Το θρυλικό «Τείχος» των Pink Floyd με την υπογραφή του Roger Waters στη δημιουργία και το σχεδιασμό, επέστρεψε στην Αθήνα για μία μοναδική συναυλία στο ΟΑΚΑ και κέρδισε ακόμα περισσότερους πόντους στην καρδιά μας…

Σε ένα σχεδόν μισογεμάτο ΟΑΚΑ (οι 3 προηγούμενες συναυλίες το 2011 ήταν άλλωστε αρκετές για να τον δει ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού κοινού) και απόλυτα συνεπής στην ώρα του (9.30 μ.μ. ακριβώς), ο Roger Waters ξεκίνησε να χτίζει το τεράστιο τείχος του και να μας ταξιδεύει σε μνήμες σκοτεινές, εικόνες του πολέμου, τόσο μακρινές και τόσο επίκαιρες ταυτόχρονα.

Το μεγάλο του υπερθέαμα, βασισμένο στο αντιπολεμικό έργο των Pink Floyd που «έχτισαν» το The Wall το 1980, ήρθε ξανά στην Ελλάδα, προσαρμοσμένο αυτή τη φορά σε μεγάλους ανοιχτούς χώρους, αφού οι σταθμοί της φετινής περιοδείας του Roger Waters, είναι τεράστια γήπεδα όπως το ΟΑΚΑ, το Wembley του Λονδίνου, το Stade de France στο Παρίσι, το Ολυμπιακό Στάδιο της Ρώμης, το Αmsterdam Arena και το Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου.

Με δυσκολία, αλλά με πολύ σωστά ελληνικά, ο Roger Waters ξεκίνησε τη ροκ όπερά του μιλώντας στη γλώσσα μας κι αφιερώνοντας τη βραδιά «στα θύματα της κρατικής τρομοκρατίας σε όλο τον κόσμο». Παραδέχτηκε τη δυσκολία της ελληνικής γλώσσας γελώντας και λέγοντας «είναι δύσκολο η γλώσσα σου, αλλά τι να κάνουμε!».

Φωτογραφία: Πόπη Αθανασοπούλου

Οι εικόνες της βραδιάς εντυπώνονταν η μία μετά την άλλη στο μυαλό και την καρδιά των θεατών. Επάνω στον τεράστιο τοίχο, που απλωνόταν από τη μία άκρη της αρένας ως την άλλη, εναλλάσσονταν γρήγορα καθηλωτικές εικόνες, σκληρά graffiti, video και συγκλονιστικές φωτογραφίες.

Μέρος του τείχους γκρεμίστηκε όταν ένα πολεμικό αεροπλάνο έπεσε εντυπωσιακά επάνω του, ενώ ο Roger Waters τραγουδούσε «Mother do you think they'll drop the bomb?/ Mother should I build the wall?» και εν μέσω καθηλωτικών ήχων από ελικόπτερα μάχης και αεροπλάνα που «απειλούσαν» κάθε γωνία του γηπέδου.

Σήματα μεγάλων πολυεθνικών μπλέκονταν στα video με σφυροδρέπανα, θρησκευτικά σύμβολα, ευρώ και δολάρια σε ένα καπιταλιστικό παραλήρημα, συνοδευόμενο πάντα από εντυπωσιακά καλό και καθαρό ήχο, παρά το μέγεθος του σταδίου.

Φωτογραφία: Πόπη Αθανασοπούλου

Με το συγκλονιστικό «Another Brick In The Wall», μια γιγαντιαία τερατόμορφη μαριονέτα εμφανίστηκε στη σκηνή, κινούμενη απειλητικά, ενώ παράλληλα συνέχιζε να χτίζεται σιγά σιγά το Τείχος.

Εικόνες, ολόκληρες εμπειρίες ζωής, συνθήματα με τα οποία όλοι μας ταυτιζόμαστε, έγιναν τα τούβλα ενός τεράστιου τείχους, που έκλεινε και απομόνωνε σιγά σιγά τον Roger Waters και το κοινό, ενώ το τεράστιο graffiti στον τοίχο με την ατάκα «Να γ@μηθεί η κυβέρνηση» προκάλεσε κύμα ενθουσιασμού και χειροκροτημάτων στο κοινό που αποθέωνε τον Waters και την παράστασή που έστησε.

Η επική «ροκ όπερα» ολοκληρώθηκε με εντυπωσιακά εφέ, καταλήγοντας στην καταστροφή του Τείχους, φέρνοντας τη «λύτρωση» και φυσικά… την αποθέωση. Σκέψεις, ανεξάντλητα και επίκαιρα μηνύματα, εντυπωσιακά σκηνικά, προβληματισμός, συγκίνηση και θαυμασμός «έχτισαν» τη δική μας εμπειρία, μια εμπειρία ζωής…

Φωτογραφία: Πόπη Αθανασοπούλου

Βάλια Κανελλοπούλου

[email protected]