Κυκλοφορούν στις 22 Μαίου από τις εκδόσεις Κέδρος.

Γιάννης Ρίτσος
Λογοτεχνική απόδοση της Αντιγόνης του Σοφοκλή
Βασισμένη στη φιλολογική μετάφραση του Τάσου Λιγνάδη
Εισαγωγή | Επιμέλεια κειμένου | Σχόλια: Μαρία Βαμβούρη

Η λογοτεχνική απόδοση της Αντιγόνης του Σοφοκλή από τον Γιάννη Ρίτσο, η οποία δημοσιεύεται για πρώτη φορά, βασίστηκε στη φιλολογική μετάφραση του Τάσου Λιγνάδη και αποτέλεσε το κείμενο της ομώνυμης παράστασης που ανέβηκε τον Ιούνιο του 1965 στο νεόδμητο Θέατρο του Λυκαβηττού. Η παράσταση της Αντιγόνης, σε σκηνοθεσία του Γιώργου Σεβαστίκογλου, εγκαινίασε το εν λόγω θέατρο, που ιδρύθηκε χάρη στις προσπάθειες της ηθοποιού και τότε διευθύντριας της Ελληνικής Σκηνής, Άννας Συνοδινού.

Ο Γιάννης Ρίτσος με τη λογοτεχνική απόδοση της Αντιγόνης όχι μόνο επικαιροποίησε γλωσσικά και υφολογικά το κείμενο του Σοφοκλή, αλλά επιπλέον χρωμάτισε ιδεολογικά τον λόγο των προσώπων της τραγωδίας, προβάλλοντας και σχολιάζοντας έμμεσα τις κοινωνικές και γλωσσικές αντιθέσεις της ταραγμένης πολιτικά περιόδου κατά την οποία παρουσιάστηκε το έργο. Έτσι, οι μεταφραστικές επιλογές του Ρίτσου και ο τρόπος με τον οποίο επεξεργάστηκε και τροποποίησε τη μετάφραση του Τάσου Λιγνάδη αναδεικνύουν τον ιδεολογικό προσανατολισμό της λογοτεχνικής απόδοσης του μεγάλου αυτού ποιητή.

Με φωνές, τιμωρίες και παράλογες απαιτήσεις η κυρία Κατερίνα Στριμμένου, γνωστή και ως η κυρία «όνομα και πράγμα», προσπαθεί να τιθασεύσει τους μαθητές της. Όλοι την τρέμουν. Ακόμα και οι γονείς. Στα γενέθλιά της τα παιδιά, για να την καλοπιάσουν, της προσφέρουν μια ανθοδέσμη με κόκκινα τριαντάφυλλα. Μα, ακόμα και τότε, η αντίδρασή της δεν είναι αυτή που περίμεναν!

Υπάρχει τρόπος, άραγε, οι μαθητές της, με αρχηγό τον Μανόλη Κουλούρη ή Μαυροπόδη, να την κάνουν να αλλάξει; Τι ρόλο μπορεί να παίξουν μια γάτα και μια αράχνη; Πού οφείλεται η συμπεριφορά της δασκάλας; Τι συμβαίνει, τελικά, με την κυρία Στριμμένου;

Ένα βιβλίο για τη συγγνώμη και την αξία της στη ζωή μας· για τα μικρά ή τα μεγάλα ανεξίτηλα σημάδια που δεν μας αφήνουν να χαιρόμαστε όσα πραγματικά έχουν σημασία.

Shutterstock

Η Μελίνα θεωρεί πως οι μπαμπάδες και οι μαμάδες φτιάχνουν ζεστή σοκολάτα και κουλουράκια, παίζουν με τα παιδιά τους και τα προστατεύουν από κάθε απειλή. Ούτε που φαντάζεται ότι μπορούν να αποτελέσουν οι ίδιοι απειλή για ένα παιδί. Η εικόνα αυτή σύντομα καταρρέει και η Μελίνα, που βρίσκεται ακόμα σε τρυφερή ηλικία, νιώθει ανυπεράσπιστη κι εγκλωβισμένη. Δεν αντέχει πια να κρατάει κρυφό ένα τόσο βαρύ μυστικό. Δεν αντέχει όμως και να το αποκαλύψει.

Η ζωή της ανατρέπεται για άλλη μια φορά. Γιατί η ζωή είναι πάντα γεμάτη ανατροπές.

Η Μελίνα θα τολμήσει να «μιλήσει» μόνο στον Τόνι, τον μικρό αρκούδο της, και στο καινούριο δερματόδετο ημερολόγιό της. Σε αυτό το ημερολόγιο, που αργότερα θα παραδώσει στον φίλο της τον Γρηγόρη, σπάει επιτέλους τη σιωπή της.

Η ιστορία της Μελίνας είναι σκληρή αλλά και τρυφερή. Είναι μια ιστορία που δείχνει πως ο καθένας από μας κρύβει μέσα του περισσότερη δύναμη απ’ όση φαντάζεται. Είναι μια ιστορία που πρέπει να ειπωθεί. Θα μπορούσε να είναι αληθινή, αλλά θα μπορούσε να είναι και φανταστική. Ας πούμε πως είναι μια ιστορία σχεδόν αληθινή.

Η σειρά Big Bang Books αγκαλιάζει σύγχρονα μυθιστορήματα που απευθύνονται σε νεαρούς αναγνώστες, κρατάνε αμείωτο το ενδιαφέρον τους και τροφοδοτούν τους προβληματισμούς τους γύρω από θέματα που τους απασχολούν.