Στις 27 Οκτωβρίου 2013, έφυγε από τη ζωή η ψυχή των Velvet Underground σε ηλικία 71 χρόνων.

Ο αμερικανός μουσικός έφυγε από τη ζωή σαν σήμερα πριν από τέσσερα χρόνια, ωστόσο η κληρονομιά που άφησε στο rock 'n' roll είναι τεράστια. Είτε μέσα από τους Velvet Underground, είτε από τη solo πορεία του, η βαθιά φωνή του θα μας παρακινεί για πάντα να πηγαίνουμε… «βόλτες στην άγρια πλευρά».

- Ο Lou Reed γεννήθηκε στο Brooklyn της Νέας Υόρκης το 1942. Αν και προερχόταν από εβραϊκή οικογένεια, δήλωνε αργότερα ότι o μόνος θεός του ήταν το rock 'n' roll και η μόνη πραγματική του θρησκεία ήταν να παίζει κιθάρα, με την οποία ξεκίνησε να ασχολείται από μικρή ηλικία. Από το ραδιόφωνο ανέπτυξε την αγάπη του για το rock 'n' roll, το doo woop και τα rhythm and blues.

- Όταν ήταν 14 ετών, ο Reed –που ήταν bisexual– δέχτηκε θεραπεία με ηλεκτροσόκ για να «θεραπεύσει» τη φύση του. Το αποτέλεσμα ήταν σύμφωνα με τον ίδιο οι απώλειες μνήμης για κάποιο διάστημα. Το τραγούδι του «Kill Your Sons», αναφέρεται σε αυτήν την εμπειρία.

- Στο Syracuse University σπούδασε δημοσιογραφία και σκηνοθεσία και αποφοίτησε με επαίνους. Όσο ήταν στο Πανεπιστήμιο έγινε παρουσιαστής σε ένα βραδινό φοιτητικό show με θέμα τη μουσική.

Pinterest / Mick Rock

O Lou Reed ποζάρει για τον Mick Rock.

- Το 1964 o Reed μετακόμισε στη Νέα Υόρκη και άρχισε να δουλεύει ως συνθέτης στη δισκογραφική Pickwick. Ένα κομμάτι που έγραψε με τίτλο «The Ostrich», σημείωσε αξιοσημείωτη επιτυχία. Το κομμάτι ήταν μια παρωδία διάσημων χορευτικών κομματιών της εποχής. Οι υπεύθυνοι της εταιρείας αποφάσισαν η μπάντα The Primitives να πλαισιώνει τον Reed, μέλος της οποίας ήταν και ο John Cale (αργότερα μέλος των Velvet Underground) και ο Tony Conrad (μετέπειτα avant-garde καλλιτέχνης). Οι δυο τους εξεπλάγησαν όταν έμαθαν ότι για τη σύνθεση του «The Ostrich» ο Reed είχε κουρδίσει κάθε χορδή της κιθάρας του στον ίδιο τόνο, δημιουργώντας έτσι το «ostrich guitar».

- Ο Reed και ο Cale ζούσαν μαζί στο Lower East Side της Νέας Υόρκης. Μαζί με τους Sterling Morrison και Maureen Tucker έφτιαξαν τους Velvet Underground. Παρ' ότι στην εποχή τους δε γνώρισαν κάποια ιδιαίτερη επιτυχία, θεωρούνται πλέον ένα από τα πιο επιδραστικά συγκροτήματα της ροκ. Το συγκρότημα τράβηξε την προσοχή του Andy Warhol, ο οποίος τους έκανε σταθερό act των Exploding Plastic Inevitable events του. O Reed έγινε η «αρσενική» μούσα του Warhol, την εποχή που η underground σκηνή της Νέας Υόρκης γινόταν όλο και πιο μεγάλη. Παράλληλα ο Reed συνεχώς ανέφερε τον Warhol ως μέντορά του.

H Γερμανίδα Nico.

