Κάθε Πέμπτη η Αθηναΐδα φιλοξενεί μια σειρά από μουσικές παραστάσεις που προσεγγίζουν με διαφορετική ματιά τον κόσμο της όπερας, της οπερέτας, του μιούζικαλ και του θεάτρου. Το clcikatlife.gr μίλησε με την διοργανώτρια του προγράμματος και δημιουργό της Vocal arts management, Μαριλένα Καρυτινού, για τις μουσικές Πέμπτες αλλά και για το «όραμα» πίσω από τη δραστηριότητα αυτή.

Μπορείτε να μας συστήσετε τις “Vocal Arts Πέμπτες στην Αθηναΐδα”; Τι ετοιμάζετε για τις φθινοπωρινές και χειμωνιάτικες Πέμπτες μας;

Οι “Vocal Arts Πέμπτες στην Αθηναΐδα” είναι παραστάσεις επικεντρωμένες στην Φωνητική Τέχνη, κυρίως στα Μουσικά είδη της, αλλά και σε εκείνα με μουσικό-θεατρικό περιεχόμενο.

Ποιος είναι ο στόχος της δράσης σας αυτής;

Ο στόχος μας είναι, αφ’ ενός να παρουσιάσουμε στο κοινό καλλιτέχνες που τώρα αναπτύσσουν την καριέρα τους κι αφ’ ετέρου να προσελκύσουμε στις παραστάσεις νέους ακροατές/θεατές, που δεν έτυχε να γνωρίζουν και να εκτιμούν το Λυρικό τραγούδι.

Τι είναι η Vocal arts management που βρίσκεται πίσω από τη διοργάνωση της μουσικής αυτής δράσης;

Η Vocal arts management είναι ένα νέο στο χώρο καλλιτεχνικό πρακτορείο για λυρικούς κυρίως καλλιτέχνες. Στόχος μας είναι να αναδείξουμε τους εξαιρετικούς τραγουδιστές, που διαθέτει ο τόπος, να τους βοηθήσουμε να απλώσουν την καριέρα τους στο εξωτερικό και να τους παρουσιάσουμε στο ελληνικό κοινό.

Ανάμεσα στις θεματικές που επιλέξατε περιλαμβάνονται οι καλύτερες ιστορίες αγάπης του κινηματογράφου και των musical αλλά και οι φωτεινότερες μουσικές στιγμές της Όπερας. Θέλετε να μας πείτε δυο λόγια για αυτές τις παραστάσεις; Ποιες είναι οι στιγμές αυτές που θα απολαύσουμε στην Αθηναΐδα;

Η σοπράνο Ευδοκία Μωϋσίδου και ο τενόρος Σταύρος Σαλαμπασόπουλος από την μουσική παράσταση "Love Stories"

Την Πέμπτη 5 Νοεμβρίου, δύο νέοι λυρικοί καλλιτέχνες, η σοπράνο Ευδοκία Μωυσίδου κι ο τενόρος Σταύρος Σαλαμπασόπουλος θα μας ταξιδέψουν στον μουσικό Κόσμο του ΄Ερωτα. Ερωτικά τραγούδια επιλεγμένα από τα μιούζικαλ και τον κινηματογράφο, θα παρουσιαστούν με την σκηνοθετική καθοδήγηση της Φένιας Αποστόλου και τη μουσική συνοδεία του Γιώργου Τσοκάνη. Οι καλλιτέχνες θα τραγουδήσουν, θα χορέψουν, θα υποκριθούν, θα απλώσουν όλη την γκάμα των προσόντων τους επί σκηνής και θα μας βοηθήσουν να ξεχαστούμε μέσα στην δίνη της Αγάπης.

Την Πέμπτη 12 Νοεμβρίου, ο τενόρος  Δημήτρης Πακσόγλου, που ήδη διαπρέπει στην Ελλάδα και τα λυρικά θέατρα του εξωτερικού, διαλέγει από το ρεπερτόριο της ΄Οπερας οκτώ δύσκολες και περίφημες σκηνές και τις παρουσιάζει σε μια μοναδική βραδιά. Τον συνοδεύουν στο πιάνο ο διεθνούς φήμης πιανίστας Δημήτρης Γιάκας, ο κλαρινετίστας Θανάσης Κατερινάκης και, σε φιλική συμμετοχή, η μεσόφωνος Ιωάννα Βρακατσέλη, μια νέα ανερχόμενη λυρική τραγουδίστρια.

Με ποιο κριτήριο επιλέξατε τις θεματικές των παραστάσεων;

Οι δύο μουσικές βραδιές επελέγησαν για τις διαφορετικές μουσικές πτυχές που παρουσιάζουν. Στην πρώτη το ρεπερτόριο είναι πιο ελαφρύ κι αναγνωρίσιμο, στην δεύτερη είναι καθαρά οπερατικό και μεγαλοπρεπές.

