DUB INC: «Δε μας αρέσει η εμπορευματοποίηση της μουσικής»

dub-inc-3
ΤΡΙΤΗ, 18 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2014

Οι Dub Inc, η κορυφαία ευρωπαϊκή μπάντα της world reggae μουσικής σκηνής, επιστρέφει μετά από σχεδόν τρία χρόνια στη χώρα μας, στο πλαίσιο της μεγάλης παγκόσμια περιοδείας τους «Paradise Tour 2014», με αφορμή την κυκλοφορία του ομώνυμου άλμπουμ τους, που έλαβε εξαιρετικές κριτικές. Το clickatlife.gr μίλησε με τον ελληνικής καταγωγής ντράμερ τους, Γρηγόρη - Zigo – Μαβριδοράκη.

Έχουν περάσει τρία χρόνια από την τελευταία σας εμφάνιση στην Ελλάδα και αυτή τη φορά θα κάνετε μια μίνι περιοδεία και θα εμφανιστείτε σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Ηράκλειο.  Πώς αισθάνεστε για αυτό;

Είμαστε πολύ χαρούμενοι που θα έρθουμε ξανά στην Ελλάδα. Είχαμε έρθει πέρυσι στην Ελλάδα για το River Party στην Καστοριά, αλλά είναι πάντα όμορφο να παίζουμε στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη και φυσικά, στο Ηράκλειο, ειδικά τώρα που έχουμε πολλούς φίλους και fans στην Ελλάδα και θέλουμε πολύ να παρουσιάσουμε το νέο μας άλμπουμ ζωντανά.

Σε μια από τις πρόσφατες συναυλίες σας παίξατε ζωντανά μαζί με τον Carlos Santana.  Υπάρχει κάποιος άλλος καλλιτέχνης που θα θέλατε να συνεργαστείτε στο μέλλον;

Αυτό που έγινε με τον Santana ήταν κάτι αυθόρμητο και αυτό μας άρεσε πολύ. Μας αρέσει να δουλεύουμε με πολλούς καλλιτέχνες. Στις περιοδείες γνωρίζουμε κόσμο και όταν υπάρχει χημεία προσπαθούμε ναν κάνουμε κάτι μαζί, δεν έχει σημασία πόσο μεγάλο όνομα είναι. Ο Santana φυσικά, είναι θρύλος και είμαστε πολύ χαρούμενοι. Πριν εμφανιστεί στη σκηνή ήταν στην άκρη και μας παρακολουθούσε και αυτό από μόνο του ήταν κάτι πολύ σημαντικό  για εμάς, αλλά όταν ζήτησε από τον τραγουδιστή μας να ανέβει μαζί του στη σκηνή ήταν τεράστια τιμή για εμάς.

Στα άλμπουμ σας συνεργάζεστε με μια μεγάλη γκάμα καλλιτεχνών από όλον τον κόσμο και έχετε πολλούς guests στα φωνητικά. Πόσο εύκολο είναι να δουλεύεις με τόσους πολλούς ανθρώπους και ποια είναι η διαδικασία που ακολουθείτε για να φτιάξετε ένα άλμπουμ;

Δεν είναι δύσκολο για εμάς να δουλεύουμε με πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους. Η διαδικασία που ακολουθούμε αρχικά είναι να «χτίζουμε» τα μουσικά κομμάτια και όταν αποφασίσουμε ποια θα ηχογραφήσουμε, κάνουμε μία σύσκεψη όπου ακούμε όλες τις συνθέσεις και προσπαθούμε να αποφασίσουμε ποια θα επιλέξουμε. Μετά κλεινόμαστε στο studio για μερικούς μήνες, μέχρι να πετύχουμε το τελικό αποτέλεσμα.

Είστε μια πολυσυλλεκτική μπάντα με πολλά μέλη. Πώς καταφέρνετε να διατηρείτε τους δεσμούς σας όλα αυτά τα χρόνια και να δουλεύετε αρμονικά μαζί;

Προσπαθούμε να μοιράζουμε τα πάντα ίσα και δίκαια για όλους, από τα οικονομικά, τα πνευματικά δικαιώματα κτλ. Όλοι έχουν δικαίωμα να πουν την άποψή τους, λειτουργούμε δημοκρατικά. Οι περισσότερες μπάντες έχουν έναν «ηγέτη» που αποφασίζει για τα πάντα, εμείς προτιμάμε να αποφασίζουμε μετά από πολλές συσκέψεις.

