Το "Drones" είναι το έβδομο album για το Βρετανικό συγκρότημα, που οδεύοντας πλέον για τα καλά ως ένα από τα μεγαλύτερα stadium rock acts του πλανήτη, συνεχίζει τα “επικού” χαρακτήρα album του, αγγίζοντας κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις στη θεματολογία.

Αυτή τη φορά, οι Muse αποφάσισαν να φτιάξουν ένα concept album, με θέμα το ταξίδι του πρωταγωνιστή από την απομόνωση, στη μεταμόρφωση του σε ένα κατευθυνόμενο από ισχυρές δυνάμεις “drone” , μέχρι την αφύπνιση και την εξέγερση του.  

Το “Dead Inside” μας δείχνει τον πλήρη προγραμματισμό του ήρωα, ενός στρατιώτη που σκέφτεται μόνο ως μια φονική μηχανή, χωρίς κανένα άλλο συναίσθημα.  Στο “Psycho”, το δεύτερο single παρακολουθούμε τη σκληρή εκπαίδευση του ήρωα ώστε να γίνει αυτό που είναι σήμερα. Και όλα αυτά με μουσική υπόκρουση τα δυνατά, ηλεκτρισμένα riffs των Muse, με τα εθιστικά grooves να δημιουργούν τα επόμενα μεγάλα singles τους. 

Αργότερα, το “Mercy”, που ανεβάζει ακόμα περισσότερο τα γκάζια, μιλάει φυσικά για τους “ανθρώπους πίσω από την κουρτίνα” και αυτούς που ελέγχουν τη μοίρα όλων μας. Όλα αυτά μέχρι ο ήρωας μας να ξυπνήσει από τον λήθαργο του και να επαναστατήσει ενάντια στα μεγάλα κεφάλια, όπως ακούμε αργότερα στο “Revolt”, και να κάνει έναν “απολογισμό” της επανάστασης του στο “Aftermath” και να ξεκινήσει τη δική του αυτοκρατορία στο “The Globalist”.  Εκεί ακούμε και τις εμφανείς επιρροές από τους Queen και τα θεατράλε φωνητικά του Freddie Mercury.

Όλα αυτά ακούγονται σαφώς πάρα πολύ ελκυστικά και είναι. Οι Muse εδώ και χρόνια παίζουν εξαιρετικά το παιχνίδι της μουσικής “επανάστασης” φτιάχνοντας pop/rock εμβατήρια, μπολιασμένα με electro στοιχεία, και κιθάρες που παίρνουν φωτιά. Κάνουν ζωντανές εμφανίσεις που είναι σημείο αναφοράς και, όχι τυχαία, θεωρούνται ίσως η καλύτερη live μπάντα του κόσμου. Η πορεία που ξεκίνησε με το “Resistance” και συνεχίστηκε με το “2nd Law”, συνεχίζεται και στο “Drones”, με περισσότερο σκοτάδι, θεωρίες συνομωσίας, αλλά και περισσότερο rock n’ roll. Είναι ίσως η πρώτη φορά μετά από καιρό που ακούγονται όπως στις πρώτες τους κυκλοφορίες, αφού αποφάσισαν να αφήσουν τα πειράματα με το funk και το dubstep και να κινηθούν στα σίγουρα ηλεκτρισμένα μονοπάτια με τα οποία μας συστήθηκαν. 

Το μεγάλο πρόβλημα του “Drones” είναι οι εύκολοι στίχοι και τα άπειρα κατηγορώ προς πάσα κατεύθυνση εξουσίας. Τα έχουμε ακούσει αυτά πάρα πολλές φορές και προερχόμενα από το στόμα ενός τέτοιου rock star, όπως ο Matt Bellamy, οι αγνές προθέσεις για κοινωνικές εξεγέρσεις δεν πείθουν πάντα. Παρόλα αυτά, όμως οι Muse ποντάρουν στο concept album, στην ακρόαση ενός δίσκου από την αρχή μέχρι το τέλος, και όχι σε μερικά radio friendly hits. Και αυτό σίγουρα είναι υπέρ τους.  

Album: Drones

Καλλιτέχνης: Muse

Label: Warner Bros/Helium

Ροζίνα Αράπη