Έξι καλλιτέχνες ενώνουν τις καλλιτεχνικές τους φωνές και ταξιδεύουν μέχρι την Πάρο. Καλοκαίρι και τέχνη πάνε μαζί.

Η τέχνη ταξίδεψε μέχρι την Πάρο. Ο Τζουλιάνο Καγκλής, η Ιφιγένεια Καμπέρη, η Μάρια Μπαχά, ο Αχιλλέας Ραζής, ο Δημήτρης Ρόκος, ο Στέφανος Ρόκος, έξι καλλιτέχνες με παράλληλες και ενίοτε διασταυρούμενες εικαστικές πορείες, συνεκθέτουν το καλοκαίρι του 2014 στη γκαλερί «Ποντοπόρος» της Πάρου.

Οι σχεδόν εμμονικές σπουδές στο γυναικείο σώμα του Τζουλιάνο Καγκλή προσφέρονται για μία διπλή ανάγνωση. Η αισθαντικότητα που αναδύει η πλαστικότητα της χειρονομίας του Καγκλή συνυπάρχει με την συνειδητή αφαίρεση κάθε περιττού στοιχείου, και εκπαιδεύει τον θεατή, εισάγοντάς τον στην χαρά αλλά και τη δυσκολία της ουσιαστικής θέασης του ανθρώπινου σώματος.

Η Ιφιγένεια Καμπέρη με τις μικρές μονοτυπίες και τις αφηρημένες συνθέσεις της, εξερευνά τις εσωτερικές δομές των πραγμάτων και την στιγμιαία αποτύπωση του συναισθήματος, προσπαθώντας να υπερβεί απεικόνιση και αισθητικές νόρμες.

Η Μάρια Μπαχά με κυρίαρχη τη μνήμη και τη νοσταλγία, συνθέτει τοπία του παρελθόντος με τον άνθρωπο είτε πανταχού παρόντα -ακόμα και μέσω της απουσίας του- είτε απονευρωμένα και διάφανα παρόντα σαν σε φθαρμένη ανάμνηση. Τα ζώα και η φύση διεκδικούν και κερδίζουν εδώ τον πρωταγωνιστικό ρόλο.

Ο Αχιλλέας Ραζής εκπλήσσει με εικόνες νεοελληνικού ημιαστικού τοπίου, οι οποίες ερμηνεύουν με τρόπο περιεκτικό, και παραδόξως νοσταλγικό, το ανώνυμο, νοηματοδοτούν το τυχαίο, οργανώνουν το πώς και το πότε, χωρίς όμως να δίνουν απάντηση στο γιατί.

Οι εξοντωτικά γεμάτες απεικονίσεις αστικής σκληρότητας του Δημήτρη Ρόκου ακροβατούν ανάμεσα στην ίδια την πραγματικότητα, την πραγματικότητα ιδωμένη μέσα από πολλαπλά φίλτρα και στην πραγματικότητα ιδωμένη μέσα από τον διαστρεβλωτικό φακό του ψυχισμού. Πρόκειται για μία προσωπική ερμηνεία του απόλυτου, η οποία αφήνει μία επίγευση υπαρξιακού άγχους.

Ο Στέφανος Ρόκος προσφέρει δόσεις μίας ποιητικής εικονογραφίας του καθημερινού. Το εικαστικό όχημα που έχει εφεύρει και κατασκευάσει ο ίδιος, διαπερνά έναν κόσμο τόσο κοντινό σ´ αυτόν που ξέρουμε, αλλά ποτέ ταυτισμένο μαζί του – πάντα φευγαλέο και σε ελαφρά απορρύθμιση. Στον Στέφανο Ρόκο, η απόλαυση χαρίζεται απλόχερα στον θεατή, ο οποίος έχει -ερήμην του- εμποτιστεί για πάντα με λίγο απ´ τα ανεξίτηλα μελάνια του.
Ένα τέτοιο πλούσιο άθροισμα παλλόμενων καταγραφών του σήμερα προσφέρεται -ως ολοκληρωμένη, αλλά ανοιχτή στην έκπληξη και την ερμηνεία, δημιουργική πρόταση- από έξι εικαστικούς καλλιτέχνες και την γκαλερί «Ποντοπόρος» της Πάρου.

Όσοι βρεθείτε στην Πάρο για τις διακοπές σας, μετά την παραλία, βάλτε και λίγο τέχνη στο πρόγραμμα.

Πληροφορίες: Άγιος Δημήτριος, Νάουσα Πάρου.