Προτιμάτε την ελευθερία του D.I.Y.  κινήματος από το να κυκλοφορείτε τα άλμπουμ σας μέσω μιας μεγάλης δισκογραφικής.  Ποια πιστεύετε ότι είναι τα λάθη που έκαναν οι δισκογραφικές και έκαναν τους καλλιτέχνες να τους γυρίσουν την πλάτη;

Δεν ξέρω αν οι δισκογραφικές έκαναν κάποια λάθη, αλλά αν πρέπει να μιλήσω για τους Dub Inc., όταν εμείς ξεκινήσαμε να κάνουμε μουσική δεν είχαμε άλλη επιλογή εκτός από το D.I.Y. κίνημα γιατί κανένας δεν ενδιαφερόταν για μια μικρή μπάντα από την επαρχία. Δεν είχαμε κανέναν μέσα στη βιομηχανία να μας βοηθήσει και έπρεπε να μάθουμε τα πάντα μόνοι μας. Όταν αρχίσαμε να γινόμαστε διάσημοι στη Γαλλία και εκτός συνόρων είχαμε φτιάξει ήδη κάτι τόσο ισχυρό που καμία δισκογραφική δεν μπορούσε να μας προσφέρει κάτι πιο ανταγωνιστικό, κάτι παραπάνω από αυτό που είχαμε ήδη. Τώρα τα shows μας είναι sold out, έχουμε αρκετούς fans, γιατί να πάμε σε μια μεγάλη δισκογραφική. Καταλαβαίνω όμως, ότι άλλοι καλλιτέχνες προτιμάνε τα μεγάλα labels γιατί είναι δύσκολο να μανατζάρεις τον εαυτό σου. Σε εμάς πήρε δέκα χρόνια για να τα καταφέρουμε και να ζήσουμε από αυτό που αγαπάμε. Άλλοι δεν έχουν αυτή την υπομονή. Προσωπικά δε μου αρέσει καθόλου η εμπορευματοποίηση της μουσικής. Η δική μας μουσική δεν παίζεται στα ραδιόφωνα, δεν έχουμε πολλά videoclips αλλά καταφέραμε να γίνουμε δημοφιλείς μέσω των fans.

Τα τραγούδια σας έχουν πολιτικά και κοινωνικά μηνύματα για ενότητα και δικαιοσύνη. Ποια είναι η γνώμη σας για την κατάσταση στη χώρα σας και στην Ευρώπη; Σας έχει επηρεάσει η οικονομική κρίση;

Όλοι μας έχουμε επηρεαστεί από αυτήν την κρίση, αλλά εμείς διαχειριζόμαστε τα οικονομικά μας και δεν αφήσαμε κανέναν να παρέμβει. Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που ακόμα οι άνθρωποι έρχονται στα shows μας. Όσο για την πολιτική στη Γαλλία, μετά τον Σαρκοζί, πήγαμε σε μια υποτιθέμενα αριστερή κυβέρνηση και είχαμε μερικές βδομάδες ηρεμίας, αλλά εδώ και μήνες βλέπουμε την άνοδο του φασισμού, που είχε ξεκινήσει από τον Σαρκοζί. Είναι μια τρέλα η άνοδος της ακροδεξιάς στην Γαλλία. Είναι επόμενο να συμβεί στην Ελλάδα, γιατί σε εσάς η κρίση είναι πιο βαθιά, αλλά σε εμάς δεν είναι φυσιολογικό να παρατηρείται αυτό το φαινόμενο. Μέσα από τη μουσική μας, που είναι το μοναδικό μας όπλο, προσπαθούμε να περάσουμε μηνύματα ενάντια σε αυτήν την πραγματικότητα. Δεν έχουμε τις λύσεις, δεν είμαστε πολιτικοί και δε θέλουμε να γίνουμε, αλλά θέλουμε ο κόσμος που μας παρακολουθεί να ξέρει τις απόψεις μας.

Πρόσφατα κυκλοφόρησε ένα ντοκιμαντέρ με την ιστορία σας, το «Rude Boy Story». Ποιες ήταν οι σκέψεις σας όταν είδατε στη μεγάλη οθόνη όλα αυτά που έχετε πετύχει στην μέχρι τώρα καριέρα σας;

Ήταν λίγο άβολο για εμάς στην αρχή, αλλά είμαστε περήφανοι.  Ήταν υπέροχο όμως, να βλέπω την ταινία, γιατί τα γυρίσματα άρχισαν το 2008 και όταν είδαμε το τελικό αποτέλεσμα, είδα πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα από τότε. Το μήνυμα που θέλουμε να περάσουμε στο κοινό είναι ότι αν θέλεις και μείνεις συγκεντρωμένος και έχεις πραγματικούς φίλους, μπορείς να καταφέρεις τα πάντα, χωρίς τη βοήθεια άλλων.

Κλείνοντας θα θέλατε να πείτε κάποιο μήνυμα στο ελληνικό κοινό;

Είμαστε πολύ χαρούμενοι και ενθουσιασμένοι για τις συναυλίες μας στην Ελλάδα, που είναι μία από τις αγαπημένες μας χώρες, ειδικά για εμένα που είναι και τόπος καταγωγής μου. Ελπίζουμε να αγαπήσει το κοινό το νέο μας άλμπουμ και να περάσουμε καλά όπως κάθε φορά.

Ροζίνα Αράπη