Έκτο album για τους Βρετανούς αστέρες που φαίνονται σε φάση αναζήτησης νέου ηχητικού προφίλ, προσπαθώντας να παραμείνουν στο προσκήνιο και να μη χάσουν την αίγλη των περασμένων εποχών.

Το «Ghost Stories» λειτουργεί ως άτυπη «σημαία» του χωρισμού του Chris Martin με την ηθοποιό Gwyneth Paltrow και η κυκλοφορία του σχεδόν συνέπεσε με την ανακοίνωση του διαζυγίου τους. Δεν θα μπορούσαν να το έχουν σχεδιάσει καλύτερα, αλλά ποιος τσιμπάει πια με αυτές τις φθηνές τακτικές marketing;

Σε όλα σχεδόν τα κομμάτια είναι εμφανής η εσωστρέφεια, η θλίψη και η αίσθηση της αποξένωσης ανάμεσα σε ένα ζευγάρι, καθώς και η συνέχιση του μοναχικού δρόμου του καθενός, όταν η φλόγα του έρωτα έχει σβήσει. Θα περίμενες όμως, από ένα όνομα όπως οι Coldplay να μπορέσουν να γράψουν κομμάτια της προκοπής  για τον χωρισμό και όλα τα συνεπακόλουθα αυτού, αλλά φευ, η έμπνευση φαίνεται πως μάζεψε τα πράγματά της και έφυγε μαζί με την Gwyneth. 

Το «Magic» που χρησιμοποιήθηκε ως ένας μεγαλεπήβολος «κράχτης» για την άφιξη του νέου τους εγχειρήματος, προσπάθησε να πείσει ότι οι Coldplay την είδαν πιο ηλεκτρονικά, ότι  μπαίνουν σε μια νέα εποχή που θα μας ενθουσιάσει. Όχι, δεν το κάνουνε. Κρυμμένοι πίσω από εύκολους εντυπωσιασμούς, τις σπαρακτικές και πλέον κουραστικές ερμηνείες του Chris Martin και παντελώς αδιάφορες συνθέσεις, προσπαθούν να τσιμπήσουν ακροατές, πριν συγκροτήματα όπως οι Arcade Fire,  τους πάρουν ό,τι απέμεινε από τη δόξα τους.  Με κάτι τέτοια τεχνάσματα όμως, πετυχαίνουν το ακριβώς αντίθετο. 

Κουραστικά και μονότονα είναι τα «Oceans» και «True Love», ενώ στο «Ink» μία κάποια ελπίδα αχνοφαίνεται χωρίς όμως να σώζει την κατάσταση.  Ας μη μιλήσουμε καλύτερα για τη συνεργασία τους με τον Avicii στο και καλά «γηπεδικό» «Sky Full Of Stars», μια απέλπιδα προσπάθεια να συμβαδίσουν με τους νέους αστέρες της ηλεκτρονικής χορευτικής σκηνής, φτιάχνοντας ένα κομμάτι τόσο μα τόσο  αφελές, που ούτε σε πρωτάρηδες δεν θα το συγχωρούσαμε.

Δεν υπάρχει σχεδόν τίποτα που να προδίδει ότι αυτή η μπάντα αποτελεί τους μεγάλους αστέρες της βρετανικής σκηνής, που κάποτε είχαν παραδώσει ένα «Clocks» ή ένα «Yellow», που κάποτε μας είχαν αφήσει όλους με το στόμα ανοικτό με το «Viva La Vida», που πέρασε από τα μαγικά χεράκια του Brian Eno. Που είσαι Brian να δεις τι απέγιναν οι κόποι σου; 

Οι «ιστορίες για φαντάσματα» του Chris Martin είναι μια συλλογή άνευρων κλαψιάρηδων κομματιών και λαμβάνουν σίγουρα τον τίτλο του χειρότερου μέχρι στιγμής album τους. Αχ βρε Gwyneth μας έκαψες…

Album: «Ghost Stories»
Καλλιτέχνης: Coldplay
Label: Parlophone
Βαθμολογία: 4/10

Ροζίνα Αράπη