Αναστασία Λιβανού: «H επιμονή σε κάνει να αντέχεις πολλά»
Η συγγραφέας του βιβλίου «Για πάντα στη θάλασσα» μιλά στο clickatlife.gr για την απόφασή της να ασχοληθεί με τη συγγραφή, για τη δύναμη της θάλασσας και την ευεργετική ικανότητα της επιμονής να κάνει τον άνθρωπο να αντέχει…
Το «Για πάντα στη θάλασσα» είναι το πρώτο σας μυθιστόρημα. Αν και η ζωή σας είναι συνυφασμένη με το κρασί, γιατί επιλέξατε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή;
Η δουλειά μου μού επιβάλλει να είμαι πολλές ώρες σε αεροδρόμια και άλλα απρόσωπα μέρη (εξαγωγές κρασιού παγκοσμίως), έτσι το γράψιμο μού επιτρέπει το «ταξίδι» σε χώρες και τόπους οικείους.
Το μυθιστόρημά σας ξεκινά χρονολογικά από την καταστροφή της Σμύρνης. Έχετε προσωπικά βιώματα από αυτή την περίοδο ή την επιλέξατε απλά ως φόντο για την ιστορία σας;
Την επέλεξα σαν φόντο στη ιστορία μου, αλλά όχι τυχαία. Όπως γνωρίζετε το κρασί είναι συνυφασμένο με το φαγητό. Και θεωρώ ότι η Πολίτικη κουζίνα είναι μία από τις καλύτερες κουζίνες που υπάρχει. Τέτοιοι άνθρωποι λοιπόν που δημιούργησαν αυτή τη μεγαλειώδη έκρηξη των γεύσεων δεν μπορούν παρά μόνο να με ενδιαφέρουν.
Η ιστορία της πρωταγωνίστριάς σας, της Ίριδας, ξεκινά μέσα στη βάρκα που μετέφερε τη οικογένειά της από τη Σμύρνη στη Χίο. Πόσο δύσκολο και σκληρό είναι να φεύγεις από τις ρίζες σου και να ξαναρχίζεις από το μηδέν;
Δεν θα μπορούσα ποτέ να υπερασπιστώ ότι γνωρίζω τι σημαίνει ξεριζωμός. Παρόλα αυτά όμως η διπλή μου υπηκοότητα (Ελληνογαλλική) μου έχει «παίξει» αρκετές φορές στη ζωή μου παιχνίδια αν όχι ξεριζωμού αλλά σίγουρα εγκατάλειψης οικογένειας και φίλων για αρκετά μεγάλα χρονικά διαστήματα. Από αυτή την πολύ μικρή εμπειρία που έχω, το να ξαναρχίζεις από την αρχή είναι πάντα επώδυνο, ακόμη και αν έχει ευτυχή κατάληξη.
Το στοιχείο της θάλασσας είναι ο συνδετικός κρίκος της ιστορίας και η σταθερή αγάπη της πρωταγωνίστριας. Τι συμβολίζει για εσάς;
Η πρώτη μου λέξη ήταν στα γαλλικά και ήταν η θάλασσα η οποία γράφεται la mer, μόνο που εγώ την έδειχνα και την αποκαλούσα ami, το οποίο σημαίνει φίλος.
Από την άλλη μεριά ο παππούς μου ήταν ψαράς, ο θείος μου στο πολεμικό ναυτικό, ο πατέρας μου όπως και η μητέρα μου εργάζονταν σε κρουαζιερόπλοια, όπου και γνωρίστηκαν. Έτσι κι εγώ με τη σειρά μου έζησα και εργάστηκα ως έφηβη μέσα σε ελληνικά κρουαζιερόπλοια που έκαναν κρουαζιέρες σε όλο τον κόσμο.
Η θάλασσα είναι ένα πολύ μεγάλο μέρος της ζωής μου που συμπεριλαμβάνει και τους πολύ αγαπημένους μου ανθρώπους.
Βλέπουμε πως η Ίριδα δεν σταματά στις δυσκολίες, αλλά καταφέρνει να αναδυθεί από κάθε «ναυάγιο» της ζωής της. Είστε κι εσείς επίμονος χαρακτήρας, που δεν τα παρατά στα δύσκολα;
Σα μουλάρι!
Ποιες δυσκολίες αντιμετώπισε η πρωταγωνίστριά σας από τα ήθη της Ελλάδας εκείνης της εποχής και τι συνάφεια μπορεί να έχουν με το σήμερα;
Εκείνη την εποχή οι γυναίκες ήταν σχεδόν σα να μην υπάρχουν. Δεν ήταν αυτόφωτες, δεν μπορούσαν να εργαστούν και να είναι αυτόνομες, επαγγελματικά, οικονομικά και σε θέματα εκπαίδευσης.
Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει ευτυχώς πάρα πολύ, αλλά ακόμη υπάρχουν έστω και μικρότερες διακρίσεις βάση φύλου. Από την άλλη πλευρά η αλήθεια είναι ότι κάθε γυναίκα μπορεί να επιβάλλει στους γύρω την οντότητά της αρκεί να έχει δυναμικό χαρακτήρα και να προσπαθήσει αρκετά περισσότερα από τους άντρες.
Στο έργο σας γίνεται ξεκάθαρη η δύναμη της ανθρώπινης ψυχής και αντοχής. Πιστεύετε ότι ο άνθρωπος μπορεί να αντέξει τα πάντα;
Ο άνθρωπος μπορεί να αντέξει πάρα πολλά. Εξαρτάται από το πόσο επίμονος είναι.
Έχετε περάσει κι εσείς, όπως και η πρωταγωνίστριά σας, από διάφορα μέρη του κόσμου. Θα λέγατε ότι έχετε κι άλλες ομοιότητες μαζί της;
Καταρχήν το κολύμπι. Άλλη μια μεγάλη μου αγάπη αφού κολυμπούσα αγωνιστικά τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Γαλλία και συμμετείχα σε πολλούς αγώνες. Έπειτα πέρασα στο άθλημα του πόλο και ακόμη και σήμερα πηγαίνω σε πισίνα και κολυμπώ, όχι αγωνιστικά πια, αλλά ως αγαπημένη ασχολία.
Η άλλη μου ομοιότητα είναι ότι θα ήθελα και μέχρι στιγμής το έχω καταφέρει να είμαι με έναν άντρα σε όλη μου τη ζωή, ο οποίος αυτός κι αν έχει κοινά χαρακτηριστικά με τον έρωτα της ηρωίδας του «Για πάντα στη θάλασσα».
Τέλος είμαι επίμονη όπως και η Ίριδα και με αυτή μου την επιμονή έχω κερδίσει τη θέση μου στον ανδροκρατούμενο χώρο των εξαγωγών κρασιού.
Βάλια Κανελλοπούλου