- Όταν ο δεύτερος είχε την ιδέα να προσλάβουν στο συγκρότημα και μια γυναίκα τραγουδίστρια, το μοντέλο και τραγουδίστρια Nico, ο Reed είχε τις αντιδράσεις του και για αυτό ονόμασε το ντεμπούτο τους album «The Velvet Underground & Nico», για να δείξει ότι η γοητευτική Γερμανίδα δεν ήταν βασικό μέλος τους. To album αν και δεν γνώρισε εμπορική επιτυχία, θεωρείται πλέον ένα από τα πιο επιδραστικά albums στην ιστορία του ροκ. Από το θρυλικό εξώφυλλο του Warhol, με την μπανάνα σε λευκό φόντο –από τα πιο αναγνωρίσιμα album covers όλως των εποχών– μέχρι τα θρυλικά πλέον κομμάτια «Venus In Furs», «Waiting For The Man», «All Tomorrow’s Parties», κ.α., το album αυτό παρακίνησε σύμφωνα με τον Brian Eno, όποιον το αγόρασε να φτιάξει τη δική του μπάντα.

- Όταν ηχογράφησαν το «White Light/White Heat», η Nico παραιτήθηκε και ο Warhol απολύθηκε από μάνατζερ της μπάντας. Ο καινούργιος μάνατζερ Steve Sesnick έπεισε τον Reed να διώξει τον Cale από την μπάντα. Παρά τη δυσαρέσκειά τους, τα άλλα δύο μέλη συνέχισαν κανονικά. Με τον Doug Yule να αντικαθιστά τον Cale, ηχογράφησαν δύο albums, το «The Velvet Underground» και το «Loaded», που περιείχε και τις δύο μεγάλες τους επιτυχίες εκείνη την εποχή, το «Rock and Roll» και το «Sweet Jane». Ο Reed έφυγε από τους Velvet στις αρχές της δεκαετίας του '70 και οι Tucker και Morrison τον ακολούθησαν λίγο αργότερα.

- Αφού άφησε τους Velvet Underground, o Reed δούλεψε σαν δακτυλογράφος στο λογιστικό γραφείο του πατέρα του. Το 1971 υπέγραψε συμβόλαιο με την RCA και ηχογράφησε το πρώτο του album στο Λονδίνο. Το album είχε τίτλο το όνομά του και περιείχε κυρίως ακυκλοφόρητα τραγούδια των Velvet. Οι κριτικές ήταν διφορούμενες. Πολλοί ήταν αυτοί που δήλωσαν εντυπωσιασμένοι από τη φωνή του Reed, μια φωνή ανάμεσα σε Mick Jagger και Bob Dylan, αλλά με αρκετές δόσεις «αλητείας» και σκοταδιού, κατάλληλη για να ερμηνεύει τους ποιητικούς του στίχους.

- To 1972 κυκλοφόρησε το «Transformer», σε παραγωγή David Bowie και Mick Ronson. Σε αυτό το album υπάρχει και ένα από τα πιο γνωστά του κομμάτια το «Walk On The Wild Side», ένα αντίο στους περιθωριοποιημένους χαρακτήρες που πλαισίωναν τον Warhol, σαν κουστωδία. Κάθε μία από τις πέντε στροφές του κομματιού αναφέρονται σε κάποια προσωπικότητα του Factory, του δημιουργικού σπιτιού του Warhol (Holly Woodlawn, Candy Darling, «Little Joe» Dallesandro, Jackie Curtis και «Sugar Plum Fairy Joe Campbell»).

Velvet Underground 

- To «Transformer» ακολούθησε το σκοτεινότερο «Berlin», ένα concept album, για τον έρωτα δύο ναρκομανών στο Βερολίνο. Το 1974 κυκλοφόρησε τα «Sally Can’t Dance» και «Rock N'Roll Animal», που έγινε και η μεγαλύτερή του εμπορική επιτυχία. Το «Metal Machine Music» που ακολούθησε, είχε απογοητευτική πορεία στα charts, θεωρείται όμως από τις πιο περίεργες και ενδιαφέρουσες στιγμές στην καριέρα του. Κάποιοι το θεώρησαν ως ένα αστείο του Reed ή μια κίνηση για να σπάσει το συμβόλαιο με τη δισκογραφική του, ενώ κάποιοι άλλοι το βρήκαν αριστούργημα και το album που έβαλε τις βάσεις για τη noise και industrial μουσική. Στο album δεν περιέχονται τραγούδια με την κλασική έννοια του όρου, αλλά παραμορφωμένα κιθαριστικά εφέ σε μίξη του Reed.

