Οι σκωτσέζοι Primal Scream, πέντε χρόνια μετά το «Beautiful Future» του 2008, επιστρέφουν στα δισκογραφικά δρώμενα με το δέκατο άλμπουμ της καριέρας τους, το οποίο φέρει τον τίτλο «More Light» και δίνει το σύνθημα της επιστροφής του γκρουπ στις γνώριμές του psychedelic rock μουσικές διαδρομές.

Η ιστορία των Primal Scream ξεκίνησε πριν από περισσότερα από τριάντα χρόνια, στο Mount Florida, ένα προάστιο της Γλασκώβης και πλέον, αποτελούν ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα της alternative rock και indie pop βρετανικής σκηνής.

O πρώην μπασίστας των Wake και ντράμερ των Jesus and Mary Chain, ο οποίος είναι ο ηγέτης και δημιουργός των Primal Scream, Bobby Gillespie, εμπνεύστηκε το όνομα του συγκροτήματος από την primal therapy, ένα είδος ψυχοθεραπείας που δημιούργησε ο Arthur Janov. Η συγκεκριμένη ψυχοθεραπεία, της οποίας η θεωρία αποτυπώνεται στο βιβλίο «The Primal Scream», έχει σκοπό να θεραπεύσει παιδικά τραύματα και διάφορες νευρώσεις.

Έπειτα από πορεία τριών γεμάτων δεκαετιών στη μουσική σκηνή, οι Primal Scream έχουν στο βιογραφικό τους δύο από τα σημαντικότερα άλμπουμ της τελευταίας 20ετίας. Το «Screamadelica» του 1991 και το «XTRMNTR» του 2000 αποτελούν δύο από τις πιο σημαντικές και διαχρονικές κυκλοφορίες τους, με τις οποίες έγιναν γνωστοί στο ευρύ κοινό.

Η ακρόαση του «More Light» ανοίγει με το εννιάλεπτης διάρκειας «2013» και την κιθάρα του Kevin Shields των My Bloody Valentine, ανάμεσα σε αρκετά πνευστά, να δίνει ρυθμό έως και λίγο πριν το φινάλε, εκεί που η σύνθεση ρίχνει ταχύτητα για να «δέσει» ηχητικά με την acid jazz ατμόσφαιρα του επτάλεπτου «River Of Pain», το οποίο ακολουθεί.

«Το άλμπουμ είναι γεμάτο rock 'n' roll αλλά με σύγχρονο ήχο. Οι κιθάρες έχουν τον πρώτο λόγο αλλά τις έχουμε τοποθετήσει με διαφορετικό τρόπο από ό,τι συνηθίζεται. Νομίζω πως έχει αρκετό ενδιαφέρον. Ηλεκτρονικοί ήχοι, κιθάρες και ακουστικά όργανα αποτελούν τον βασικό κορμό» έχει δηλώσει ο frontman της μπάντας, Bobby Gillespie, και τα «Culturecide», «Tenement Kid» καθώς και το «Hit Void» - που θυμίζει πολύ το «Shoot Speed Kill Light» - έρχονται να επιβεβαιώσουν τα λεγόμενά του.

Ως κλασικό τραγούδι του συγκροτήματος μπορεί να χαρακτηριστεί το «Invisible City», το οποίο ανεβάζοντας ταχύτητα οδηγεί την ακρόαση στην - γεμάτη ήχους σαξοφώνου - διασκευή του «Goodbye Johnny», με τον Jeffrey Lee Pierce να έχει παραχωρήσει το τραγούδι για να εκτελεστεί εκ νέου.

Ο Robert Plant (Led Zeppelin) δανείζει τα φωνητικά του στο «Elimination Blues», του οποίου η ατμόσφαιρα και οι ήχοι μάς μεταφέρουν στον αμερικανικό νότο, ενώ τα δέκα λεπτά της διάρκειας των «Relativity» και «Walking With the Beast» οδηγούν την ακρόαση του άλμπουμ στο φινάλε, με το «It's Alright, It's OK».

Φλάουτο, σαξόφωνο, πιάνο, κιθάρες και χορωδίες αποδίδουν μια παραγωγή, διάρκειας εβδομήντα περίπου λεπτών, για την οποία είναι υπεύθυνος ο David Holmes, που φρόντισε και για τις συμμετοχές των Robert Plant και Kevin Shields.

Οι Primal Scream, με το «More Light», αφήνουν να διαφανεί - για ακόμα μια φορά - το μέγεθός τους και δίνουν τα διαπιστευτήριά τους προσκαλώντας κοντά τους νέο κοινό, ενώ με τις νέες συνθέσεις τους τροφοδοτούν υλικό και δίνουν χαρά στους πολυάριθμους πιστούς οπαδούς τους. Ο Bobby Gillespie και η παρέα του δηλώνουν δυναμικά το «παρών» και αφήνουν υποσχέσεις για μια αντίστοιχη, τουλάχιστον, συνέχεια στο μέλλον.

Καλλιτέχνης: Primal Scream

Album: «More Light»

Record Label: First International

Γιώργος Σ. Κουλουβάρης