Το ραντεβού δόθηκε σε ένα μικρό καφέ στην πλατεία Καρύτση γύρω στις 6 το απόγευμα. Ο λόγος; Ο πολυτάλαντος Aviv Geffen, ο τραγουδιστής των Blackfield, που πολύ σύντομα θα μας μιλούσε για την τελευταία δουλειά της μπάντας, το «Blackfileld IV» και όχι μόνο.

Άνετος, οικείος και προσιτός, ο Aviv Geffen μίλησε στο click@Life για τον πολύ ενεργητικό ρόλο που έχει αναλάβει στην τελευταία δουλειά των Blackfield, καθώς έχει γράψει και συνθέσει όλα τα κομμάτια.

H μουσική, η έμπνευση, τα μελλοντικά σχέδια, οι συνεργασίες τους αλλά και η απόλυτη απλότητα και ειλικρίνεια, με την οποία μιλά για τους Έλληνες φαν, χωρίς να ξεχάσει να υποσχεθεί ότι θα δώσει οπωσδήποτε μία συναυλία για αυτούς το χειμώνα, έστω και δωρεάν αν χρειαστεί, κάλυψαν πλήρως τις απορίες μας.

Πώς προέκυψε το «Blackfield IV»; Ποιες ήταν οι επιρροές;

Για να είμαι ειλικρινής νομίζω ότι η επιρροή είναι η ίδια μου η ζωή. Το άλμπουμ αυτό αναφέρεται σε μένα. Πάντα θεωρούσα ότι γεννήθηκα θλιμμένος κατά κάποιον τρόπο. Πάντα θα πραγματεύομαι με το θάνατο, διακωμωδώντας την πίστη και τους θεούς μου.

Ακούγοντας το άλμπουμ, μου άφησε μία σκοτεινή αλλά και ήρεμη, ήσυχη αίσθηση. Αυτό είσαι δηλαδή;

Ναι, φυσικά. Ακριβώς αυτό είμαι. Πιστεύω στα τραγούδια, στους στίχους, στη μουσική, όχι στις διάφορες τεχνικές που έχει το κάθε κομμάτι. Νομίζω ότι αυτή είναι η σωστή κατεύθυνση για τους Blackfiield.

Πόσο ικανοποιημένος είσαι από αυτό το άλμπουμ;

Είμαι πάρα πολύ ευτυχισμένος για αυτήν τη δουλειά. Είμαι πολύ περήφανος. Εγώ και ο Steven δουλέψαμε πάρα πολύ σκληρά. Ακούσαμε και απορρίψαμε πολλά τραγούδια και αυτά που περιέχονται στο άλμπουμ είναι τα καλύτερα από όλα.

Στο άλμπουμ συμμετέχουν σημαντικοί καλλιτέχνες, μεταξύ των οποίων και ο Vincent Cavanagh των Anathema. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία;

Με τους Anathema κάναμε περιοδεία στην Αμερική, άνοιγαν τις συναυλίες των Blackfield στις ΗΠΑ και γίναμε φίλοι. Και όπως πάντα- έτσι λειτουργούμε ως Blackfield- ζητήσαμε να συμμετέχουν σε ένα κομμάτι. Και φυσικά ανταποκρίθηκαν θετικά.

Έπειτα από 13 σχεδόν χρόνια στους Blackfield κάνοντας έναν απολογισμό, πώς ήταν τα πράγματα για τη μπάντα μέχρι σήμερα;

Θεωρώ ότι «ανεβήκαμε» βήμα βήμα, δεν «κόψαμε δρόμο» στην πορεία μας. Παλέψαμε με κάθε νέα δουλειά μας, με κάθε περιοδεία, με τα Μέσα, τα ραδιόφωνα, τις εταιρείες και νομίζω ότι θα νικήσουμε. Γιατί «εξαπλωθήκαμε» στον κόσμο αργά και σταθερά.

Έχουμε δουλέψει πάρα πολύ σκληρά, έχουμε τα δικά μας τραγούδια, που έχουν την ταυτότητά μας, τη χαρακτηριστική κιθάρα του Steven, τη δική μου φωνή, στοιχεία που δε μπορεί να τα βρει κάποιος σε κάποιο άλλο συγκρότημα. Είναι απλά, Blackfield και αυτή η ταυτότητα είναι το καλύτερο δώρο.

Οι καλλιτέχνες έχουν μία ιδιαίτερη αγάπη για τις live εμφανίσεις. Εσύ είσαι περισσότερο του live ή του studio;

Του live, ασυζητητί.

Όπως οι περισσότεροι δηλαδή.

Όχι, αυτό δεν ισχύει. Για παράδειγμα του Steven (Wilson), του αρέσει πιο πολύ να περνά την ώρα του στο studio. «Ψάχνει» τo κάθε νέο άλμπουμ, ασχολείται με τις κιθάρες του, τις μουσικές του αναζητήσεις. Για μένα όμως, οι συναυλίες είναι εκείνες που έχουν μεγαλύτερο παλμό.

Η μουσική είναι μία ιδιαίτερη τέχνη. Είναι πολύ «ψυχοφθόρα» με την έννοια ότι απαιτεί να αφιερώσεις ενέργεια, έμπνευση, ταλέντο και χρόνο για να μπορέσεις να «βγάλεις» κάτι καλό. Πώς ανακτάς τις δυνάμεις σου και προχωράς στην επόμενη φάση, στο επόμενο τραγούδι;

Δυστυχώς το Ισραήλ, από όπου κατάγομαι σε κατακλύζει καθημερινά με ιδέες. Όταν ακούς Blackfield μπορεί να διακρίνεις ότι κάπου στο βάθος ακούγεται ένας τύπος, που σκοτώθηκε στο Τελ Αβίβ και αυτό είναι μελό, είναι θλιβερό είναι στενάχωρο.