- Το «Coney Island Baby» που ακολούθησε ήταν πιο ήρεμων τόνων και όπως λέγεται ήταν αφιερωμένο στην τραβεστί φιλενάδα του εκείνη την εποχή, τη Rachel, μια μυστηριώδη φιγούρα, που έγινε η μούσα του για μεγάλο διάστημα και εμφανίστηκε μαζί του στο εξώφυλλο του best of album «Walk On The Wild Side: The Best of Lou Reed».

- Το 1980 ο Reed παντρεύτηκε τη Βρετανίδα σχεδιάστρια Sylvia Morales, η οποία και απετέλεσε τη νέα του μούσα και τον ενέπνευσε να γράψει πολλά κομμάτια στη διάρκεια της δεκαετίας. Μετά τον θάνατο του Warhol το 1987, συνεργάστηκε ξανά με τον Cale στο album «Songs for Drella» ( το ψευδώνυμο του Warhol), ένα βιογραφικό album, που αφηγείται την αγάπη του για τον φίλο του και ρίχνει το φταίξιμο για τον θάνατό του στους γιατρούς, που δεν μπόρεσαν να τον σώσουν μετά από μια εγχείριση ρουτίνας.

- Στις αρχές της δεκαετίας του '90, οι Velvet Underground επανενώθηκαν για ένα φιλανθρωπικό event στη Γαλλία και ξεκίνησαν περιοδεία στην Ευρώπη. Το 1996 μπήκαν στο Rock n' Roll Hall Of Fame και στην εμφάνισή τους αφιέρωσαν το «Last Night I Said Goodbye to My Friend», στον κιθαρίστα Sterling Morrison που είχε πεθάνει από καρκίνο την προηγούμενη χρονιά.

Pinterest

Mε την Laurie Anderson.

- Μετά το διαζύγιο του από την Morales, ο Reed ερωτεύτηκε τη μουσικό και performance artist Laurie Anderson. Εκτός από προσωπική είχαν και επαγγελματική σχέση, αφού συνεργάστηκαν σε πολλά albums και projects.

- Το 2000 o Reed συνεργάστηκε με τον Robert Wilson για το έργο «POEtry»,εμπνευσμένο από την ποίηση του Edgar Allan Poe. O Reed ξανάγραψε κλασικά έργα του συγγραφέα. Μετά το «POEtry» κυκλοφόρησε το διπλό album «The Raven», στο οποίο συμμετέχει μια πληθώρα μουσικών και ηθοποιών, όπως ο David Bowie, ο Antony Hegarty, η Laurie Anderson, ο Christopher Walken, η Amanda Plummer κ.α.

- Το 2001 ένα ψεύτικο e-mail ανακοίνωνε τον θάνατο του Reed από υπερβολική δόση ναρκωτικών ουσιών και προκάλεσε φρενίτιδα στα Μ.Μ.Ε.

- H αγάπη του για τις ανατολικές φιλοσοφίες τον ενέπνευσε να κυκλοφορήσει το 2007 το «Hudson River Wind Meditations», ένα album με ambient ήχους για διαλογισμό. Δεν δίσταζε μάλιστα να εμφανίζει και τον δάσκαλό του Ren Guangyi επί σκηνής και να κάνουν μαζί κινήσεις T'ai Chi. Συνεργάστηκε με τους Κillers στο κομμάτι «Tranquilize» και χάρισε τη φωνή του στον κακό Maltazard στην ταινία του Luc Besson «Arthur and the Vengeance of Maltazard».

AP / Gino Domenico

- Ο Lou Reed παρέμεινε στο προσκήνιο συμμετέχοντας σε διάφορες δουλειές άλλων καλλιτεχνών, όπως στο «Some Kind of Nature» των Gorillaz ή εκτελώντας δεύτερα φωνητικά για ένα DVD T' ai Chi. Το 2011 συνεργάστηκε με τους Metallica, στο album «Lulu», οι κριτικές όμως, ήταν ως επί το πλείστον αρνητικές.

- Στις 27 Οκτωβρίου, ο Lou Reed άφησε την τελευταία του πνοή, λόγω προβλημάτων στο συκώτι, σε ηλικία 71 ετών. Η είδηση του θανάτου του σκόρπισε τον θρήνο στην παγκόσμια μουσική κοινότητα, που τόσο επηρεάστηκε από τα τραγούδια του, αλλά και τον αντισυμβατικό του χαρακτήρα.