Του Σταύρου Παναγιωτίδη από τις εκδόσεις Κέδρος.

Ακόμα μερικές μικρές αφηγήσεις για γεγονότα που όλοι γνωρίζουμε, αλλά ποτέ δεν συνέβησαν στο δεύτερο ομότιλτο βιβλίο του συγγραφέα. 

Δηλαδή οι επιστήμες δεν ξεκίνησαν από την αρχαία Ελλάδα; Ούτε οι Μινωίτες μιλούσαν ελληνικά; Η Τροία που ανακάλυψε ο Σλίμαν δεν ήταν η πραγματική; Στην αρχαία Αθήνα οι ομοφυλόφιλοι δεν έχαναν τα πολιτικά τους δικαιώματα; Ούτε ο Αρμόδιος και ο Αριστογείτονας σκότωσαν τον τύραννο Ίππαρχο για πολιτικούς λόγους; Δεν βγήκε ο Αρχιμήδης γυμνός στους δρόμους – αντίθετα στους νόμους και κάθε ιερό – φωνάζοντας «Εύρηκα! Εύρηκα!»; Ούτε οι Χιώτες πήγαιναν δυο δυο για να μην τους αναγκάσουν οι Οθωμανοί να τους μεταφέρουν στους ώμους; Σε λίγο θα μας πείτε ότι και ο Ναπολέων δεν ήταν τελικά Έλληνας! Ότι οι λωρίδες της σημαίας μας δεν συμβολίζουν τη φράση «Ελευθερία ή θάνατος». Μήπως ούτε το κλαρίνο είναι ελληνικό όργανο; Θα ισχυριστείτε ότι και οι Έλληνες μετανάστευαν παράνομα; Ότι η Μικρά Ασία δεν χάθηκε επειδή «μας πούλησαν οι Σύμμαχοι;» Πως δεν καθυστέρησε η Μάχη της Κρήτης την επέλαση του Χίτλερ στη Σοβιετική Ένωση; Ότι δεν έπεσε κανένας εύζωνας από την Ακρόπολη τυλιγμένος με την ελληνική σημαία, μπροστά στους ναζί; Μήπως ούτε οι ελληνικές ομάδες ποδοσφαίρου έπαιξαν φιλικά ματς με τους κατακτητές; Ούτε τη Χούντα την είχαν οργανώσει οι Αμερικάνοι;
Μα γιατί μισείτε τόσο πολύ τους μύθους μας;
Ακόμα μερικές μικρές αφηγήσεις για μεγάλες παρεξηγήσεις.