Ο Σπύρος Γραμμένος "πέφτει από τα σύννεφα" και μας μιλά για μουσική, φόβους, όνειρα

spuros-grammenos
ΤΡΙΤΗ, 28 ΙΟΥΛΙΟΥ 2015

Μόλις παρουσίασε το νέο του κομμάτι με τίτλο «Έπεσα απ΄τα σύννεφα» και μιλά στο clickatlife.gr για αυτό, για την κολλεκτίβα Αγάπη Ρε+ και την μεγάλη συναυλία που δίνει σήμερα στην Τεχνόπολη, για τους φόβους τους και για την Αθήνα που αγαπά.

Το ολόφρεσκο κομμάτι σου έχει τίτλο «Έπεσα απ΄τα σύννεφα». Πες μας δυο λόγια για αυτό και πώς προέκυψε.

Άκουγα τον Άδωνι μια μέρα σε ένα ραδιόφωνο να κράζει σαν δαιμονισμένη γριά και αλλάζοντας σταθμό, έπεσα στην αλλαγή της ώρας, που οι περισσότεροι σταθμοί έχουν ειδήσεις.

www.facebook.com/spirosgrammenos
Είναι το πρώτο βήμα από το νέο σου άλμπουμ. Τι σχέδια έχεις για το μέλλον;

Ηχογραφήσαμε ένα σεβαστό αριθμό κομματιών τους τελευταίους δύο μήνες και λέμε να τον βγάλουμε στη φόρα κατά τον Οκτώβρη, αν μας επιτρέψει βέβαια το κάπιταλ κοντρόλ.

Στο κομμάτι αυτό συνεργάζεσαι με καλούς συναδέλφους από την κολλεκτίβα  «Αγάπη ρε+». Πώς αποφασίσατε να συνεργαστείτε και τι συμβολίζει αυτή η κολλεκτίβα;

Η “αγάπη ρε+” είναι ένα πολύ καλό παρεάκι! Είμαστε πολύ αγαπημένοι και βοηθάμε ο ένας τον άλλον. Είμαστε ο ένας δίπλα στον άλλον στα πάντα. Τους έδωσα από 100 ευρώ, τους έβαλα και τις βενζίνες για να έρθουν μέχρι το στούντιο κι έγινε η φάση.

Με την “αγάπη ρε+” σήμερα, 28 Ιουλίου, κάνουμε μια μεγάλη συναυλία σε συνεργασία με την Τεχνόπολη, για την υποστήριξη του ΚΥΑΔΑ με αντίτιμο τρόφιμα, φάρμακα και άλλα είδη που έχουν ανάγκη συνάνθρωποί μας.

«Έπεσες από τα σύννεφα» γιατί αρνείσαι να προσαρμοστείς στη σύγχρονη πραγματικότητα;

Ποιος ορίζει την πραγματικότητα; Η δικιά μου πραγματικότητα είναι πάνω στα σύννεφα και σας παρακαλώ να με αφήσετε εκεί!

Βασικός σου στόχος είναι να κάνεις τον κόσμο να γελάσει;

Δεν ξέρω αν έχω “βασικό στόχο”. Εγώ θέλω να γράφω τραγούδια, να φεύγουν από μένα και να παίρνει ο καθένας αυτό που θέλει απ’ αυτά.

Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σου;

Νομίζω πως περισσότερο με τρομάζουν οι φοβισμένοι συνάνθρωποί μας. Ακόμα κι ο εαυτός μου με τρομάζει, όταν είναι φοβισμένος.

Είσαι φίλος της Αθήνας;

Πριν έρθω στην αγκαλιά της δεν ήθελα καν να την βλέπω. Τώρα πια νομίζω πως αγαπιόμαστε (αν εξαιρέσεις τις φορές που προσπαθεί να με σκοτώσει μέσα στην κίνηση του κέντρου της).

Βάλια Κανελλοπούλου