σκληρός και επικίνδυνος άνθρωπος. Θα έλεγα λοιπόν, ότι η μεταξύ τους σύγκρουση δρομολόγησε τις αντιδράσεις που γέννησαν την Ντάτα!

Στο βιβλίο σας «Με λένε Ντάτα» μας γυρνάτε σε μια άλλη εποχή και κάνετε αναφορές από τις στρατιωτικές περιπέτειες της Ελλάδας μέχρι την Καλλιρόη Παρέν και τις διαμάχες του δημοτικισμού. Πώς προσεγγίσατε το ιστορικό φόντο του νέου σας μυθιστορήματος; Και τι είναι αυτό που σας γοητεύει σε εκείνη την εποχή;

Στο συγκεκριμένο βιβλίο, ήταν απαραίτητη μια προσεκτική έρευνα και το διαδίκτυο φάνηκε πολύτιμο εργαλείο. Οφείλω να ομολογήσω ότι κατά την διάρκεια της έρευνας και άθελα μου, βρήκα πολύ ενδιαφέροντα αρχεία και ένα απο αυτά ήταν η πρώτη εφημερίδα κυριών της Παρρέν, με όλα τα τεύχη της, που με βοήθησε σημαντικά να μπω στο κλίμα της εποχής, στους αγώνες των γυναικών και παράλληλα μου έδωσε απαραίτητες πληροφορίες για να πλάσω και να μεταδώσω εικόνες. Γενικά μου άρεσε πάντα η Ιστορία και τα ταξίδια στο παρελθόν τα βρίσκω γοητευτικά!

Δέχεστε συχνά συμβουλές από αγαπημένα ή έμπιστα πρόσωπά για την εξέλιξη της πλοκής των βιβλίων σας;

Σπάνια έως ποτέ και ειδικά για την εξέλιξη! Όταν συζητάω με τους δικούς μου και κυρίως με τον άντρα μου, είναι για τους χαρακτήρες κυρίως. Επιπλέον ο Γιώργος είναι μοναδικός για ν’ ανακαλύπτει λάθη που αφορούν στις χρονολογίες! Θα έλεγα ότι την πρώτη ανεπίσημη επιμέλεια την κάνει εκείνος. Η εξέλιξη όμως είναι καθαρά δική μου υπόθεση!

Τι είναι αυτό που μπορεί να σας αναστατώσει σε μια αρνητική κριτική για κάποιο μυθιστόρημά σας;

Να με αναστατώσει δεν έχει τυχει. Κάποιες κριτικές που γίνονται δομημένες σε επιχειρήματα τις διαβάζω προσεκτικά και τις λαμβάνω και σοβαρά υπ’ όψιν μου. Όμως έχω αποδεχτεί, ότι δεν μπορεί όλα ν’ αρέσουν σε όλους! Σαν αναγνώστρια κι εγώ, έχω αγαπημένους συγγραφείς, που όμως κάποιο βιβλίο τους μπορεί να μην με κερδίσει. Γι’ αυτό και οι αρνητικές κριτικές δεν με στεναχωρούν, είναι απόλυτα σεβαστές!

Τι απαντάτε σε όσους σας κατηγορούν ότι είστε η «βασίλισσα της ροζ λογοτεχνίας»;

Τρεις λέξεις που κάθε μια ξεχωριστά δεν είναι άσχημη! «Βασίλισσα» μου φέρνει κάτι από παραμύθια. «Ροζ», ένα χρώμα γλυκό και τρυφερό. «Λογοτεχνία», ταξίδια μυαλού και ψυχής. Ενωμένες μου τις αποδίδουν ως μομφή, δεν είναι παράξενο; Ως.....βασίλισσα λοιπόν, έχω το δικαίωμα να μην απαντήσω αν πρώτα δεν δω τα διαπιστευτήρια αυτών που με κατηγορούν και ειδικά όταν δεν έχω καταλάβει ακόμα για ποιο πράγμα!

