Το event στο πλαίσιο της δράσης inHeritage σε λίγες μέρες ξεκινά και το clickatlife μίλησε με τους διοργανωτές του.

Πώς προέκυψε η ιδέα του inHeritage;

Η ιδέα προέκυψε από την ανάγκη μας για τη διάδοση της βιομηχανικής κληρονομιάς ως Μουσείο και ως φορέας της. Αποφασίσαμε να οργανώσουμε μια δράση βιωματική στην οποία θα συμμετείχαν άνθρωποι νέοι, δημιουργικοί που ενδιαφέρονται για τα βιομηχανικά μνημεία, θα μπορούσαν να αλληλεπιδράσουν μέσα σ’ αυτά και να δημιουργήσουν κάτι δουλεύοντας ομαδικά. Θέλαμε επίσης να καταστήσουμε σαφές ότι η βιομηχανική κληρονομιά δεν είναι κάτι «παλιό», μπορεί να ενταχθεί στο σήμερα, αφορά τη σύγχρονη κοινωνία, συνδέεται με έννοιες όπως η καινοτομία και η επιχειρηματικότητα αλλά και μπορεί να αποτελέσει έμπνευση για κάθε μορφή τέχνης. Δεν μένει παρά να δούμε πώς αυτό μπορεί να γίνει πράξη κατά τη διάρκεια της δράσης, από τις 25 ως τις 27 Σεπτεμβρίου.

Nikolas Kominis

ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ

Μας ενδιαφέρουν ιδιαίτερα οι συνεργασίες, κάτι που αποδεικνύεται από τη μέχρι τώρα πορεία μας. Το Μουσείο Βιομηχανικής Ελαιουργίας Λέσβου, που ανήκει στο Δίκτυο Θεματικών Μουσείων του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ) και το Τεχνολογικό Πολιτιστικό Πάρκο Λαυρίου είναι σίγουρα δύο από τους σημαντικότερους χώρους βιομηχανικής ιστορίας της Ελλάδας. Ήρθαμε, λοιπόν, σε επαφή με ανθρώπους που εκπροσωπούν αυτούς τους ιδιαίτερους χώρους και η ανταπόκρισή τους ήταν κάτι παραπάνω από θετική. Αφού λύθηκαν και τα θέματα χρονικής διαθεσιμότητας, ορίστηκαν οι τρείς χώροι και σε συνεργασία με το Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας & Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου και τον Κόμβο Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας της Τεχνόπολης του Δήμου Αθηναίων-INNOVATHENS συζητήσαμε, σχεδιάσαμε και περάσαμε στην οργάνωση του inHeritage.

Θέλαμε οι keynotes να καλύπτουν όλο το φάσμα των θεμάτων που αφορούν το inHeritage. Με αυτή τη λογική, επιλέξαμε και τους ομιλητές αλλά και τους μέντορες των ομάδων, οι οποίοι προέρχονται από τους χώρους των μουσείων, της εκπαίδευσης, των επιχειρήσεων και της καινοτομίας θα μιλήσουν για θέματα σχετικά με το inHeritage.
Όσον αφορά τους ομιλητές, αρχικά η Μαρία Φλώρου, αρχαιολόγος-μουσειολόγος και διευθύντρια του Βιομηχανικού Μουσείου, εκπροσωπώντας την οργανωτική ομάδα θα μιλήσει για τη ιδέα του inHeritage και τον προβληματισμό του εγχειρήματος.
Στη συνέχεια, επιλέχθηκε ο Κώστας Καρτάλης, Aναπληρωτής Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, επισκέπτης Καθηγητής στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και Επιστημονικός Σύμβουλος στο ΠΙΟΠ, ο οποίος έχει να επιδείξει πλούσιο έργο. Στα επιστημονικά του ενδιαφέρονται συμπεριλαμβάνονται οι smart cities, η σύνδεση της (δημόσιας και ιδιωτικής) επιχειρηματικότητας με την καινοτομία, το περιβάλλον και το πολιτισμό. Ο Κώστας Καρτάλης θα μιλήσει για θέματα Μουσείων και Καινοτομίας. Τέλος, ο Γιάννης Χαραλαμπίδης Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος Μηχανικών Πληροφοριακών και Επικοινωνιακών Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου,  Ιδρυματικός Υπεύθυνος της Μονάδας Καινοτομίας και Επιχειρηματικότητας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, όπου σχεδιάζει και διοικεί δράσεις για τη νεανική επιχειρηματικότητα και Διευθυντής του Εργαστηρίου Πληροφοριακών Συστημάτων, όπου συντονίζει την υλοποίηση καινοτομικών έργων εκσυγχρονισμού του Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα. Έχει περισσότερα από 20 έτη εμπειρία στη σχεδίαση, υλοποίηση, διοίκηση και εφαρμογή σύνθετων πληροφοριακών συστημάτων ως Υπεύθυνος Έργων στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Στο inHeritage, θα μας μιλήσει για θέματα επιχειρηματικότητας.

Η βιομηχανική κληρονομιά είναι μια πολύ ευρεία θεματική ενότητα της πολιτιστικής κληρονομιάς. Δεν περιλαμβάνει μόνο τα υπάρχοντα εργοστασιακά κτίρια (με ή χωρίς τον εξοπλισμό τους) αλλά αναφέρεται σε ολόκληρες περιοχές κατοικιών των εργατών, στην ιδιαίτερη αρχιτεκτονική, σε δρόμους και σιδηροδρομικά δίκτυα που μετέφεραν πρώτες ύλες και ανθρώπους, στην αλλαγή του τοπίου γύρω από βιομηχανικές ζώνες αλλά και σε έννοιες όπως η επιχειρηματικότητα, η καινοτομία, οι ανθρώπινες σχέσεις, το εργασιακό περιβάλλον, και σίγουρα η διαχείριση και η επανάχρηση όλων αυτών των χώρων.
Η σύγχρονη κοινωνία, σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά, έχει ανάγκη να γνωρίζει το πρόσφατο παρελθόν της, το ιστορικό εκείνο κομμάτι που μας βοήθησε να αυτοπροσδιοριστούμε και να σταθούμε στα πόδια μας σαν λαός. Μια ενότητα της σύγχρονης ιστορίας μας για την οποία πρέπει να είμαστε περήφανοι αλλά και να εντοπίσουμε λάθη ή αστοχίες. Όταν εκτιμήσουμε και αυτό το παρελθόν, τότε με ακόμη μεγαλύτερη σοβαρότητα θα μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε την υλική και αύλη κληρονομιά του.

Πώς μπορεί η επαφή με τους χώρους αυτούς να αποτελέσει μηχανισμό έμπνευσης για τον επισκέπτη;

Θεωρώ ότι έχουμε μεγάλη ανάγκη ως άνθρωποι να επικοινωνούμε, να μοιραζόμαστε σκέψεις και ιδέες, να σχεδιάζουμε. Μέσα από ένα χώρο βιομηχανικής κληρονομιάς και τον τρόπο που αυτός έχει αξιοποιηθεί ή τα μηνύματα που περνάει η ιστορία του κάθε χώρου, μπορεί ένας άνθρωπος να βιώσει πρωτόγνωρες εμπειρίες και σίγουρα να εμπνευστεί και να δημιουργήσει κάτι πρωτοποριακό και καινοτόμο.

Χριστίνα Χρυσανθοπούλου
[email protected]