Κυκλοφορεί από το Ogdoo Music Group το νέο τραγούδι με τίτλο «Ρεμπέτικο και Τζαζ στο ίδιο το ποτήρι», σε ερμηνεία του Χρήστου Νικολόπουλου, σε μουσική του ίδιου και στίχους του Νίκου Αναγνωστάκη.

Πρόκειται για το τρίτο τραγούδι απ’ τον επερχόμενο δίσκο των δύο δημιουργών με τίτλο «Τα Απρόοπτα - Κύκλος Β’», ο οποίος συνεχίζει την  επιτυχημένη καλλιτεχνικά και εμπορικά, προηγούμενη σύμπραξή τους στον δίσκο «Τα Απρόοπτα - Κύκλος Α’».

Το τραγούδι «Ρεμπέτικο και Τζαζ στο ίδιο το ποτήρι», συνδέει με τον μοναδικό αφηγηματικό τρόπο του Νίκου Αναγνωστάκη τη μυστηριακή ατμόσφαιρα που δημιουργούσε το ρεμπέτικο τραγούδι στα υπόγεια κουτούκια του Πειραιά,ενώ η μουσική του Χρήστου Νικολόπουλου συνδέει τα δύο φαινομενικά ετερόκλητα μουσικά είδη, το ρεμπέτικο και την τζαζ που τα ενώνει η κοινή ψυχή η ανάγκη των απόκληρών τους να υπάρξουν.

Χαρακτηριστικές οι αναφορές σε εμβληματικές μορφές της ελληνικής μουσικής θυμίζουν τον άρρηκτο σύνδεσμο του τραγουδιού με το θρυλικό παρελθόν του. Αν ο πρώτος κύκλος τραγουδιών «Τα Απρόοπτα» αποτέλεσε γέφυρα ανάμεσα στο έντεχνο και το λαϊκό τραγούδι, ο δεύτερος κύκλος, με την καθοριστική συμβολή της εξαιρετικής ενορχήστρωσης του Θύμιου Παπαδόπουλου, συνδέει αρμονικά δύο διαφορετικούς κόσμους, δημιουργώντας από την ένωσή τους ένα νέο μουσικό τοπίο.

Η απέριττη ερμηνεία του Χρήστου Νικολόπουλου ξαφνιάζει με την εκφραστική της ευστοχία, απόσταγμα της εμπειρίας μιας αξιοζήλευτης δημιουργικής πορείας που τον καθιστά βασικό πυλώνα της ελληνικής μουσικής.

Κλείνοντας να σημειώσουμε πως Χρήστος Νικολόπουλος και Νίκος Αναγνωστάκης, μετρούν πλέον μαζί, έναν σημαντικά μεγάλο αριθμό τραγουδιών, που «μοιραία» αποτελεί ειδικό κεφάλαιο στην τραγουδοποιία των τελευταίων χρόνων.

Το τραγούδι συνοδεύει ένα εμπνευσμένο video animation που δημιούργησε και σκηνοθέτησε η Θένια Κουρέλη.

Η επιμέλεια παραγωγής είναι του Δημήτρη Καρρά.

Το τραγούδι κυκλοφορεί ψηφιακά από το Ogdoo Music Group.

Στίχοι

Απ’ τα μικρά τα χρόνια μου, κόλλησα στα ρεμπέτικα

Στις πενιές του Μάρκου, είδα φως και σ’ ερωτεύτηκα

Όταν είδα τον Τσιτσάνη μπροστά του λιποθύμησα

Στης Αρχόντισσας το στίχο δάκρυσα και σ’ αποθύμησα

Ένα ρεμπέτικο και τζαζ στο ίδιο το ποτήρι

Κι ένα τεμπέλικο χιτζαζ γλυκά σε παρασύρει

Ένα ρεμπέτικο και τζαζ στο αίμα βάζει γκάζι

Ψηλά πετάει την ψυχή με τον Θεό τα βάζει

Κι όταν μου παίζουν λαϊκά πάντα για το χατίρι μου

Μα κι ο Ντύλαν με ανεβάζει σαν αψέντι στο ποτήρι μου

Με το φορτηγό του Νιόνιου, με τη φλόγα του ζεστάθηκα

Στο αναμμένο τους φυτίλι στον καπνό τους μέσα χάθηκα 

Ακούστε «Τα Απρόοπτα | Κύκλος Α'»