Με αυτήν την έννοια, θεωρώ ότι Έλληνες και Ισραηλινοί είναι παρόμοιοι. Έχουν κοινή πορεία, κοινά βιώματα και background. Και αυτό είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Με την ίδια λογική που δε μπορεί να πει κάποιος ότι οι Radiohead είναι indie ή pop ή οτιδήποτε άλλο, ακριβώς το ίδιο θέλω να πιστεύω και για τους Blackfield και αυτή είναι η ομορφιά της όλης υπόθεσης.

Έχουν υπάρξει τραγούδια που έχεις «ζηλέψει» και θα ήθελες να έχεις γράψει εσύ;

Ίσως το «Fix You» από τους Coldplay. Ναι, υπάρχουν τραγούδια αλλά είναι τόσα πολλά πια.

Αγαπημένη μπάντα;

Δεν έχω κανένα αγαπημένο συγκρότημα, τουλάχιστον όχι τον τελευταίο καιρό. Παλιότερα ήταν οι Radiohead αλλά τώρα έχουν πάει σε electro και dubster «μουσικά μονοπάτια». Και δεν είναι τόσο ροκ όσο θα μου άρεσαν.

Έλληνες φαν. Έχουν διαφορές από τους άλλους φαν των Blackfield;

Ναι, η αλήθεια είναι ότι έχουν. Και θα εξηγήσω αμέσως. Καταρχήν νοιάζομαι πάρα πολύ για τους φαν μας εδώ. Με έχουν στηρίξει, εμένα προσωπικά και τη μπάντα από την πρώτη κιόλας μέρα που εμφανιστήκαμε στη μουσική σκηνή.

Τον τελευταίο καιρό άκουσα από μερικούς άλλους μουσικούς, ότι δεν πρόκειται να περιοδεύσουν εδώ, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης. Είπα στον Steven ότι εγώ τον Φεβρουάριο θέλω να έρθουμε να παίξουμε εδώ στην Ελλάδα ακόμα και δωρεάν. Πρέπει να παραμένεις πιστός στους φαν σου. Μη τους γυρνάς την πλάτη. Είναι όπως όταν ένας φίλος «πέσει», δε γυρνάς και τρέχεις από την άλλη πλευρά. Δεν τον εγκαταλείπεις. Αυτό για μένα είναι απάτη. Και θέλω να ξεκαθαρίσω ότι εγώ θα έρθω τον Φεβρουάριο και θα παίξω εδώ, γιατί το χρωστώ στους Έλληνες.

Ωστόσο, υπάρχουν και οπαδοί που είναι πιο πιεστικοί; Δεν είναι αυτό ενοχλητικό ίσως;

Όχι καθόλου. Δεν το βλέπω έτσι. Όταν βγάζεις τη νέα σου δουλειά, μιλάς στα Μέσα, πας από συνέντευξη σε συνέντευξη, συναυλίες κ.λπ αυτή είναι η ζωή σου, απλά. Η μουσική είναι στιγμές. Όπως όταν φτιάχνεις ένα τραγούδι. Για παράδειγμα, σε αυτό το άλμπουμ υπάρχει ένα κομμάτι, το «Pills», όλα έγιναν μέσα σε ένα δευτερόλεπτο. Το μήνυμα που θέλαμε να περάσουμε, η μουσική, οι στίχοι όλο το πακέτο. Ήταν τόσο εύκολο. Και θεωρώ ότι η έμπνευση είναι εκεί, υπάρχει, απλά πρέπει να επιλέξεις τη σωστή στιγμή. Όλο αυτό είναι η ζωή σου.

Ποιο είναι το μήνυμα που θέλεις να περάσεις με αυτό το άλμπουμ;

Ότι είμαστε όλοι μόνοι μας. Η καθημερινότητα, όλα όσα νομίζουμε είναι απλά ένα τεράστιο ψέμα. Στο τέλος είμαστε ολομόναχοι.

Και όταν το μήνυμα το εκλαμβάνει το κοινό με διαφορετικό τρόπο από αυτόν, με τον οποίον εσύ το έγραψες, τι συμβαίνει; Θες να πείσεις το κοινό σου να αντιληφθεί το κάθε τραγούδι όπως εσύ το εννοείς;

Όχι, σε καμία περίπτωση. Ο καθένας αντιλαμβάνεται και «παίρνει» από το κάθε τραγούδι ό,τι και όσα θέλει. Για παράδειγμα το «Pills» για μένα σημαίνει ότι έχουμε γίνει σα ρομπότ. Παίρνουμε φάρμακα για να κάνουμε σεξ, να αισθανθούμε χαρούμενοι, να κάνουμε τα πάντα στην ουσία. Ωστόσο, για κάποιον άλλον μπορεί να είναι «Α, φάρμακα, ωραία». Υπόκεινται όλα στην ελευθερία του καθενός.

Ποιά είναι τα σχέδια της μπάντας για το μέλλον;

Τώρα θα κάνουμε περιοδεία με όλη τη μπάντα. Με τον Steven θα κάνουμε συναυλίες ξεκινώντας τον Φεβρουάριο στις ΗΠΑ και την Ευρώπη.

Ακούστε το τραγούδι τους «Blackfield»

Φωτογραφίες: www.facebook.com/pages/Blackfield/103704446366593?fref=ts

ΣΟΦΗ ΖΙΩΓΟΥ

[email protected]