Το βιβλίο της Μαρίας Στεφάνου-Κοβιού με τίτλο «Μια βόλτα στον παράδεισο» κυκλοφόρησε πρόσφατα και μας ταξιδεύει μέχρι τη Σαντορίνη, μέσα από την ιστορία πέντε γυναικών που αναζητούν τον προσωπικό τους παράδεισο. Η συγγραφέας μίλησε στο clickatlife.gr για το βιβλίο της, την αγαπημένη της Σαντορίνη, αλλά και τη γυναικεία φιλία.

Γιατί επιλέξατε το νησί της Σαντορίνης ως βασικό σκηνικό για την ιστορία σας;

Η Σαντορίνη κατά την άποψη μου δεν είναι ένα συνηθισμένο νησί. Η ασύγκριτη ομορφιά της οφείλεται σ’ ένα από τα καταστροφικά ξεσπάσματα της φύσης. Συνδυάζει μοναδικά την πολυτέλεια με την απλότητα και την περιπέτεια με τον ρομαντισμό. Δεν θα μπορούσε να έχει καλύτερο φόντο η ιστορία αυτού του βιβλίου κι είναι πραγματικά αξιοθαύμαστο για μένα το γεγονός ότι έδεσαν και ταίριαξαν όλα ιδανικά μεταξύ τους.  Προσωπικά πιάστηκα στα γοητευτικά δίχτυα της Σαντορίνης από την πρώτη μόλις φορά που την επισκέφτηκα και είναι ο τόπος καταγωγής του συζύγου μου. Ένα κομμάτι της καρδιάς μου βρίσκεται πάντα εκεί. 

Το βιβλίο σας έχει πρωταγωνίστριες 5 φίλες. Γιατί επιλέξατε η σχέση ανάμεσα σε γυναίκες να αποτελέσει τον κύριο άξονα της ιστορίας σας; Είναι κατά τη γνώμη σας πιο περίπλοκες αλλά και δυνατές σχέσεις, όπως πολλοί υποστηρίζουν;

Θα έλεγα πως μάλλον ακούγονται πολλά περισσότερα για τις “άσπονδες” γυναικείες σχέσεις και φιλίες αλλά εγώ έχω αντίθετη άποψη την οποία στηρίζω στις προσωπικές μου εμπειρίες. Ήταν δεδομένο από τις πρώτες μόλις σελίδες ότι αυτή θα είναι μία ιστορία που θα εξυμνεί τις γυναίκες και τη φιλία. Δυναμικές ή ευάλωτες, ευαίσθητες, τολμηρές, ονειροπόλες και ρεαλίστριες, η μία συμπληρώνει την άλλη και καταλήγουν να συνθέσουν έναν πολύχρωμο καμβά, εκείνον της αληθινής ζωής της οποίας είμαστε όλοι πρωταγωνιστές στην δική μας παράσταση.

Τι είναι η φιλία για εσάς και πόσες θυσίες και υποχωρήσεις μπορεί να «αντέξει»;

Ομολογώ ότι πιστεύω βαθιά στη φιλία και είναι βέβαιο πως όπως σε όλες τις σχέσεις, ερωτικές, συντροφικές, γονεϊκές, έτσι και σε αυτή είναι απαραίτητες πολλές υποχωρήσεις και μεγάλες θυσίες. Μία φιλία μπορεί να αντέξει στον χρόνο αλλά και σε δύσκολες συνθήκες αρκεί να υπάρχουν γερές βάσεις και αμοιβαία κατανόηση απ’ όλες τις πλευρές. Θεωρώ πως καλός φίλος είναι εκείνος που δεν θα σε κρίνει ποτέ για την όποια επιλογή σου αλλά βρίσκεται πάντα δίπλα σου για να σε ακούσει και δεν θα σου συμπαρασταθεί μόνο στα δύσκολα αλλά κυρίως θα χαρεί ανιδιοτελώς με την όποια χαρά ή επιτυχία σου.

Ο απόλυτος προορισμός των ηρωίδων σας είναι η ανακάλυψη του προσωπικού τους παραδείσου. Ποιος είναι αυτός για εσάς;

Ο ιδανικός – απόλυτος προορισμός για εμένα δεν απέχει πολύ από εκείνον των ηρωίδων μου. Η ίδια η ζωή φέρνει τα εμπόδια και δίνει μαθήματα, προσφέρει επιλογές και μένει μόνο να αποφασίσουμε εμείς ποιο δρόμο θα ακολουθήσουμε. Είμαι ευχαριστημένη με απλά πράγματα και κάθε μέρα που ξημερώνει νιώθω ευγνωμοσύνη που έχω την υγεία μου και μπορώ να σταθώ στα πόδια μου για να παλέψω. Βρίσκομαι στον παράδεισό  μου έχοντας στο πλευρό μου την οικογένεια, τους φίλους και την πένα μου.

Επιλέξατε να ξεκινήσετε κάθε κεφάλαιο με στίχους από ελληνικά τραγούδια.

Η μουσική αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της έμπνευσης μου και έχω γράψει όλα μου τα βιβλία  έχοντας τη συντροφιά. Κάθε φορά που θα ξεκινήσω ένα καινούριο βιβλίο αναζητώ μουσικά θέματα που θα ταιριάξουν με τους ήρωες και τις ιστορίες τους. Στη Βόλτα, ήθελα αυτό να το μοιραστώ με τους αναγνώστες μου.

Η ιστορία σας, παρά τα σκαμπανεβάσματά της, είναι μια αισιόδοξη ιστορία. Είστε αισιόδοξος άνθρωπος γενικότερα;

Είμαι πραγματικά αισιόδοξη όσο απίθανο κι αν ακούγεται αυτό μια τέτοια δύσκολη εποχή. Η ζωή δεν κάνει διακρίσεις, μας φανερώνει πολλές φορές την άσχημη πλευρά της κι άλλες τόσες την όμορφη. Προτιμώ να κρατώ τα καλά που με αποζημιώνουν για όλα τα υπόλοιπα και δεν λυγίζω εύκολα, πεισμώνω και αγωνίζομαι σκληρά για όσα επιθυμώ.

Πόσο εύκολο είναι κατά τη γνώμη σας να καταφέρουμε να ζήσουμε απελευθερωμένοι από τα δεσμά μιας κοινωνίας και μιας ζωής;

Νομίζω ότι είναι τόσο εύκολο όσο εμείς θέλουμε να είναι. Παρά τους κανόνες που διέπουν την κοινωνία μας, στην πραγματικότητα είμαστε εμείς οι ίδιοι που βάζουμε τα όρια. Όμως όπως όλα τα πράγματα σε αυτή τη ζωή, έτσι και οι κανόνες αλλά και τα όρια είναι υποκειμενικά. Πως είναι δυνατόν να ζούμε μια ζωή που δεν μας εκφράζει, δεν μας ταιριάζει και μας κάνει δυστυχισμένους; Σε αυτή την περίπτωση οφείλουμε να βρούμε τη δύναμη και να σπάσουμε τα όποια δεσμά.

Είναι η λογοτεχνία για εσάς ένα ταξίδι σε νέα μέρη;

Θα έλεγα ότι η λογοτεχνία είναι το απόλυτο ταξίδι σε κάθε φανταστικό κόσμο ή μη. Για μένα είναι λύτρωση και διέξοδος, ένα παράθυρο που οδηγεί κάπου αλλού και μου δίνει δύναμη να αντιμετωπίσω τις δυσκολίες της δικής μου ζωής.

Βάλια Κανελλοπούλου