Ο τραγουδιστής του γκρουπ Xaxakes, Γιάννης Νάστας μιλά αποκλειστικά στο click@Life, για τον λόγο της δεκαετούς απουσίας τους και επισημαίνει ότι όλα ξεκίνησαν σαν... αστείο.

Μετά την πολυετή σιωπή τους, οι Xaxakes επέστρεψαν δυναμικά με το «Valse των Ελαφιών», ανταμείβοντας τους πιστούς φανατικούς θαυμαστές τους από τα παλιά και ενθουσιάζοντας τους καινούργιους. Αυτές οι ιστορίες θα «ζωντανέψουν», την Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου, στη σκηνή του Block 33, καθώς οι Xaxakes θα ξετυλίξουν ένα κουβάρι εκπλήξεων που θα μετατρέψει τη συναυλία σε μια οπτικοακουστική εμπειρία.

Ο τραγουδιστής του γκρουπ, Γιάννης Νάστας μιλά αποκλειστικά στο click@Life, για τον λόγο που οι Xaxakes απουσίασαν 10 χρόνια και επισημαίνει ότι όλα ξεκίνησαν σαν... αστείο.

Αρχικά θα ήθελα να σας ρωτήσω τι θα ακούσουν όσοι παρευρεθούν στη συναυλία σας στο Block 33;

Αυτό είναι πάντα κάτι το απρόβλεπτο που εξαρτάται από τη διάθεση του κοινού αλλά και τη δική μας. Αν δούμε ότι ο κόσμος θέλει να… γκαζώσουμε θα το κάνουμε, αν είναι «κουμπωμένος» και επιθυμεί πιο ρομαντικά κομμάτια, θα κινηθούμε σε τέτοιους ρυθμούς.

Γιατί αποφασίσατε να απουσιάσετε από τη δισκογραφία για 10 ολόκληρα χρόνια και ποιος ήταν ο λόγος που επιλέξατε να επιστρέψετε τώρα;

Ήταν δική μου επιλογή. Ήθελα να μείνω για κάποιο μεγάλο χρονικό διάστημα εκτός, γιατί αφοσιώθηκα στην οικογένεια μου και στα τρία όμορφα αγοράκια μου. Επιθυμούσα να μαζέψω ενέργεια, να ξεφύγω από το παρόν και να βρω τη χαμένη έμπνευσή μου. Πλέον, έχει αρχίσει μια νέα εποχή για εμάς και είμαι χαρούμενος, γιατί μαζί με τον κόσμο που μας αγαπούσε, έρχονται να μας ακούσουν και πιτσιρικάδες. Το τελευταίο άλμπουμ μας «Το Valse των Ελαφιών» ήταν μια καλή αφορμή για να επιστρέψουμε.

Παρότι στα live σας κυριαρχεί ο rock’n’roll ήχος, το συγκεκριμένο άλμπουμ διαφέρει πολύ από αυτά τα ακούσματα.

Ναι είναι αλήθεια. Στις ζωντανές εμφανίσεις, μας βγαίνει το rock’n’roll, με τα άλμπουμ μας θέλω οι ακροατές να ταξιδεύουν νοερά, να ονειρεύονται, γι’ αυτό και οι ήχοι μας δεν είναι τόσο δυναμικοί. Υπάρχει μια διάχυτη μελαγχολία και θλίψη, χωρίς όμως, να υφίσταται κάποιος συγκεκριμένος λόγος για αυτό. Όταν έχεις μεγαλώσει με Bauhaus και Joy Division, αυτό το πράγμα είναι αναπόφευκτο. Λειτουργεί κάπως κληρονομικά.

Πως προέκυψε ο τίτλος του άλμπουμ «Το Valse των Ελαφιών»;

Υπάρχουν τρία κομμάτια στο άλμπουμ που διαρκούν συνολικά δέκα λεπτά και διηγούνται την ιστορία ενός ανθρώπου –μεταμορφώνεται σε ελάφι και μετά πάλι σε άνθρωπο- που αναζητά την αγάπη. Όλοι θέλουμε να ερωτευτούμε, αλλά το ερώτημα είναι πόσο μπορείς να αγαπήσεις κάποιον άλλον.

Μια που μιλάμε για… τίτλους, το Xaxakes πως γεννήθηκε;

Είναι μια δική μου αστεία λέξη. Ήθελα αρχικά όσοι την ακούν να γελάνε και κυρίως, να είναι μια λέξη αφηρημένη, όπως άλλωστε και η μουσική μας. Με τα χρόνια το Xaxakes πήρε τη σοβαρή του διάσταση, καθώς ο κόσμος έχει μάθει πλέον ποιοι είμαστε.

Πιστεύετε ότι στην ελληνική μουσική σκηνή είναι μια καλή εποχή για τα γκρουπ;

Θυμάμαι παλαιότερα τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα, αν και προσωπικά ποτέ δεν αντιμετώπισα τη μουσική ως δουλειά. Πλέον, ο κόσμος μέσα σε όλη αυτή την οικονομική επίθεση που δέχεται καθημερινά, ακουμπά στην Τέχνη και βρίσκει μέσω αυτής έναν τρόπο για να ξεχάσει τα προβλήματα του.

Θα μπορούσατε να αφήσετε τους Xaxakes και να κάνετε σόλο καριέρα;

Είναι το δικό μου γκρουπ και δεν θα μου άρεσε καθόλου να είμαι μόνος μου. Είναι σαν ιδεολογία για μένα, αλλά στο φινάλε θα έχω ένα πιάνο, θα τραγουδάω σε ένα μπαρ και θα γράφω μουσική, κάπως έτσι το φαντάζομαι…

Ετοιμάζετε κάτι καινούργιο;

Υπάρχουν κάποια κομμάτια που δεν μπήκαν στο «Valse των ελαφιών». Ίσως τα τοποθετήσω σε ένα νέο άλμπουμ ή να τα δώσω σε άλλους τραγουδοποιούς. Επίσης, σκεφτόμαστε μετά τον Ιανουάριο, σε κάποιο θεατρικό χώρο να φτιάξουμε με τα τραγούδια μας μία παράσταση. Επειδή όταν κάποιος τα ακούει του δημιουργούν πολλές εικόνες, θα ήθελα πολύ να συμβεί κάτι τέτοιο.

Πληροφορίες: Xaxakes, 10/12, στις 9 μ.μ., Block 33, 26ης Οκτωβρίου 33, 2310 5335, εισιτήρια 15 ευρώ. Το «Valse των Ελαφιών» κυκλοφορεί από την Archangel.

ΝΙΚΗ ΚΕΦΑΛΑ