Το συγκρότημα που έκανε κάποτε όλο τον κόσμο να χοροπηδά με τους ανεβαστικούς του ρυθμούς, ήρθε με αρκετά χρόνια καθυστέρηση στη χώρα μας, αποδεικνύοντας πώς ο παλιός είναι αλλιώς.

Φτάσαμε στο Fuzz την ώρα που στη σκηνή ήταν το δεύτερο support συγκρότημα, οι Funky Monkey. Με punk εμφάνιση και attitude, έπαιζαν δυνατά, σχεδόν εκκωφαντικά, δείχνοντας τις επιρροές τους από μεγάλα punk και hard rock συγκροτήματα.

Λίγο μετά τις 10, ένας dj ανέβηκε στη σκηνή παίζοντας τα πρώτα δυνατά beats. Δεν ήταν όμως ο μεγάλος dj Lethal, αφού οι υποχρεώσεις του με τους Limp Bizkit δεν τον άφηναν να ακολουθήσει το συγκρότημα στο reunion, αν και παραμένει μέλος τους.

Ο Danny Boy και ο Everlast μπήκαν χοροπηδώντας στη σκηνή και το πάρτι ξεκίνησε. Παρά τα είκοσι χρόνια που έχουν περάσει από την πρώτη νιότη και τις μεγάλες δόξες, τα παραπανίσια κιλά και κάποιοα σημάδια κόπωσης, το συγκρότημα φαινόταν ορεξάτο και έτοιμο να κάνει το κοινό να κουνηθεί.

Ηλεκτρικές κιθάρες, samples από γνωστά hip hop anthems, βρώμικα beats και οργισμένοι στίχοι, συνέθεταν το σκηνικό. Έπαιξαν κομμάτια από όλη την δισκογραφία τους για περίπου μιάμιση ώρα. Ο Everlast πήρε την κιθάρα του και έπαιξε κάποια κομμάτια από τη solo πορεία του, από τα οποία ξεχώρισε το συγκλονιστικό «What It’s Like». Στο encore φυσικά έγινε ο χαμός με το θρυλικό πλέον «Jump Around»

Είναι κρίμα που ένα τόσο δυνατό live δεν είχε την αναμενόμενη προσέλευση. Μιλάμε άλλωστε, για ένα συγκρότημα που έχει αφήσει ανεξίτηλα σημάδια στην ιστορία του hip hop, και φυσικά για τον Everlast που έχει αποδείξει πόσο μεγάλος καλλιτέχνης είναι. Όπως και να ‘χει οι House Of Pain είναι και πάλι εδώ, έτοιμοι για νέες συγκινήσεις.

ΡΟΖΙΝΑ ΑΡΑΠΗ