Ιταλοί ερευνητές ανακάλυψαν πως το μαρμάρινο γλυπτό έχει αρκετές μικροσκοπικές ρωγμές γύρω από τους αστραγάλους του.

Ένα από τα διασημότερα και ωραιότερα αγάλματα του Μιχαήλ Αγγέλου ο "Δαβίδ" όσο εντυπωσιακό και επιβλητικό και αν είναι κινδυνεύει από κατάρρευση!

Ιταλοί ερευνητές που εργάζονται στο Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας της Ιταλίας και το Πανεπιστήμιο της Φλωρεντία εξέτασαν σχολαστικά το άγαλμα και ανακάλυψαν το το μαρμάρινο γλυπτό έχει αρκετές μικροσκοπικές ρωγμές γύρω από τους αστραγάλους του, που ενδέχεται να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα στην ισορροπία του αγάλματος.

«Οι μικρο-ρωγμές είναι ορατές στον αριστερό αστράγαλο απειλώντας τη σταθερότητα του γλυπτού», δήλωσαν στην Εφημερίδα της Πολιτιστικής Κληρονομιάς, τις έχουν δε εντοπίσει για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια αποκατάστασης του αγάλματος το 2011.

Το άγαλμα, είναι σκαλισμένο από τον Μιχαήλ Άγγελο σε ένα ενιαίο block από μάρμαρο το 1504, εκτεθειμένο σε εξωτερικό χώρο, μέχρι την μετακίνησή του 368 χρόνια μετά, το 1873 στο εσωτερικό της Accademia Gallery της Φλωρεντίας.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η κακή ποιότητα του μαρμάρου ενισχύει τον κίνδυνο κατάρρευσης, ιδίως στην περίπτωση ενός μεγάλου σεισμού και προτείνουν την μεταφορά του Δαβίδ σε εγκατάσταση που να το προστατεύει από όλους τους πιθανούς κινδύνους.

Ο Δαβίδ του Μιχαήλ Άγγελου, που φιλοτεχνήθηκε από το 1501 ως το 1504, είναι ένα αριστούργημα της Αναγεννησιακής γλυπτικής και, μαζί με την Πιετά, ένα από τα δυο σημαντικότερα γλυπτά του Μιχαήλ Άγγελου. Είναι ένα από τα πιο γνωστά αγάλματα στην ιστορία της γλυπτικής, και έχει γίνει σύμβολο δύναμης και νεανικής ομορφιάς.

Παριστάνει τον Βιβλικό βασιλιά Δαβίδ, τη στιγμή που αποφασίζει να αναμετρηθεί με τον Γολιάθ. Στην εποχή του θεωρήθηκε σύμβολο της δημοκρατίας της Φλωρεντίας, μιας ανεξάρτητης πόλης-κράτους που απειλούνταν από πιο ισχυρά αντίπαλα κράτη.

Αυτή η ερμηνεία τονίστηκε και με την τοποθέτηση του ύψους 5,17 μέτρων αγάλματος έξω από το Παλάτσο Βέκιο, την έδρα της τοπικής κυβέρνησης της Φλωρεντίας. Τα αποκαλυπτήριά του έγιναν στις 8 Σεπτεμβρίου του 1504.