Δολοφονημένος βρέθηκε το πρωί του Σαββάτου, στο διαμέρισμά του στην Κυψέλη, ο συγγραφέας Μένης Κουμανταρέας.

Ο Μένης Κουμανταρέας, 83 ετών, έφερε μώλωπες στον λαιμό και το πρόσωπο, σύμφωνα με μια πρώτη ιατροδικαστική εξέταση, χωρίς όμως, ακόμη να μπορεί να προσδιοριστεί η ακριβής αιτία θανάτου. Δεν αναφέρεται μέχρι ώρας χτύπημα από όπλο ή άλλο αιχμηρό αντικείμενο, αλλά παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο εγκληματικής ενέργειας.

Σύμφωνα με όσα έχουν γίνει γνωστά μέχρι ώρας, στην πόρτα του διαμερίσματος δεν βρέθηκαν ίχνη παραβίασης, ενώ ο χώρος παρουσιάζει σημάδια έρευνας. Τα ακριβή αίτια του θανάτου αναμένεται να εξακριβωθούν μετά τη νεκροψία-νεκροτομή την ερχόμενη Δευτέρα.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα

Ο Μένης Κουμανταρέας γεννήθηκε το 1931 στην Αθήνα. Αποφοίτησε από το Πρότυπο Λύκειο Αθηνών Κάρολος Μπερζάν και σπούδασε στη Νομική και στη Φιλοσοφική Σχολή του  Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε σε ναυτιλιακές και ασφαλιστικές εταιρείες ως το 1981 και ασχολήθηκε για λίγο με τη δημοσιογραφία. Κατά διαστήματα έζησε στο Λονδίνο (1948), στο Βερολίνο (1972), ενώ έκανε σειρά ομιλιών σε πανεπιστήμια της Φινλανδίας (1984).

Έπειτα από τέσσερις δίκες, το 1969 απαλλάχτηκε από την κατηγορία «περί ασέμνου δημοσιεύματος», που του είχε απαγγελθεί από το στρατιωτικό καθεστώς για το βιβλίο του Το Αρμένισμα. Ήταν ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων. Στη δεκαετία του 1980 διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Το 1967 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος για το Αρμένισμα, ενώ δυο φορές απέσπασε  το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος (το 1976 για τη Βιοτεχνία υαλικών και το 2002 για το Δυο φορές Έλληνας).

Πρωτοεμφανίστηκε στη λογοτεχνία το 1961, μεταφράζοντας στο περιοδικό Ο Ταχυδρόμος πεζά των Hemingway, Joyce και Moravia. Το 1962 κυκλοφόρησε το πρώτο του βιβλίο, η συλλογή διηγημάτων Τα μηχανάκια. Άλλα έργα του: Τα καημένα (1972), Η κυρία Κούλα (1978), Το κουρείο (1979), Σεραφείμ και Χερουβείμ (1981), Ο ωραίος λοχαγός (1982), Η φανέλα με το εννιά (1986), Πλανόδιος σαλπιγκτής (1989), Η συμμορία της άρπας (1993), Θυμάμαι την Μαρία (1994), Η μυρωδιά τους με κάνει να κλαίω (1996), Η μέρα για τα γραπτά κι η νύχτα για το σώμα (1999), Νώε (2003), Η γυναίκα που πετάει (2006), Το show είναι των Ελλήνων (2008), Σ’ ένα στρατόπεδο άκρη στην ερημιά (2009),  Ξεχασμένη φρουρά (2010), Οι αλεπούδες του Γκόσπορτ (2011).

Από τις Εκδόσεις Πατάκη κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2013 το μυθιστόρημά του Θάνατος στο Βαλπαραΐζο, και τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς η μετάφρασή του, ξαναδουλεμένη, του βιβλίου του Lewis Carroll Οι περιπέτειες της Αλίκης στη χώρα των θαυμάτων, με σχέδια του Ολλανδού ζωγράφου Pat Andrea.

To τελευταίο τουβιβλίο κυκλοφόρησε τον περασμένο Οκτώβριο με τίτλο "Ο θησαυρός του χρόνου", που είχε αρχίσει να γράφεται το 2010 και ολοκληρώθηκε τέσσερα χρόνια μετά. Είναι, σύμφωνα με τον ίδιο τον συγγραφέα, ένα έργο για την ανθρώπινη απώλεια: την απώλεια όχι μόνο ενός ανθρώπου, αλλά και την απουσία που αυτή συνεπάγεται. Μια αφήγηση ανάμεσα στην παραίσθηση και στην άγρια πραγματικότητα.

naftemporiki.gr