Τι ανταπόκριση απολαμβάνει το λυρικό τραγούδι στην Ελλάδα του σήμερα;

Είναι πολύ κρίμα σε μια χώρα που «ψάχνεται» για ψυχαγωγία, να υπάρχει μόνο μια Λυρική Σκηνή. Η προσέλευση του κοινού στις παραστάσεις της δείχνει με το παραπάνω την αγάπη του κόσμου γι’ αυτό το είδος. ΄Όμως, μια μόνο σκηνή δεν φτάνει. Το Κράτος θα έπρεπε να έχει μεριμνήσει ώστε να λειτουργούν τουλάχιστον για δυο τρία ακόμα θέατρα ΄Οπερας στην Ελλάδα. Κοινό υπάρχει, δεν γίνονται όμως αρκετές παραγωγές.

Ποια η σημασία του λυρικού τραγουδιού στην Ελλάδα και τι προσπάθειες γίνονται από τους καλλιτέχνες του χώρου;

Ο τενόρος Δημήτρης Πακσόγλου και ο πιανίστας Δημήτρης Γιάκας συμμετέχουν στο Ρεσιτάλ Λυρικού Τραγουδιού

Και μόνο το όνομα «Μαρία Κάλλας» αρκεί για να στηρίξει τα όνειρα πολλών ακόμα γενεών λυρικών καλλιτεχνών. Ο Μύθος της λάμπει και θα συνεχίσει να δίνει φως για πολλά χρόνια. Ανέκαθεν η Ελλάδα γεννούσε σπουδαίες λυρικές φωνές και πάμπολλοι ΄Ελληνες τραγουδιστές διέπρεψαν και διαπρέπουν στα μεγάλα λυρικά θέατρα του πλανήτη από τις αρχές του 20ου αιώνα μέχρι και σήμερα. Οι νέοι τραγουδιστές συνεχίζουν να προσπαθούν να αναγνωριστούν στο χώρο, αλλά τα παρεχόμενα μέσα είναι ελάχιστα.

Τι θα μπορούσε να γίνει κατά τη γνώμη σας, για να στηρίξουμε ως χώρα και ως πολίτες τις προσπάθειες αυτών των καλλιτεχνών;

Ως χώρα, πρέπει να αντιληφθούμε την προστιθέμενη αξία που φέρει η Φωνητική Τέχνη σε κάθε πτυχή της και να επενδύσουμε σε αυτή, δημιουργώντας (επιτέλους) Μουσική Ακαδημία, τουλάχιστον ένα ακόμα Λυρικό Θέατρο κι επιδοτώντας λυρικά θεατρικά σχήματα.
Ως πολίτες, να πλησιάσουμε τους καλλιτέχνες και να τους προσφέρουμε ό,τι μπορούμε ο καθένας, χειροκρότημα, θαυμασμό, ενθάρρυνση, χορηγία, ώστε να μπορέσουν να μας ανταποδώσουν τα πολλαπλάσια, με την άσκηση της Τέχνης τους.

Πολλές φορές η όπερα μας έχει διδάξει ότι τα εμπόδια κρύβουν «δώρα». Τι πιστεύετε ότι χρειάζεται να κάνει ένας νέος καλλιτέχνης για να ξετυλίξει αυτά τα δώρα σε μια εποχή εξαιρετικά δύσκολη;

Χρειάζεται να πιστεύει στις δυνατότητές του και στη Δύναμη που τον σπρώχνει να μπει στο παράλληλο Σύμπαν της Τέχνης και να δημιουργήσει εκεί τον καλύτερο εαυτό του.
Οι εξαιρετικά δύσκολες εποχές είναι εκείνες που μας οδηγούν στο να επιθυμούμε και να εργαζόμαστε πιο σκληρά για ένα καλύτερο αύριο. Είναι εκείνες που γενούν Οράματα. Ας τα οραματιστούμε κι ας τα ακολουθήσουμε.

Τέλος, θα ήθελα να κλείσουμε με την πιο αγαπημένη σας ή την πιο έντονη στιγμή/σκηνή/παράσταση από την όπερα, που κρατάτε στο μυαλό σας.

Δεν είναι μια. Είναι οι στιγμές που, καθώς η μουσική ανεβαίνει από την ορχήστρα, ενώνεται με τις φωνές των τραγουδιστών και τις αναπνοές των θεατών. Όλοι συντονίζονται, καλλιτέχνες και θεατές, και μοιάζει σαν να ανοίγει η συλλογική μας ψυχή προς το σύμπαν, στέλνοντας το μήνυμα: είμαστε εδώ κι είμαστε ευτυχισμένοι.

Βάλια Κανελλοπούλου