Έχει περάσει πάνω από μια δεκαετία που βρίσκεστε στο προσκήνιο. Αποδέχεστε τον χαρακτηρισμό του «φαινομένου» που σας αποδίδουν;

Από την βασίλισσα πήγαμε στο φαινόμενο! Πάντα νόμιζα ότι το φαινόμενο, χαρακτηρίζεται από σύντομη διάρκεια. Μόλις είπατε ότι κοντεύω την δεκαετία. Ασυμβίβαστο μου ακούγεται... Επιμένω λοιπόν να μην στέκομαι σε χαρακτηρισμούς, αλλά να συνεχίζω να κάνω με κέφι και μεράκι αυτό που κάνω: να γράφω!

Ο ρομαντικός έρωτας βρίσκεται στον πυρήνα των μυθιστορημάτων σας. Ίσως πολλές αναγνώστριες σας θεωρούν ότι είστε και η ίδια ρομαντική. Ισχύει κάτι τέτοιο;

Αυτό είναι το πιο παράξενο ίσως! Δεν είμαι ρομαντική, δεν έχω σχέση με τις περισσότερες ηρωίδες μου! Με αυτές που είμαι...αδελφή ψυχή είναι όσες έχουν σκληρή γλώσσα, τετράγωνη λογική και λένε τα πράγματα με το όνομα τους. Με την Ελπίδα απο το «Βαλς με δώδεκα θεούς», με την Μαρκέλλα από το «Τελευταίο τσιγάρο»…

Έχετε διαβάσει τις «Πενήντα αποχρώσεις του γκρι» της E. L. James; Σας ρωτάω γιατί μια αναγνώστριά σας έλεγε με ενθουσιασμό ότι είστε η ελληνίδα Ε.L. James και ξέρετε να περιγράφετε με καθηλωτικό τρόπο μια ερωτική σκηνή.

Σ’ αυτή την ερώτηση δεν μπορώ ν’ απαντήσω, γιατί δεν έχω διαβάσει το συγκεκριμένο βιβλίο. Δεν διαβάζω καν ξένη λογοτεχνία. Πάντως απ’ ό, τι πληροφορήθηκα, δεν νομίζω ότι έχω κοινά γιατί στις δικές μου ερωτικές σκηνές, δεν υπάρχει παρά αισθησιασμός, με ενοχλούν οι ωμές περιγραφές και η χυδαία καταγραφή. Προτιμώ οι εικόνες ν’ αναδύονται παρά να προβάλλονται.

Έχετε πουλήσει ένα εκατομμύριο αντίτυπα και θεωρείστε μια από τις πιο εμπορικές συγγραφείς. Μπορείτε όμως να μοιραστείτε μαζί μας τις πιο δύσκολες στιγμές της συγγραφικής σας καριέρας, όταν κάνατε τα πρώτα σας βήματα;

Αυτές οι πρώτες δύσκολες στιγμές, ήταν που με κράτησαν στη γη, όταν ήρθε το «Σπίτι δίπλα στο ποτάμι» και η επιτυχία. Βλέπετε όταν ξεκίνησα, έξι χρόνια πριν το συγκεκριμένο βιβλιο, σε άλλο εκδότη τότε, το πρώτο μου βιβλίο χάθηκε μέσα στα τόσα που κυκλοφόρησαν, δεν το είδα ποτέ σε βιτρίνα βιβλιοπωλείου και επιπλέον τα επόμενα βιβλία μου απορρίφθηκαν το ένα μετά το άλλο! Και έκλαψα και απογοητεύτηκα και πικράθηκα και απελπίστηκα! Όταν το 2005 άλλαξα εκδότη, όταν πέρασα το κατώφλι των εκδόσεων Ψυχογιός, με το Βαλς, ένιωσα ότι ξαναγεννήθηκα. Δεν ξέχασα όμως ποτέ, το πώς ξεκίνησα!

Πληροφορίες: «Με λένε Ντάτα» της Λένα Μαντά, (εκδ. Ψυχογιός).

ΜΑΝΙΑ ΣΤΑΪΚΟΥ